|
251. 2 - AGELIJKSE TOMATENSOEP-MET BALLETHES.
ZONDAG 20 SEPTEMBER 2020
 DEEL 2
251.2. - HIER ZULT U LEZEN
DE FRAANSE REVOLITIE IS NIET GOED GENOEG GEWWEEST MAAR WIE GERAAKT ER NU ALLEMAAL ONDEER DE GULLOTINE
*
Het huidig antiracisme is helemaal niet het tegenovergestelde van racisme,
het is racisme in de tegenovergestelde richting
Boulevard Voltaire: Is volgens u de campagne die door Assa Traoré (1) gevoerd wordt tegen politiegeweld, en een stevige stimulans kreeg door de zaak Georges Floyd
in de VS, een heuse massa-beweging of slechts een modeverschijnsel, een
marginale agitatie waarvan de omvang door de media sterk overschat
wordt?
-
AdB:
De zaak Georges Floyd is een fait divers waaraan de media die de
heersende ideologie aanhangen mondiale dimensies hebben gegeven. De dood
van Adama Traoré is een ander fait divers dat niets met het eerste te
maken heeft. Tenzij dat het in beide gevallen gaat om meervoudige delinquenten
met dezelfde huidskleur die beide bij hun arrestatie omgekomen zijn. De
weerklank die het gekregen heeft, is daarentegen het werk van het
comité dat opgericht werd om zijn herinnering levend te houden. Dat
heeft bijzonder handig gebruik gemaakt van een soort politiek correcte waanzin
die de maatschappij heeft aangetast en van de al even waanzinnige
naweeën van de Black Lives Matters-crisis, een fenomeen dat ook veel te
danken heeft aan de steeds groter wordende invloed van de
inboorlingen-ideologie (2).
-
Het
amalgaam van beide zaken werpt een schril licht op de amerikanisering
van de manier van denken van de entourage van Assa Traoré die zichzelf
trouwens als de reïncarnatie van Angela Davis beschouwt.
Het is een gekend fenomeen: al wat in de VS mode is , wordt dit vroeg
of laat ook in Europa. Voorbeelden bij de vleet: de gaypride, de gender theorie,
de inter-sectionaliteit van zaken waarvoor moet worden gestreden
De
Europese context verschilt nochtans grondig van de Amerikaanse.
De
VS werden immers sinds hun prilste ontstaan ge-confronteerd met
rassen-problemen die ze nooit hebben kunnen oplossen; Toch niet vergeten
dat WO II eindigde met een zege van de
segregatio-nistische VS op het racistische Hitler-regime ! Anderzijds is
het politie-geweld, dat in de States schering en inslag is, helemaal
niet vergelijkbaar met wat op dat vlak in Frankrijk kan waargenomen
worden. Er moet bovendien toch ook gezegd worden dat wat ten tijde van
de gele hesjes gebeurde duidelijk heeft aangetoond dat de Galliers
meer onder politie-geweld te lijden hebben (doorstoken oog, afgerukte
arm, zware verwondingen
) dan het tuig dat zich tussen de migranten
bevindt.
Boulevard Voltaire: Wat houdt de inboorlingen-ideologie feitelijk in?
AdB:
De inboorlingen-ideologie is deels ontstaan uit de post-koloniale
studies die de erfgenamen zijn van de subaltern studies die opgericht
werden door Ranagit Guha en deels uit de French theory
(Derrida, Deleuze, Foucault) . Ze is de laatste twintig jaar
voornamelijk in Amerika uitgebouwd en moeilijk te vatten voor wie niet
vertrouwd is met de werken van haar belangrijkste theoretici (Eduard W.
Saïd, Gayatri, C.Spivak, Achille Mbembe, Paul Gilroy etc.)
Er
zijn twee verschillende aspecten aan het post-koloniaal denken.
Enerzijds een bijzonder scherpe en naar mijn mening terechte kritiek op
het abstract universalisme van de Westerse ratio dat
eigenlijk niets anders is dan een gecamoufleerd etnocentrisme (denk aan
de zogenaamde universele waarden of aan de Rechten van de Mens die
alleen bij naam universeel zijn). Anderzijds het bijzonder betwistbaar
postulaat dat de koloniserende naties, ten gevolge van een soort
fataliteit, nooit afstand hebben kunnen doen van hun vroegere
discriminerende houding ten overstaan van de inboorlingen van hun
kolonies. Vandaar dat sommigen het hebben over de inboorlingen van de
(Franse) republiek (Houria Boutelja). Overigens een belachelijke
benaming voor wie rekening houdt met de betekenis van het woord. De
echte inboorlingen van bij ons zijn de mensen die al zeer lang in het
land vertoeven.
-
Vanuit
dat perspectief is een soort waanzin ontstaan die steeds grotere
proporties aanneemt. De slogan Black lives matters betekent al lang
niet meer dat het leven van zwarte ook belangrijk is maar wel dat het
leven van anderen veel minder van tel is. Concreet komt dit neer op een
steeds belangrijker wordend opbod aan extravagante eisen,
inbeschuldiging-stellingen en intentieprocessen op basis van collectieve
pulsaties die geleid worden door lobbys-Van-het-melige-
slachtofferschap. Ze hebben de ontwitting van Europa op het oog en
beschuldigen al wie blank is van sociaal negativisme en niet in staat
zijn om racisme echt aan te klagen. Blanken zijn immers per definitie
allemaal racisten zelfs wanneer ze met veel poeha beweren antiracist te
zijn. Het zit in hun genen. Dit vormde de biotoop waarin de cancel
culture zich heeft kunnen ontwikkelen en waaraan de hysterie te wijten
is van een ware beeldenstorm die sinds een tijdje tegen de standbeelden
van onze steden is gericht. Iets dat in mijn ogen als bijna even erg als
grafschennis moet worden beschouwd. Cru gesteld is vanaf nu de jacht op
blanken geopend.
-
Boulevard voltaire: Hoe vergaat het in deze context het racisme en het antiracisme?
AdB:
Alles is veranderd. Dertig jaar terug werd het racisme bestreden door
er een klassiek universalisme tegenover te stellen. In Frankrijk werd
dit universalisme van het epitheton républicain voorzien. Europa werd
beschouwd als het vaderland van de Rechten van de mens. Er werd er
vanuit gegaan dat raciale verschillen van weinig of geen belang waren.
De onderliggende gedachte was dat we allemaal gelijk zijn. Stellen dat
verschillen ons onverschillig moesten laten, stond toen bijzonder goed
aangeschreven. Dankzij het wegwerken van de discriminaties die aan
vooroordelen en aan stereotypering waren te wijten zou een
harmonieuze multiculturele maatschappij ontstaan . Er zouden niet langer
problemen zijn. Het Frans jacobinisme voorzag
bovendien de assimilatie van de individuen maar weigerde het bestaan van
hun respectievelijke gemeenschappen te erkennen. Rassen waren
uitsluitend optische illusies Die zienswijze bestaat nog steeds vermits
de universele waarden van de republiek nog steeds tegen elk
communautarisme worden opgesteld, in om het even dewelke gedaante het
zich voordoet. Alleen is dit niet langer geloofwaardig. Het bestaan van
gemeenschappen kan niet langer worden gelogenstraft en dit, ironisch
genoeg, op een ogenblik dat er steeds weer met klem betoogd wordt dat er
geen rassen bestaan. De inboorlingen-beweging vertrekt vanuit een gans
ander perspectief. Het is een identitaire beweging die de identiteit op
het begrip ras laat berusten (de meest simplistische manier om een
identiteit te bepalen). Haar aanhangers gaan er niet ten onterechte
vanuit dat het universalisme een mystificatie is. Ze beroepen zich nogal
convulsief op een etnische identiteit en doen dit op een wijze waarvan
verondersteld werd dat ze reeds lang onder een dikke laag van wollig
taalgebruik definitief begraven lag. Dit verklaart waarom de
inboorlingen van de republiek de legitimiteit van de traditionele
antiracistische organisaties betwisten en dat ze het model van de
République française van de hand wijzen. Joseph de Maistre
parafraserend zou men kunnen zeggen dat dit antiracisme niet het
tegenovergestelde van racisme is, maar wel racisme in tegenovergestelde
richting. Een racisme dat zonder complexen wordt beleden. Wat het
voordeel biedt dat het door het omkeren van de fronten heel veel
zichtbaar maakt. Het bestaan van rassen wordt officieel ontkend maar
intussen is de racisering van de sociale verhoudingen overal aanwezig.
Resultaat: tussen enerzijds bijeenkomsten waar cisgenders niet toegelaten zijn
en voordrachten die voor rasbewusten voorbehouden zijn, worden de
zwarten geteld om te kunnen beweren dat ze niet talrijk genoeg zijn. Net
zoals de joden in het Derde Rijk werden geteld om te zeggen dat er te
veel waren. We hebben hier ongetwijfeld met subversie te maken maar het
is geen subversie tegen het heersend systeem. De vaststelling dat grote
multinationale bedrijven zich zonder morren neerleggen bij de eisen van
dit neo-racisme toont aan dat het kapitalisme er een nieuwe bron van
inkomsten in ontdekt heeft.
-
Interview verschenen in Boulevard Voltaire en vertaald door Francis Van den Eynde
-
1.
In Frankrijk een beruchte militante van het antiracisme, die al jaren
campagne voert tegen politiegeweld en dit n.a.v. de dood van haar
broer Adama die vier jaar geleden na zijn arrestatie in een gebouw van
de Franse gendarmerie overleed. Ze maakte handig gebruik van de herrie
rond de zaak Georges Floyd om haar zaak opnieuw op het voorplan te
brengen.
2. Een eigen vertaling van het in Amerika gekende begrip indigenous ideology. Wat dat inhoudt, legt Alain de Benoist verder in het interview uit.
*
*
DROL VAN DE VADERLANDSCHE BROL
*
Het
is een zwaar stuk ; zo tussendoor de soep en de patatten. Zo iets als
waaeuit de Aartsvaders nooiit zijn aan uit geraakt: zijn de engeltjes
hierboven nu mannetjes of meistjes. Hadden we die hier op het
Ondermaanse gehad; we wisten het al lang.
Zo
ook met de Bl nken, de Zwartjes, de Geelkes, de Indiaaantjes van
Karl May die er nooit ook maar één gezien of geroken heeft. Maar w
Meiner Meining nach
is in wezen iedere mens evenwaardig aan de andere. Als die daar
enigermate de kans toe krijgt. DFe juisre goden-wereld. De juiste wieg,
de juiste eeuwen, de be-ndigde tijd en vooral de goede
bodem-gesteldheid. Oer-wouden brengen oer-mernsen voort. Maar wat als er
straks geen oerwouden meer zijn en alles vol ligt met autosnelwegen en
vliegvelden?
Alles op zijn rijd
zou de boer zeggen. En viirrt ploegen. Niet willen oogsten wat anderen
gezaaid hebben, maar geduldig de eigen oogst afwachten. Zonder de
groei-bevorderende bewolking al te zeer te willen opjagen.
-
Voor
zover ik weet hadden Adam & Eva meer twee kinderen. Zonen. Geen
dochters. In inze Beschaving zouden dat toch de voorouders zijn van ons
allemaal? Raar maar waar. Al dat trans-gender gedoe is dus m aar
bijzaak om de aandacht af te leiden naar het Eigen Belang? Wat in wezen
in niets verschilt met wat de Progressieven doen tegenover het Vlaams
Belang. Heel hun eigen slecht karakter aan andereb toedichten. Omgekeerd
racisme dus. Heel djust, vriend Francis Van den Eynde. Tien goede
punten en een bank vooruit.
|
