.

DINSDAG 9 MAART 2021

*

**.

500548 - DINSDAG: DE WEEK GOED BEGONNEN, IS HALF GEWONNEN

*

INHOUD

*

TERWIJL IN DIT KLOTELAND EINDELIJK DE BEROEPS- MISDAAD WXORDT AANEPAKT, OPENT ZICH LANGZAAM MAAR ZEKER DE TWEEDE NAZI HEL. SPANJE EN DE EUSSR GEVEN DE TOON AAN.

*

*

*  &  *

*

Bertje de fakteur, op zijn velo en verblind door de regen, rijdt bots op de flik.”Hé, stommerik, zijn er bij de post nog veel zo’n onnozelaars lijk gij? – “Nog drie”, zegt Bertje, “al de anderen zijn flik geworden!”

*

http://blog.seniorennet.be/guvaal/

DAF-TRUCKS VOOR BELGISCH LEGER

n mijn blog van 7 januari (‘De Lage Landen business’) meldde ik reeds dat DAF Trucks een bestelling van 879 trucks zou krijgen van het Belgische leger. 100% zeker was dat toen nog niet daar een concurrent daartegen bezwaar aantekende bij de Raad van State. Die klacht werd ondertussen afgewezen en de verkoop gaat dus door. Voor DAF Trucks en voor de werkgelegenheid in Nederland én Vlaanderen een goede zaak.

Een bestelling van 879 vrachtwagens is niet niks, maar is geen uitzondering. Primo Divo, een groot transportbedrijf uit Portugal bestelde vorig jaar bij DAF nog 1.300 trucks, corona of geen corona. Het vrachtvervoer lag in 2020 niet stil. DAF-Trucks, dat in 1995 nog failliet ging, maar een doorstart kon maken*, floreert. Bij deze bestelling moet zelfs geen tandje worden bijgestoken. Mocht men de 879 militaire vrachtwagens achter elkaar produceren, dan was het bedrijf daar nu op anderhalve week mee klaar. In werkelijkheid zullen de voertuigen geproduceerd worden vanaf 2022, waarbij het laatste in 2025 van de eind-montageband zal lopen. Een nieuwigheid daarbij is dat de extra versterkte chassis zullen gemaakt worden bij Tatra in Tsjechië, een vrachtwagenproducent gespecialiseerd in zware terreinwagens, die daarvoor bekend werd tijdens de Parijs-Dakar rally’s. De cabines zullen uit de fabriek in Oevel/Westerlo komen en de motoren uit de fabriek in Eindhoven, waar men nu ook al motoren maakt voor Paccar, het Amerikaans moederbedrijf..

*

Die doorstart na het faillissement werd gefinancierd door de Nederlandse staat en de Vlaamse regering. Toen drie jaar later DAF-Trucks werd opgekocht door het Amerikaanse Paccar, kregen zowel Nederland als Vlaanderen daarvoor driemaal het bedrag terug dat ze in de doorstart geïnvesteerd hadden. Volgens mij nooit eerder gebeurd.

*

CVC EN VINDEVOGEL KOPEN FRANSE GENEESMIDDELEN-REUS

*

Yvan Vindevogel slaat samen met CVC een grote slag op de markt van de voorschrif-tvrije geneesmiddelen. ©Kristof Vadino

Michael Sephiha

Vandaag om 12:23

-

Het investeringsfonds CVC en de West-Vlaamse ondernemer Yvan Vindevogel kopen Cooper-Vemedia. Ze waarderen de Franse producent van voorschrift vrije geneesmiddelen op meer dan 2 miljard euro. Dat vernam De Tijd. Voor Vindevogel is het een terugkeer naar de wortels van zijn familiaal imperium.

Het Franse investeringsfonds Charterhouse zette in de herfst van vorig jaar Cooper-Vemedia - ook bekend als Alpha Health Group - te koop. De deal had ook een Belgische link. De farmaondernemer Yvan Vindevogel bezat toen 10 procent van het bedrijf.

CVC en Vindevogel halen de groep binnen. Ze waarderen de gegeerde Franse bruid bij de overname (schulden inbegrepen) op meer dan 2 miljard euro. Het duo gaf onder meer PAI het nakijken. Ook Charterhouse investeert nog een stukje mee in de nieuwe constructie boven de producent van voorschriftvrije geneesmiddelen.

Bij de twee kopers was niemand bereikbaar voor commentaar.

Blarenpleisters

CVC en Yvan Vindevogel zijn geen onbekenden voor mekaar, integendeel. Ze boden enkele jaren geleden al samen op het blarenpleister-merk Compeed, maar moesten toen de duimen leggen tegen het Franse HRA Pharma, een bedrijf uit de portefeuille van het investeringsfonds Astorg.

500 miljoen omzet

Cooper-Vemedia is goed voor een omzet van zo'n half miljard euro en een bruto bedrijfswinst (ebitda) van 150 miljoen.

Cooper-Vemedia is, onder meer via overnames, uitgegroeid tot een Europese groep, met onder meer producten als Valdispert (tegen stress en slapeloosheid), Excilor (behandeling van schimmelnagels), Audispray (oorhygiëne), Oenobiol (huidverzorging), Baccide (ontsmettende handgels) en Cystiberry (tegen blaasonstekingen) in zijn portefeuille.

De Franse groep, die haar producten naar meer dan 60 landen exporteert, is goed voor een omzet van zowat 500 miljoen euro en een brutobedrijfswinst (ebitda) van 150 miljoen. Ze is onder meer de nummer vier op de Franse markt, marktleider in Nederland en heeft een sterke positie in Italië en Portugal. Het nieuwe eigenaarsduo is zinnens het Europese platform van Cooper-Vemedia te internationaliseren en ook in China en de Verenigde Staten actief te worden.

Wortels

Voor Vindevogel is de deal een terugkeer naar de wortels van zijn familiaal imperium. Zijn belang in de Franse groep vindt zijn oorsprong in 2002. Hij kocht toen een Nederlandse divisie van Solvay en legde de hand op Valdispert, een natuurlijk middel tegen stress en slapeloosheid. Dat was het startschot van een reeks overnames en van Vemedia.

Om een turbo te zetten op de groei haalde hij eerst de investeerder Indufin aan boord en vervolgens het private-equitybedrijf IK. Die deal waardeerde zijn Vemedia in 2012 op 145 miljoen euro. Enkele jaren later verkocht IK zijn meerderheidsbelang voor 375 miljoen euro aan Charterhouse Capital. Vindevogel bleef als minderheids aandeelhouder aan boord.

Cocktails

Cooper-Vemedia is niet het enige project van Vindevogel. Via zijn Damier-groep is hij een van de referentie aandeelhouders van het onlineplatform voor vitaminen en cosmetica Vision Healthcare. In mei vorig jaar stapte het Amerikaanse investeringsfonds Avista aan boord van het platform, net als de ondernemer-investeerder Filip Balcaen. Met een prijskaartje van 305 miljoen euro was het, in volle eerste corona lockdown, een van de grootste Belgische deal in maanden.

Vindevogel is ook eigenaar van het Damier-hotel in Kortrijk en van de Kortrijkse cocktailbar Sprezza. Hij heeft ook belangen in het gin-merk Copperhead en in The Ark, dat een ‘Tomorrowland op zee’ organiseert. Voorts bezit hij een kwart van Zoute Events, de organisator van de oldtimerrally Zoute Grand Prix.

WERKLOOSHEIDS REGELING ALS HEILIGE GRAAL

uc Nijs

-

Wopke Hoekstra, lijsttrekker van het Christen-Democratisch Appèl (CDA) is de pineut een slordige week voor de Nederlandse parlements- verkiezingen. Aanleiding is het feit dat uit de doorrekeningen van het CDA verkiezingsprogramma door het Centraal Planbureau (CPB), die op 1 maart bekend raakten, blijkt dat het CDA voorstander is van het terugbrengen van de werkloosheidsvergoedingen (WW-regeling) van 2 naar 1 jaar. Tijdens die periode heb je nu recht op 70% van je laatste salaris (met een bepaalde bovengrens). Daarna val je terug op de ziektewet of de bijstand. Zaak is dus binnen die twee jaar weer aan de slag te raken.

alle zonden van Sodom en Gomorra

 Die periode moet, volgens het CDA, naar één jaar. Daar het voorstel uit de koker kwam van Wopke Hoestra zelf, een oud Mc Kinsey partner, kreeg hij alle zonden van Sodom en Gomorra over zich heen. Lekker handig zo vlak voor de verkiezingen. De media samengevat zou het een duivels idee zijn dat alleen maar kon ontstaan uit het deels gelobotomiseerde brein van een technocratische hufter die niet weet wat het is om werkloos te zijn. Niets nieuws uit de media gierput, maar wel een gemiste kans, want de reductie van 2 naar 1 jaar was maar één element uit een breder plan, met enkele belangrijke aandachtspunten voor het Belgische model terzake.

Legitimering van een werkloosheidsstelsel

Iedereen begrijpt dat ieder werkloosheidsstelsel, ongeacht in welke vorm, gebouwd is op het principe van het collectiviseren van een ontslagrisico, door middel van het betalen van een bijdragepremie. Het is dus een soort van vangnet waar je op kan rekenen voor de periode dat je ‘in transitie’ bent naar iets anders. In België valt de werkloosheidsuitkering onder de vervanginkomsten, waarvan het woord alleen al doet vermoeden dat de uitkering bedoeld is voor langer dan de periode van transitie.

Hoever rijkt de solidariteitsgedachte op dit punt?

Hier is al een eerste breuklijn zichtbaar. Dient een werkloosheids stelsel om mensen op structurele basis te voorzien van een vervanginkomen of om te voorzien in een vangnet tijdelijk van aard? Hoever rijkt de solidariteits gedachte op dit punt? Zeker als de werkloosheids vergoeding vaak (zeker wanneer samengeteld met andere sociale uitkeringen zoals kindergelden etc.) in de buurt komt van of zelfs het markt-conforme inkomen van een bepaald deel van de beroepsbevolking overstijgt. Iets waar ik nog even op terugkom.

Een element in een breder begeleidend systeem

De redenering van het CDA is als volgt: je reduceert de termijn van 2 naar 1 jaar, je verhoogt de uitkering in die periode (dus hoger dan de bestaande 75% waar je 2 jaar recht op hebt) en je zorgt voor een begeleiding die maakt dat werklozen binnen dat jaar weer aan de slag zijn. De begeleiding is zo intens (en toch ook gefinancierd uit gemeenschapsgeld) dat mensen binnen dat jaar gegarandeerd weer een baan hebben. Dat zal niet noodzakelijk op hetzelfde niveau of tegen hetzelfde oude loon zijn, maar als je wil winnen moet je wel aan het spel meedoen.

een wederzijdse resultaats verbintenis

Het CDA voorstel heeft veel weg van het Deense systeem waar een werkloze contractueel met de overheid overeenkomt dat beide partijen er alles aan zullen doen om het betreffende individu terug aan de slag te krijgen. Het is als het ware een wederzijdse resultaats verbintenis die in de praktijk de nodig vruchten heeft afgeleverd. Klinkt niet bepaald als een kille neo-liberale armoede machine waar door sommige media voor versleten werd. De termijn is één jaar (in het voorstel) omdat je nu eenmaal niet meer nodig hebt als overbrugging.

Als onze Belgische werkloosheids-cijfers en statistieken iets tonen, is het wel dat een werkloosheids systeem zonder gedefinieerd eindpunt dat op de ene of de andere manier de bedoeling heeft mensen terug in het zadel te hijsen alleen maar kan eindigen in een eindeloze slakkengang. Meer nog, levenslange werkloosheid en zelfs intergenerationale werkloosheid zijn de resultaten die we observeren in ….. bepaalde delen van ons land. Politici die mensen een leven lang in de werkloosheid gunnen hebben uiteindelijk ‘niets’ voor die mensen gedaan of betekend. Of toch ‘niets’ dat structureel waarde heeft.

Financiering en negatieve loonkloof

De tot één jaar gereduceerde ww (om bij het CDA voorstel te blijven) gecombineerd met een intensievere begeleiding (met resultaatsverbintenis) zou zo maar eens meer kunnen kosten dan de twee jaar uitkering zoals die nu bestaan. Het is dus geen kwestie van budgetten fijnknijpen. Maar de vraag naar de financiering is legitiem. Ook daar zijn antwoorden voor, inclusief voor de kwestie van de negatieve loonkloof tussen uitkeringen en salarissen aan de onderkant van de arbeidsmarkt.

 waardoor we in een cyclische beweging terechtkomen

Een verhoging van het wettelijk minimumloon wordt steevast naar voren geschoven als een oplossing. Het is er evenwel een met vele gebreken. Ze drukt namelijk de vraag naar arbeid in het lagere segment uit de markt, waardoor we in een cyclische beweging terechtkomen door het steeds herintegreren van dezelfde groep (vaak laaggeschoolde) mensen.

Negatieve loonkloof anders aanpakken

Daarom ben ik zelf een voorstander van het (inmiddels goed gedocumenteerde) idee om het probleem van de negatieve loonkloof anders aan te pakken, namelijk aan de onderkant van het belastingsysteem. Ons belastingsysteem is aan de onderkant erg hard, met een jaarlijkse belastingvrije som (basisbedrag) van nauwelijks 8.990 Euro (aangiftejaar 2021). In België hebben we bij de kleine inkomens lage brutosalarissen van 2.000 Euro per maand. Zowel de belastingvrije bedragen als de belasting schalen moeten hoger. Om te vermijden dat degenen het niet nodig hebben onterecht meeprofiteren kan je de verhoging limiteren tot jaarsalarissen met een bepaald maximumbedrag.

België zou er wel bij varen zo’n werkloosheidsuitkerings systeem ook te overwegen. Je kan wat vrijkomt uit nu onbeperkte uitkeringen gebruiken om het verlies in belastinginkomsten aan de basis op te vangen. De werknemer heeft een aanzienlijk hoger inkomen (deels door zelfresponsabilisering) dan het ww-inkomen zonder dat er een hoger wettelijk minimumloon nodig is dat de vraag naar laaggeschoolde arbeid uit de markt drukt.

Luc Nijs

Luc Nijs is de bestuursvoorzitter en CEO van investerings maatschappij The Talitha Group en doceerde o.a. ‘Internationale kapitaalmarkten’ en ‘Bedrijfsfinanciering en -waardering’ aan de universiteiten van Leiden, Riga en Madrid. Hij is de auteur van een reeks boeken inzake internationale financiën, kapitaalmarkten, schaduw bankieren en aanverwante onderwerpen.

CORONA & CENSUUR

VRIJE COMMENTAAR

*

Uit mijn jeugdjaren is een versje van Hieronymus Van Alphen mij bijgebleven. Namelijk

’t Zijn dfroeve tijden

als het oorlog wordt.

Als men mensen slacht lijk beesten….

-

Wat het EU-Parement in Bruxellabad nu beslist heeft aangaande de Spaanse Vrijheids Beweging is identiek aan de beginjaren van Het Hitler Regime in het toenmalige Duitsland.. Ok toen waren de vooruitzichten effenaf hoddelijk.

Het mondde echter uit in een volkerenmoord all over the world.

Toen, in diezelfde jaren, beleefden we in dit ons eigen kloteland het verhaal van Leo Vindevogel (Ronse), die geen vogels maar de dood door de kogel vond omwille van zijn inzet voor Het Eigen Volk Eerst.

-

Diens verhaal moet een nare droom betekenen voor Dries Vanlangenhove die quasi dagelijks door De Morgen op het schavot wordt gezet.

Het Spaanse graan heeft de storm doorstaan…

Andersdenkenden die zich niet zo maar neerleggen bij de Linxe dwingelandij??

WEG MET HEN. KRUISIG ZE. Hun bloed kome over ons en over onze kinderen…

*

Digitalia

HOW TO HOLD THE WEST