|
.
500503 - HET WESTEN HAAST HELEMAAL ODER DE CHINESE KNOET
*
DINSDAG 26 JANUARI 2021
INHOUD
*
DE
TOTALE WESTERRSE BEVOLKING VAN DE VRIJE WERELD, NU AL VIA DE RODE
OOERLOSGSMISDAAD TOT EEN KLEINE PROOPOERIE HERLIEID, WORDT DUS STILAAN
IN EEN FIANALE WURGREEP GENOMEN.
*
JOHANNES VAN THÉROUANE (OOK VAN COMMINES, VAN TERWAAN OF VAN WAASTEN), 30E BISSCHOP VAN THÉROUANE; 1130.
Feest 27 & 29 (bisdom Brugge) januari.
We
danken zijn levensbeschrijving aan een tijdgenoot van Johannes, een
monnik die hem lange tijd heeft meegemaakt. Veertig jaar na zijn dood
schreef hij zijn herinneringen op.
Johannes werd geboren in het plaatsje Waasten. aan de Leie (Warneton).
Zijn ouders waren gelovige mensen. Hij kreeg zijn opleiding
achtereenvolgens bij Lambert van Utrecht en bisschop Ivo van Chartres (
1116; feest 21 mei).
Eenmaal
thuis terug trad hij in de augustijner communiteit van ATRECHT (Arras),
en leidde een voorbeeldig monnikenleven. Op een goed moment werd een
ander lid van de communiteit, Lambert, tot bisschop van de stad benoemd.
Met deze Lambert had Johannes in Chartres bij bisschop Ivo zijn
opleiding genoten. De man verzette zich met hand en tand, want hij
achtte zich tegen zulk een zware taak en hoge waardigheid niet
opgewassen. De collega-bisschoppen moesten hem letterlijk naar zijn
zetel slepen. De bisschop van Reims schrok er onder deze omstandigheden
voor terug hem de wijding toe te dienen. Lambert maakte van dat uitstel
gebruik door naar Rome te reizen en de paus, Urbanus II
( 1099; feest 29 juli), te smeken van zijn benoeming af te zien. Hij
wierp zich languit voor zijn voeten. Maar de kerkvorst dacht er niet aan
zijn plannen te veranderen en wijdde Lambert ter plekke tot bisschop.
De
man had inderdaad een zware taak, want er waren in de afgelopen eeuwen
talrijke misstanden gegroeid onder de geestelijken van zijn bisdom.
Daarom zocht hij hulp bij bekwame mannen. Een van hen was zijn
studiekameraad Johannes. Maar deze reageerde hetzelfde als hijzelf.
Zodra hij maar kon trok hij zich weer terug in het klooster om in alle
rust en stilte zich te wijden aan het contemplatieve leven. Dat ging
zelfs zo ver dat Lambert zich genoodzaakte zag elk klooster met
kerkelijke straffen te dreigen dat onderdak zou verlenen aan Johannes!
Nu schikte Johannes zich in zijn lot en nam de zware taak van
aartsdiaken (wij zouden zeggen: vicaris-generaal) op zich.
Zijn
persoon was een verademing. De afgelopen jaren hadden in die functie
allerlei onwaardige types gediend. De een had zich schuldig gemaakt aan
diefstal van kerkelijke schatten; daarbij had hij de geestelijken die in
de kerk samen waren gekomen om de kostbaarheden te beschermen, met het
zwaard bestreden en verjaagd. Uiteindelijk was de boosaardige prelaat
door het volk zelf in zijn huis overvallen; ze hadden hem de tong
uitgesneden en voorgoed verbannen. Maar zijn opvolger was niet veel
beter geweest: die had zich schuldig gemaakt aan simonie.
Een
derde was nooit verschenen, omdat hij zijn klooster niet had willen
verlaten en een vierde had al erebaantjes gehad in een andere kerk en
had zijn functie ernstig verwaarloosd.
Eindelijk
was er met Johannes weer een waardig aartsdiaken aangetreden. Toen de
zetel van het naburige Thérouane vrijkwam, begaven een aantal
geestelijken zich naar de paus om hem ertoe te bewegen Johannes te
benoemen. Dat deden ze achter de rug van de kandidaat om, omdat ze heel
goed beseften dat hij zich met hand en tand tegen zon benoeming zou
verzetten.
Bij
terugkomst in Arras overhandigden ze hem de benoemingsbrief van de
paus. Hij was volkomen van slag en dacht er zelfs over met een schip de
zee op te gaan in de hoop dat het in een zware storm terecht zou komen
en zou zinken! Op 17 juli 1099 werd hij in Reims door bisschop Manasses
tot bisschop gewijd van Thérouanne.
Het wordt in het Vlaams ook wel aangeduid met Terwaan. In 1553 zou Karel V
er een strafexpeditie op afsturen met de bedoeling dat het eens en
voorgoed tot niks zou worden teruggebracht. Dat is hem gelukt.
Tegenwoordig is het een klein dorpje. In de kerk zijn de namen van de
bisschoppen sierlijk op de wand geschilderd.
Meteen
begon hij aan het herstel van de Onze-Lieve-Vrouwekerk die in een
deplorabele toestand verkeerde. Daarnaast visiteerde hij zijn diocees en
stelde waar nodig orde op zaken. Op heel wat plaatsen waren misstanden
gegroeid. Zo zette hij in verschillende steden de pastoor van de kerk af
en verving hem door kanunniken die leefden volgens de regel van Sint
Augustinus en die de inkomsten niet voor zichzelf hielden, maar
afdroegen aan de gemeenschap. Natuurlijk maakte hij daar vijanden mee.
Er wordt verteld dat hij eens te paard door een dorpje reed toen er
achter hem een groot rumoer losbarstte. Toen hij zich omdraaide stond
hij oog in oog met een troep gewapende scharminkels. Onbevreesd keek hij
hen aan. Een van hen wierp een lans in zijn richting, maar deze bleef
op wonderbaarlijke wijze boven zijn hoofd in de lucht hangen. Bij het
zien daarvan sloeg het zootje ongeregeld op de vlucht. De bisschop dacht
er niet aan hen te achtervolgen of op te laten sporen. Maar de
schrijver vergeet niet te vermelden dat het niet al te lang daarna
slecht met hen afliep. Ze stierven onder ellendige omstandigheden
Het was in het jaar 1115 dat hij zich in het Vlaamse plaatsje Merkem
bevond tussen Diksmuide en Ieper. Hij was daar te gast bij de
kasteelheer die een slot bewoonde dat je alleen maar via een lange
houten brug over de slotgracht kon bereiken. Toen hij in de plaatselijke
kerk aan een grote groep mensen het vormsel had toegediend, ging hij
terug om zich te verkleden. Hij moest nog een kerkhof inzegenen. Op het
moment dat hij weer omringd door een grote menigte mensen uitreed,
bezweek de brug onder het gewicht van zoveel mensen. Alles stortte
enkele meters naar beneden in een wirwar van mensen, balken, stenen en
stof. Grote schrik sloeg ieder om het hart. Maar zo zegt de
levensbeschrijver het was net als bij de schipbreuk van Paulus: niemand
kwam om, of was zelfs maar gewond. Daar stond de bisschop tussen al die
verfromfraaide mensen en het puin tot zijn knieën in de slotgracht, en
toen hij zich ervan had overtuigd dat niemand letsel had opgelopen, riep
hij opgewekt: We gaan het nieuwe kerkhof inzegenen!
Hij
smaakte het genoegen in zijn diocees een aantal nieuwe kerken te kunnen
inwijden. Hij onderscheidde zich op verschillende
bisschoppenvergaderingen: in 1099 te St-Omer, 1114 te Beauvais, 1115 te
Reims en te Châlons.
In 1127 werd Karel de Goede vermoord Dat
bracht met zich mee dat er geen bescherming meer was. Overal trokken
bendes rond; er werd geplunderd en gemoord, en er was niemand om er
tegen op te treden. Dat maakte de laatste drie jaar van zijn leven extra
zwaar. Twee maanden voor zijn dood kon hij nog nauwelijks voedsel
verdragen. Hooguit een beetje melk. Hij ontving de laatste sacramenten,
regelde zijn zaken, vertrouwde zijn mensen en zijn kerk toe aan zijn
medewerkers en omringd door een massa toegestroomde gelovigen en
medewerkers stierf hij: 27 januari 1130. Hij had de kerk van Thérouanne
dertig jaar, zes maanden en drie dagen bestuurd.
Na
zijn dood werd zijn lichaam enkele dagen in de kerk opgebaard, zodat
iedereen hem de laatste eer kon brengen. Het waren de bisschoppen van
Arras en Amiens de hem met veel plechtig vertoon in de kerk van
Thérouanne hebben bijgezet.
Verering & Cultuur
Als
in zijn verhaal Johannes als bisschop aantreedt schetst zijn
levensbeschrijver een portret van zijn hoofdpersoon en vooral van zijn
deugden. Het geeft ons een beeld van hoe de ideale heilige er in die
dagen volgens hem uit diende te zien:
Wie
is in staat de juiste woorden te kiezen om op adequate wijze te
beschrijven hoe weinig hij voor zichzelf nodig had vanaf het moment dat
hij bisschop werd; hoe rechtvaardig hij omging met zijn onderdanen en
zijn naasten; hoe vroom hij was jegens God? Ik durf dat te zeggen, omdat
ik weet dat het waar is. Ik heb immers veertien jaar met hem in
hetzelfde huis gewoond. En ik vertel alleen maar wat ik zelf gezien heb,
of gehoord van volkomen betrouwbare mensen die hem van dichtbij
meegemaakt hebben. Welnu, van kinds af aan kende hij een volmaakte
schroomvalligheid en bewaarde hij door Gods genade een grote kuisheid,
zelfs zo dat niemand in zijn omgeving ook maar in die richting de
geringste verdenking zou koesteren, hoewel wij weten dat hij
herhaaldelijk op dat punt door wellustige vrouwen werd bekoord. Hij
kastijdde zijn andere zintuigen zo dat er nooit een onvertogen woord
over zijn lippen kwam. Nooit lag er trots of ongepaste nieuwsgierigheid
in zijn blik; nooit gaf hij gehoor aan flauwe kul. Hij deed op alle
mogelijke manieren aan de strengste versterving. Nooit gebruikte hij
vlees, zelfs niet op zijn oude dag. Drie jaar vóór zijn dood kwam een
apostolisch gezant hem bezoeken; hij was toen zo verzwakt dat hij nog
amper kon lopen of de mis opdragen; deze smeekte hem zijn gewoonte te
veranderen en voortaan wel vlees te eten, of minstens zo nu en dan. Wij
vielen de prelaat in alle bescheidenheid bij, maar het hielp niets. Er
was een officieel schrijven van de Heilige Stoel voor nodig om hem te
dwingen zo nu een dan een heel klein stukje vlees te eten. Ook op het
gebied van kleding was hij uiterst eenvoudig. Wat hij droeg was nooit
overdreven, maar ook niet té goedkoop. Hij omringde zich met de beste
mensen van zijn tijd, en wat hij preekte, bracht hij altijd eerst zelf
in praktijk.
*
CORONA & CENSUUR
VRIJE COMMENTAAR
*
Hierboven
ook op gelet dat, als in een hedendaagse film, dit oer-Vlaams verhaal
zich afspeelt ten tijjde van de Eerste Kruistocht? Alleen nog even
herinnerende dat het Godfried van Boonen (Later Godfried van Biuillon
geworden), de Graaf van Vlaanderen was, die, na de overwinning, op de
Moslims, weigerde zich te laten herdopen tot Koning Van Jeruzalem en
alleen maar e titel wilde aannemen van Bevrijder van het Heilig Graf.
Merkwaardig dat nu ook weer Keizer Karel V,
500 jaar later weer ten tonele verschijnt. Zoals we al op deze blog
wisten niet om er te schitteren, maar om r alles te vernieutgen. Arm
Terwaan
.
Ook het weerzien met Paus Urbanus II,
de eigenlijke organisator van deze Eerste Kruisticht, is een welkome
vaststelling. Deze historische figuur is een oude bekende.
In
ons oud Italiaans familie-archief prijjkt o.a. op een kiekje
ondergetekende in ORVIETO, de Middeleeuwse Bisschopsstad van Toscane;
onder het opschrift op de voorgevel waar deze, (de Paus) hoog te paard,
oproept tot deze Heilige Wraakoefening. Dubbele historie? Locatie: voorgevel (toevallig?) St Andrea Kerk, op 100 meter van de wereldberoemde Duomo waar de VRT toen (volgens de reclamborden) de complete restauratie van de voorgevel bekostigde
.
PS
In
voornelmde kerk is er een goed voorziene rondgang met maar likest 208
uitgebeelde locaties waar er ooit Bloedende Hosties werden
aangetroffen, o.a.
vain
. Brugge
*
http://blog.seniorennet.be/guvaal/
*
DE HEL VAN BIERSET
In Luik zitten ze niet alleen met dat Nethys schandaal,
maar ook met het feit dat het Amerikaanse pakjesbedrijf FedEx 40% van
zijn cargo schrapt op de Luikse luchthaven van Bierset en dat terwijl
het vrachtvervoer in de lift zit. Na de Hel van Sclessin riskeren ze
er ook de Hel van Bierset bij te krijgen.
FedEx
had enkele jaren geleden al TNT overgenomen en maakte in 2020 een van
zijn beste jaren mee. Wat de hele zaak nog verergert is dat de cargo die
Luik verliest naar de luchthaven Charles de Gaulle gaat in Parijs,
terwijl de eigenaar van de Parijse luchthavens, Aéroports de Paris
(ADP), zelf een aandeel heeft van 25% in Bierset. Om het plaatje
compleet te maken: ADP is voor de helft in handen van de Franse staat.
En dat terwijl de Walen steeds naar la douce France kijken als konijnen
naar een lichtbak, worden ze door datzelfde Frankrijk koud gepakt..
Na het nieuws dat FedEx in Bierset 671 banen
zou schrappen, deed men daar het enige waarin men in Wallonië goed is:
meteen werd een 48-urenstaking aangekondigd, nu niet precies iets
waarvoor Amerikanen zullen capituleren.
Wallonië
heeft geen zeehavens en hoopte dat te kunnen compenseren door alles op
haar luchthavens te zetten. Dat blijkt voorlopig een slechte zet te
zijn, want ook in Charleroi, grotendeels eigendom van het Waalse Gewest,
draait sinds het uitbreken van de Coronacrisis ook alles op een laag
pitje, maar dan o.w.v. het geslonken passagiersvervoer. Voor Bierset is
het afhaken van FedEx niet het enige probleem. De luchthaven moet zowat
de enige in Europa zijn die aan de luchtvaart geen enkele beperking
oplegt. Sinds het pakjesvervoer in de lift zit, zijn de
luchtvaartmaatschappijen daar grotere toestellen gaan inzetten, die
zwaarder geladen zijn en meer lawaai veroorzaken. Dag en nacht, 7 dagen
op 7 en 24 uur op 24. In Zaventem, dat o.w.v. lawaaioverlast constant
problemen krijgt met de stad Brussel, kunnen ze het niet geloven. Daar
komt nog bij dat de helft van de volumes op Bierset nu al van Chinese
herkomst zijn (Alibaba) en men verwacht dat dit aandeel nog zal groeien.
Het aantal banen dat de Chinese inbreng zou brengen is ondertussen al
wel van 900 naar 300 teruggebracht en men ziet op Bierset steeds meer
Chinezen rondlopen, die er blijkbaar werken. Het banenverlies door FedEx
wordt daarmee voor de eigen mensen niet gecompenseerd.
Willy
Borsus, Waals MR-minister van Economie, noemde Liège Airport in
november 2020 nog de parel in de cockpit van de Waalse economie. De
terechte vrees is dat de vrachtluchtvaart in Wallonië dezelfde weg
opgaat als de zware industrie. Met dit verschil dat die zware industrie
nog lokaal verankerd was, de logistiek is dat niet. En straks alleen nog
afhankelijk zijn van Chinezen is ook geen geruststelling, zeker niet
nadat de grote baas van Alibaba, Jack Ma, voor drie maand van de aardbol
verdwenen leek en blijkbaar door Xi & Co tot de (Chinese) orde werd
geroepen, wat dat ook moge betekenen.
*
KINDEREN EN TIENERS MOGEN ÉÉN HOBBY BUITENSHUIS BEOEFENEN
Vandaag om 18:28
Het
sociale leven van kinderen onder de twaalf wordt iets meer aan banden
gelegd. Tieners mogen dan weer meer dan tot nu het geval was.
Kinderen
onder de twaalf mogen nog maar één hobby beoefenen in groepsverband. De
bubbels waarin die hobby's plaatsvinden, worden verkleind tot tien
personen en de activiteiten moeten zo veel mogelijk in de buitenlucht
plaatsvinden. Dat is bevestigd aan De Tijd.
Terwijl
voor de -12-jarigen verstrengd wordt, laat de politiek voor kinderen en
jongeren tussen de 12 en de 18 opnieuw een hobby in groepsverband toe.
Dat moet sowieso in de openlucht en ook met maximaal tien personen.
Het
gaat om een voorstel dat minister van Jeugd Benjamin Dalle (CD&V),
minister van Cultuur Jan Jambon (N-VA) en minister van Sport Ben Weyts
(N-VA) in overleg met hun Franstalige collega's en virologen hebben
uitgewerkt. Dat voorstel wordt nu voorgelegd aan de federale regering.
igitalia
HOW TO HOLD THE WEST
|
