|
206 - DE VRIJDDAGSE GEWONE BOTERHAM MET CONTIFUUR
*
*
VOOR SLECHT ZIENDEN, GOED ZIENDEN, BLINDEN EN VOORAL VOOR ZIJ DIE ZIENDE BLIND ZIJN
*
VRIJDAG 7 AUGUSTUS 2020
*
 @destandaard
Macron roept op tot internationaal onderzoek naar explosie Beiroet
**
*
*
 *
*
Zoals
de meeste mensen, vraag ik mn eigen toch af aan wie anders, op dit
al te vroege uur wat of wie dat stuk Macroni daar in Libanon gaat
zoeken. Zijn er dan in Frankrijk nog geen problemen genoeg die dringend
om een goed doodachte aanpak vragen?
Of
is ie daar à la rechèche de la femme? Alle Fransozen doen dat graag en
veel, en hoe hoger ze staan op de Maatschappelijke Ladder des te
intensiever zijn ze er naar op zoek. Hoe verder, hoe liever. Money is
time.
Vandaar dat er van langs om minder van werken kan sprake zijn.
-
Zou daar misschien de grondreden te zoeken zijn waarom Francofonen bij ons zo armlastig zijn om terug in de moederschoot
van La Mèe Patrie te geraken? Wie moederschoot denkt, denkt dan heel
zeker aan de schoot van veel jonge meisjes waarvan het in de natuur
geschreven staat dat zij oik eerstdaags moeders zullen worden. Met tijd
en boterhammen, met nog wat daartussen als beslag. Komt dat dan 9 maand
later dik in orde
.
-
Voor
ons, in onze Colleges, was daar gelukkig geen sprake van. Braaf zijn en
veel kennis opdoen. Een gezonde geest in een gezond lichaam. Zo konden
we, eenmaal man geworden, een goed gezin stichten, die we dan door
hard werken tot grote welstand konden brengen. Ad Majorem Dei Gloriam.
Waren onze Priesters-Leraren dan ook niet gelukkig, in de staat waarin ze zich bevonden? Celibaat zoalg dat t gaat.
Nu
zitten de geslachten naast elkaar op dezelfde banken. De biecht is
afgeschaft en er zijn zefs geen biechtstoelen meer. Ja, zelfs, de
vroegere kapel is omgebouwd en ingericht als gymzaal. Met klimrekken tot
onder de intact gebleven boogvensters. Geen sprake meer van tot de Heer
op te klimmen, want beneden staat een troep giechelende meiden begerig
naar die flinke jongenskuiten te gluren.
-
Laat ons dan maar liever bij Beiroet blijven. Daar is al miserie genoeg.
Staan
of liggen er niet opgesagen bij ons in Antwerpen, met dezelfde
gevaarlijke mineralen in de haven, vroeg of laat iets dergelijks te
wachten? n Ongelik zit dikwijls in een klein lucifertje. Ook is het zo,
dat de Arabische invasie in die wereldstad het verst gevorderd is.
Als
die gasten m/v nu al, nog altijd in vredestijd, weigeren om voor hun
eigen welzijn muil-tul & lil banden te dragen, dan moet de roep naar
Allah en de daar hen toegezegde 72 dagverse maagden, in hun oren BOEM
-wel erg luid doorklinken.
*
Vandaag
geen tijd voor De Tijd. Niet ikzelf, maar mijn computer is ongesteld
omdat een van mijn geliefkoosde websites ongesteld is door een
tijdelijke sanitair ongelikje. De specialist terzake kan pas deze
namiddag komen
.
*
IK PROBEER AAN VOLKSVERHEFFING TE DOEN. NIET AAN VULGAIR CHAUVINISME
ALS ER AL IETS MELDENSWAARD ZOU ZIJN , ZIT HET ONDERGESNEEUWD ONDER DE PROPAGANDISCHE LEUGENTAAL
*
DROL VAN DE VADERLANDSCHE BROL
*
Verheugend
nieuws is er dan weer over mijn relatie met Twitter. Eindelijk zal
meteen deze namiddag de initiatie voltooid worden. Wat zal toelaten ook
daar doorheen dat bos de bomen te zoeken.
Hoop
doet leven, zingt Arthur Blanckaert. Nal vele jaren, geraak ik op die
manier misschien aan bronnen om er zelfs een nieuwe gazet mee te
kunnen vullen. Met het beter nieuws, ook uit doorgaans goed ingelichte
bron.
Voor
de plaatselijkle katern, over Gebroken Armen & Benen kan ik nog
enkele weken genieten van de thuisverpleging. Want die wondekes
n dat been wille, maar niet dicht groeien. En, eerlijk
gezegd, ik haast me ook niet. WSant ze zijn zo lief, Meneer, om het even
hoe ze heten. Nooit is er n Maria bij, of n Godelieve, Martha, Irène
of Madeleine. Altijd maar dezelfde Holywood-namen, precies alsof de
kakhi Yankees hier nog altijd rondlopen.
Ja,
dat zal wel een der nefaste gevlgen zijn van de multiculti waarin we
verzeild zijn geraakt. Maar bij al dat ongeluk, toch één chance: ze
spreken allemaal onze eigen zoetgevooisde moedertaal.
-
Arrivederci Roma
Want over West-Rozebeke
en de uitbraak daar, bericht ik liever niet. Wnt wie over d donder
spreekt, trekt de bliksem in huis onder d eigen pannen. Benieuwd hoe die
dogelijke bacterie daar zo ineens heeft kunnen toeslaan. Er is tocj
nooit, zoals i, Beiroet, kwaad opzet in het spel?
|
