PIM IS VOORBIJ GEGAANxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Als de Ruiter van de Apocalyps is voorbij gegaan, en we zien hem na 7 jaar aan de horizon verdwijnen, wetend dat hij ondertussen nog andere slachtoffers is komen opeisen, dan denken wij aan de toekomst….

Onderstaande ballade, gezellig ouderwets, is schrijnend in zijn eenvoud…Ik dank Hoeiboiei.nl voorzijn attentie.

Pim Fortuyn was bij ons maar een verre randfiguur, op de rand van de platte schijf, die onze aarde toch schijnt te zijn…Hij is, tussen vier planken, naar zijn geliefde Toscane gekomen en zijn inboedel is geveild.

Zijn plaats is leeg gebleven, want de vrees zit er in….Dhimitude, nu al?

De ballade van de vermoorde politicus (1948-2002)

Zes uur, zes uur heeft geslagen
het nieuws gaat over het land
met lichte stap komt naar buiten
een man - hij zakt naar de grond

Als een boom die door de zagen
gekerfd wordt tot halfweg zijn stam
en eigener beweging omvalt
zo is, zo is deze man

Die, neergeschoten wordend - wie
o wie loste het schot? Die schoten
niet te tellen? - op zijn knieën
gaat, nog steeds rechtop

Een man ligt op het plaveisel
van het nieuwscentrum van het land
uit zijn glanzend hoofd, teer en dooraderd
komen zwarte bloedvlechten, lang

Ik zeg, zeg jullie de waarheid
die ik denk en waarin ik geloof
en ik doe, doe nooit als die anderen
minder dan ik beloof -

Een held is in alle tijden
iemand met persoonlijke moed
de moed om het publieke menen
van wie woorden smijten als stenen

als eenling te blijven weerstaan;
om je waarheid steeds weer te zeggen
geen zwijgen je op te laten leggen
held word je, je wordt niet zo geboren

het lot wijst je daartoe aan -
Het zorgvuldig pak ligt verfrommeld
das los, aan het hemd kleeft bloed
op de borstkas drukt men naar leven

en onder de schoen ligt een voet.
Zeven uur, zeven uur heeft geslagen
het nieuws dreunt over heel het land
op straat, tussen vreemden bezweken

hard sterfbed, door iedereen bekeken
zijn lijk prijkt in kleur op de krant.
Waar was jij, toen je het hoorde?
is de vraag van een vriend die mij belt;

ik stond in de keuken en verstijfde
op de radio was men verbijsterd, jij?
Ik zat, dan weer stond voor het raam
en zag het steeds donkerder worden

ons uitzicht is heden verdwenen
niets is ons meer overgebleven
twaalf uur, het heeft twaalf uur geslagen
ik heb het twaalf uur horen slaan -

Maar, op de doodse parkeerplaats
van het nieuwscentrum onder de maan
heeft het bloed, dat zich niet weg liet vegen
zijn bericht in beton neergeschreven;

Ik zal kruipen, waar ik niet kon gaan

Elly de Waard

http://hoeiboei.blogspot.com/2009/05/de-ballade-van-de-vermoorde-politicus.html