-o-o-o-oo-
ONS DAGELIJKSE BROOD

MAANDAG 5 OKTOBER 2020
IN 266.2 KAN U LEZEZN
DE TELKENS WEERKERENDE VRAGEN WAAROP DE ANTWOORDEN VANZELF ZULLEN KOMEN VANAF DE EERSTE DAG VCAN DE VOLGENDE REGERING.

RADIO OOST-WEST
Streeknieuws & Volksmuziek


*

ERGETEN VRAGEN VAN DE VOORBIJE WEEK (108)
belastinggeld

foto: ©Pixabay
-
Ook
de voorbije week werden veel vragen gesteld en waren er ook vragen
die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de
nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden.
Zoals:
Waarom levert één fractie opeens twee vicepremiers?
(Aan
Ecolo en Groen, die allebei een vicepremier krijgen. Nochtans delen ze
al jaren één fractie en toeteren ze bij elke mogelijke gelegenheid dat
we allemaal Belgen zijn. Tot de postjes uitgedeeld worden; dan moeten
Vlamingen en Franstaligen elk apart bediend worden. Je zou hetzelfde
kunnen vragen aan Open Vld en MR: een en ondeelbaar tot je drie liberalen in het kernkabinet kan steken.).
Hoe gefrustreerd kan je zijn?
(Aan
mobiliteits-expert Kris Peeters, die een zurig opiniestukje schreef
over de protest-rit nietmijn-regering: Op sociale media circuleerden
beelden van IS-optochten die alleen in symboliek en setting van de
Vlaams Belang-colonnes verschilden. Voor Vlaams Belangers moet dát toch
het leukste zijn aan een succesvolle actie: al die onmachtige
oprispingen achteraf, van tegenstanders die echt niet meer weten van
welk hout nog pijlen te maken.)
Wie morst er nu zo met jong talent?
(Aan
wielerploeg Trek-Segafredo, die de regerende wereld-kampioen bij de
junioren aan de kant zet omwille van een emoji. De jonge Quinn Simmons
had zich op twitter ook geout als een Trump-stemmer. Opruiend,
verdelend en schadelijk voor het team, het prof-wielrennen, de fans en
de positieve toekomst van onze sport, aldus zijn eigen ploeg. Een van
de grootste beloften in het wielrennen: kop af!)
Hoeveel partij-leden hebben het regeerakkoord gelezen?
(Aan
de regeringspartijen, die hun leden toch wel een paar uur gaven om het
hele regeerakkoord uit te pluizen. In 2019 was er veel kritiek toen de
Vlaamse coalitie-partners hun leden-congressen samenriepen op een
dinsdagavond, nadat het regeerakkoord pas maandagochtend beklonken was.
Dit keer werd er nog minder moeite gedaan om de schijn op te houden.
Leden-congressen zijn meer dan ooit applausmachines voor de particratie,
maar deze keer wordt daar minder een probleem van gemaakt.)
Wanneer is vendelzwaaien problematisch?
(Aan
socioloog Orhan Agirdag, die vlaggenvertoon in scholen wel ziet
zitten: Een leerling die met een Turkse vlag op de speelplaats staat te
zwaaien, geeft leerkrachten duizend-en-één mogelijkheden. Je kunt de
figuren op de vlag in wiskunde geometrisch analyseren, in aardrijkskunde
de buurlanden van Turkije leren, in geschiedenis de herkomst van
vlaggen uitleggen en ga zo maar door. Je zou zo een kind misschien ook
kunnen vragen waarom hij dweept met een land dat op dit moment offensief
oorlog voert in Libië, Syrië, Armenië,
)
Hoe gaat het met de relance van Wallonië?
(Aan
de PS, die de staatssecretaris voor relance levert. Na ongeveer een
halve eeuw compleet mislukte relance in Wallonië. Wie vertrouwt die
mensen nog om een economie te fiksen?)
Wat baten initialen in een artikel vol persoonlijke details?
(Aan journalist Bruno Struys, die in De Morgen
schrijft over een haat-propagandist. We vernemen over E.M. waar hij
woont, met wat voor auto hij rijdt, waar je een foto van zijn oprit kan
vinden en wanneer hij over welk thema al eerder in de media kwam.
Genoeg, kortom, om volledige voor- en achternaam terug te vinden met één
zoekopdracht. Misschien is E.M. een neonazi, maar heeft hij daarom dan
geen enkel recht meer op privacy?)
Wie kan bepalen wat fake is en wat nieuws?
(Aan
premier De Croo, die de strijd wil aangaan met fake news. Op Vlaams
niveau roert Bart Somers dezelfde trom. Maar willen we echt dat de staat
bepaalt wat waarheid is en wat niet? Hoe verzoen je dat met vrije pers
in een democratische samenleving? De mainstream-media roeren zich niet,
want ze weten dat zij niet geviseerd zullen worden. Of toch niet
meteen.)
Hoe ver ligt de Gossetlaan van Brussel-Centraal?
(Aan
de redactie van De Standaard, die veel spel maakt over een verhuis van
Groot-Bijgaarden naar centrum Brussel. In vogelvlucht misschien 8
kilometer. Ondanks alle marketing-praatjes zal het voor deze krant geen
verschil maken. De Standaard is al lang een zeer Brusselse krant, in de
slechtste betekenis van dat woord.)
Wanneer mogen we spreken over religieus extremisme?
(Aan
de Molenbeekse muziek-programmatrice, die niet altijd wijn en bier
aanbiedt: Als we alcohol serveren op een event, dan komen bepaalde
mensen niet. We laten onze keuze afhangen van de doelgroep. Het is
perfect legitiem om zelf geen alcohol te drinken. Het is iets héél
anders om niet te kunnen verdragen dat mensen in je omgeving alcohol
drinken, of dat een concertzaal alcohol zelfs maar aanbiedt.)
Hoe heeft Freya de begroting beheerd?
(Aan
Het Laatste Nieuws, waar ze de verjonging toejuichen: Deze regering
wordt jonger dan alle voorgaande en dat vinden grijze mannen in grijze
pakken fantastisch. De Croo neemt van Verhofstadt ook het jeunisme
over. Herinner u Freya Van den Bossche als minister van Begroting. Dan
toch liever een grijze man in een grijs pak.)
Welk gezag hebben de politieke leiders in Brussel?
(Aan
viroloog Steven Van Gucht, die imams wil inzetten om de verschillende
gemeenschappen in de hoofdstad te bereiken. Er zouden religieuze
leiders nodig zijn om het waarom van de maatregelen uit te leggen. Na
een half jaar gezondheidscrisis, na talloze dramatische smeekbedes, na
draconische maatregelen, hebben ze de imam nodig om moslims tot de orde
te roepen. Wat zegt dat over Brussel?)
Hoeveel hebben de sterkste schouders al moeten dragen?
(Aan
de paarsgroene regering, die al een marketing-plan heeft voor de nieuwe
vermogenstaks: De sterkeschoudertaks gaat bij de groenen rond als
wervende titel. Iedereen met een vermogen van 1 miljoen of meer zal
meer mogen betalen al is het niet duidelijk wat er in dat vermogen
allemaal zal meetellen. Opnieuw doet men alsof er niet al allerlei
vermogensbelastingen bestaan. In dit land moet je dus bestraft worden
als je, na alle andere belastingen (en wat zijn het véél belastingen),
toch nog geld overhoudt).
Hoe maakt slachtofferschap jou een betere tv-maker?
(Aan
columniste Julie Cafmeyer, die altijd goed weet wat er met
belastinggeld moet gebeuren: De VRT kan productie-budgetten geven aan
de slachtoffers van Bart De Pauw, zodat deze vrouwen na de rechtszaak
verder kunnen. Je hoort dat steeds meer bij hedendaags links:
slachtofferschap als kwaliteit, die beloond moet worden.)
Hoeveel marge heeft Brussel voor hippe experimenten?
(Aan
de Brusselse regering, die de economie wil hervormen aan de hand van
het donut-model: een theorie die economische indicatoren zoals het bnp
inruilt voor alternatieven die maatschappelijke rechtvaardigheid
beklemtonen. Alsof Brussel een eiland is. Er komt een lawine van
faillissementen aan, maar in Brussel hebben ze tijd (en geld?) voor
linkse luchtkastelen.)
Welk jaar is dit?
(Aan
de Belgische politiek, die sterke gelijkenissen vertoont met het jaar
1999. Opnieuw vermomt een ordinaire uitdeel-regering zich als nieuwe
politiek. Opnieuw profileert België zich met symboolpolitiek als
ethische voorloper. Opnieuw wordt de grootste oppositiepartij gretig
doodverklaard door de verenigde Vlaamse vakpers. Opnieuw is Frank
Vandenbroucke minister van Sociale Zaken. Plus ça change, plus cest la
même chose.)
-
Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.
Dominique Laridon


*
DROL VAN DE VADERLANDSCHE BROL

Het PASWOORD bij de eerstvolgende regering, dat zijn de DRIE woorden die onùiddelijk na
11 November 1918
hadden moeten vallen. Namelijk gelojkheid in recteen en in de feiten.
Ze waren zelfs de allerheiligste koninklijke belofte van vòòr de Grote Slacht-partij die 4 jaar daarvoor begon.
Vooal
voor iedereen die bekend is met het Zuiden van West-Vlaandren, dat voor
eeuwig ingepeperd en bestrooid zal blijven met honderdduizenden
soldatengraven, moet daar geen tekeningetje bij.
-
Waar
ook gen tekeningtje bij moet of vragen bij moeten gesteld worden- is
aan het politiek talent van BDW. Maar wat daarnaast wel n probleem is,
is de niet te stuiten moslim-bedreiging in zijn eigen stad. Eerstens
door, zoals in Bruxellabad de Iman-inzet om eindelijk de Anti Corona
Wetgeving te doen doordringen bij hun aanhang. Tweedens om eindelijk de
aan de Islam gerelateerde drugs-criminalteit met wortel en tak uit e
roeien. Net als bij het echte regeringswerk, zijn diagnose en
inventariseren slechts zeggende woorden, maar gene daden
.
-
En dan nog iets in verband met De Schndcaard. Een verhuis van Grand Bigard naar Groot Brussel: een opstap, ja? Zeker zijn? Opstappen, namelijk heeft ook nog n 2de betekenis, niewaar
.

La Boël, het dolfijntje. Eindelijk mede-erfgename geworden. Gaan nu de Koninklijke dotaties ook de hoogte in?


|