|
IEDER VOGEL ZINGT ZOALS HIJ GEBEKT IS
*
Wat
ook Uw interesse is voor de uitzichtloze strijd voor de eigen
Onafhankelkijkheied der Catalanen, cd nieduwe Minister President heeft
n heel wat gemakkelijker naam. Al is die even Spaans als de rest van
het verhaal.
Enfin,
het is niet aan mij om die man aan U allemaal voor te stellen. Daar
heeft onder de auspiciën van Doorbraak, Uitgeverij, een zekere Christophe Bostyn
voor gezorgd. Ondergetekende is dus niet strafrechtelijk
verantwoordelijk voor eventiele vergissingen, weglatingen of
overdrijvingen.
Waar
ondergetekende integendeel wel voor tekent, is de ongeziene daadkracht
van de held en zijn o zo Christelijke wederhelft. Het is een beeld dat
al vele tietallen jaren bijna niet meer te herkennen valt.
Eogen
Volk Eerst voorvechter die geknield voor het Mariabeeld, in de zijbeuk
van de Antwerpse Kathedraal, met opgeheven armen het Zwaard der
Vergelding aanbiedt
*
SPIEKEN MAG WÈL
SEDERT MEI 68 IS HET VERBODEN TE VERBIEDEN !!!!!
*
Quim Torra, nieuwe Catalaanse regio-resident
15 mei 2018 Christophe Bostyn
*
Quim Torra staat bekend voor zijn rotsvaste overtuiging pro onafhankelijkheid
foto: ©Vilaweb.cat
*
Na
199 dagen direct bewind uit Madrid, krijgt de autonome regio Catalonië
opnieuw een president, de partijloze advocaat, uitgever en schrijver
Joaquim Torra i Pla. Vandaag, om 16.00 uur zal hij samen met Carles
Puigdemont, die hij de legitieme president van Catalonië noemde en trouw
zwoer, een verklaring afleggen in Berlijn. Morgen, op woensdag 16 mei,
zou hij dan formeel bezit moeten nemen van het Ambt van President van de
Spaanse autonome regio Catalonië.
In
Madrid zien ze de volgende onweersbui alweer aankomen: Quim Torra staat
bekend voor zijn rotsvaste overtuiging pro onafhankelijkheid.
Trouw en partij-onafhankelijk
Het profiel van
Quim Torra
is
politiek gezien ideaal voor Puigdemont. Torra werkte 20 jaar als
advocaat voor de verzekeraar Winterthur, de laatste twee jaar als
directielid in Zwitserland, tot hij in 2007 terugkwam naar Catalonië.
Hij was tot zijn terugkomst nooit betrokken in de partijpolitiek, wat
hem het voordeel geeft niet zo vatbaar te zijn voor manipulaties vanuit
de traditionele partij-hoofdkwartieren. Dat zal bij Puigdemont een van
de doorslaggevende factoren geweest zijn voor het aanduiden van zijn
opvolger aan de Generalitat. Hij kan zo vermijden dat de aloude
autonomistische vleugel van het liberale Convergència (vandaag onderdeel van JuntsxCat) opnieuw aanstuurt op een matiging van de eisen tegen Madrid.
Christen-democratisch profiel
Quim
Torra sloot zijn toespraak, waarmee hij zich kandidaat stelde voor het
presidentschap, af verwijzend naar de laatste woorden van
Manuel Carrasco i Formiguera:
Visca
Catalunya lliure! Leve vrij Catalonië! was inderdaad de laatste roep
die uit de mond kwam van de historische leider van de
christendemocratische Unió Democràtica de Catalunya (UDC), vorig jaar
ter ziele gegaan na een interne machtsstrijd over de
onafhankelijkheidskwestie. Carrasco i Formiguera, minister van de
Generalitat tijdens de Tweede Spaanse Republiek (1931-39),
was een van de oorspronkelijke leiders van UDC en bleef, als
christendemocraat, trouw aan de republiek, zelfs toen hij er achtervolgd
werd door communisten en anarchisten. Het zou echter
Franco
zijn die Formiguera na een schertsproces heeft laten terechtstellen.
*
De
interesse van Torra in de Tweede Republiek, de Spaanse Burgeroorlog en
de Catalaanse vlucht in ballingschap, leidden hem ertoe om na zijn
terugkomst in Catalonië een uitgeverij op te starten die zich wijdt aan
het herontdekken er herwaarderen van literaire en journalistieke werken
van toen. Zo richt hij in 2008 A contra vent
op, Tegenwind. Hij begon zich dan ook te interesseren voor de formele
politiek. Zo sluit hij zich eerst aan bij de kritische stroming pro
onafhankelijkheid binnen UDC, El Matí (De
Morgen). In 2009 zou hij zich uiteindelijk aansluiten bij Reagrupament
(Hergroepering), een radicale pro-onafhankelijkheids-afscheuring van de
Catalaanse sociaaldemocratische republikeinen van
Hij
zette die stap samen met zijn vrouw, een lerares en net zoals Torra,
praktiserend katholiek. In 2011 zou Oriol Junqueras (ERC) hem nog een
plaats aanbieden op de lijsten in Girona (waar Puigdemont burgemeester
was), maar dat sloeg hij af.
Dossier Catalonië
Van het maatschappelijk middenveld naar het parlement, bestuurslid van zowel ANC als Òmnium Cultural.
In 2011 maakt Torra wel de stap naar de middenveld-organisaties. Vanaf 2011 wordt hij voorzitter van het kleine Soevereiniteit en Gerechtigheid
en wordt hij al snel bestuurslid van zowel ANC als Òmnium Cultural. Van
2013 tot 2015 was hij ondervoorzitter van Òmnium Cultural. Wanneer
toenmalig voorzitster Muriel Casals opkomt voor de plebiscitaire
verkiezingen van 27 september 2015, wordt Torra interim-voorzitter tot
de ledenvergadering een nieuwe bestuur kiest met aan het hoofd de nu
gevangen gehouden Jordi Cuixart. Ondertussen wordt hij door de liberale
burgemeester van Barcelona, Xavier Trias, in 2013 opgepikt om het nieuwe
culturele centrum El Born vorm te geven.
Bij werken aan de oude marktplaats werden er immers resten ontdekt van het Barcelona van voor 1714,
toen bij het einde van de Spaanse Successieoorlog Barcelona in as werd
gelegd door de troepen van de Spaanse en Franse koningshuizen van
Bourbon. In 2015, wanneer de links-populistische Ada Colau verkozen
werd, moest Quim Torra El Born verlaten en werd hij benoemd tot
directeur van het Studiecentrum voor Actuele Vraagstukken, een denktank
die afhangt van het departement van de president van Catalonië, toen al
Puigdemont. Tot eind 2017, wanneer hij daar wordt buiten gegooid door de
Spaanse regering bij machte van het beruchte artikel 155, waarmee de
Spaanse regering Catalonië onder rechtstreeks bewind van Madrid
plaatste. Hij zette op 21 december 2017 dan uiteindelijk toch de stap
naar de formele politiek en komt er op voor Puigdemonts lijst Junts per
Catalunya, waar hij vanop de elfde plaats verkozen werd voor Barcelona.
Kritiek
Quim
Torra houdt er al die jaren een ongezouten, soms weinig diplomatieke
mening over Spanje op na. Op Twitter verweet hij de Spanjaarden zo een
volk van verspillers te zijn, dat Catalonië koloniseert. Hij verwijt
zowel Frankrijk en Spanje vernietigers van naties te zijn. Een van
zijn meest spraakmakende artikels die nu opnieuw boven gerakeld worden, is De taal en de beesten,
waarin hij zich danig ergert over een voorval waarbij een Spanjaard,
bij een vlucht van Swiss Air naar Barcelona, zich beklaagt bij de
luchtvaartmaatschappij wanneer de aankondiging bij het landen ook in het
Catalaans wordt gebracht. In een poëtische maar vlijmscherpe en
genadeloze taal, sabelt Torra zo de gemiddelde Spaanse nationalist neer
en vergelijkt hen met Aasdieren, adders, hyenas. Beesten met een
menselijke gedaante, en tezelfdertijd, met de mond vol haat. Een
verontruste haat, walgend, als met een verroest gebit, tegen alles wat
de [Catalaanse] taal vertegenwoordigt.
Hoewel Quim Torra retorisch nochtans sterk staat, heeft hij eerder het imago van een ouderwets politicus.
De
verzamelde Spaanse pers en politiek waren er dan ook als de kippen bij
om op hun beurt Torra neer te sabelen en hem af te schilderen als een
etnicist, racist, xenofoob, supremacist en meer van dergelijk fraais.
Torra probeerde olie op te golven te gieten door zich te
verontschuldigen voor de ondertussen gewiste tweets en uitspraken en
vroeg rekening te houden met de context en journalistieke
schrijfstijlen. De toon lijkt echter gezet vanuit het unionistische kamp
en de kans is groot dat Torra nog vaak aan zijn uitspraken zal
herinnerd worden, zelfs al worden sommige onterecht op zijn conto
geschreven. Hoewel Quim Torra retorisch nochtans sterk staat, heeft hij
eerder het imago van een ouderwets politicus. Een stemmen-trekker op de
hoogte van Puigdemont zal hij dus niet worden, al zeker niet tussen de
Spaanstalige Catalanen.
*
AAN DE VRUCHTEN
KENT MEN DEN BOOM
*
Kijk,
sotty beste mensen, alls ik, om af te sluiten, even de filosofische
toer opga. Etnische zaken over bevolkingsgroepen, beschavingen en
evoluties daarvan, doen mij ineens denken aan de natuur zelf. Hoe
stromen en rivieren in de loop de eeuwen hun weg hebben gezocht, en
gevonden. Daarbij bedenkend, dat niets definitiefs is.
Zo
werd bij de aanleg van de E3, thans 14 categoriën verhoogd tot E17
tussen Gent en de Kust, verteld door geologen allerhande, dat deze
snelweg, om zo weinig mogelijk schade aan het milieu aan te brengen,
werd aangelegd in de pré-historische bedding van de Leie. Om een vlak
parcours te bekomen, en zo min mogelijk graafwerken en zo te moeten
doen.
So far so good.
Tot de dag dat men tot de vaststelling kwam, dat er danig veel
ketting-botsingen voorkwamen door de vele dichte mist op altijd dezelfde
plaatsen.
Ha,
ja, die vroegere rivier-bedding had zo nog altijd haar vaste gewoonten
behouden
Omringede hoogten op die plaatsen? Lap! Prompt grepen de
natuur-elementen daar hun kansen met de gewijzigde luchtdruk en de
afgewende winden
Resultaat: ogenblikkelijk neergelaten mistgordijn
Volgt U nog? Met in Uw achterhoofd de etnisch-geografische spelingen van het Lot?
In
de Lagere Jongensschool leerden we vroeger de bronnen van de IJzer
kennen, en later gingen we inderdaad daarnaar opzoek, waar deze stroom
onstond. Ergens in Noord Frankrijk zagen we op particulier terrein, een
omzoomde met verroeste prikkeldraad goed afgesloten poel. Met daar
midden in de heldere wolkjes opgestoten water van een onderaardse bron.
En dat was alles, buiten een nietige opening aan de kant, waar water
wegliep die op het zicht honderden meter ver door het landschap te
volgen bleek. Enkele kolometer verder, wat dat stroompje al een heuse
beek geworden, en tegen dat die breder geworden beek West-Vlanderen
binnen kwam, was die beek al een rivier en zelfs een heuse stroom
geworden, waarop scheepjes konden dobberen en allerlei riviervissen
konden overleven.
Nog
later voerden we zonder daarbij stil te staan, met de Royal Yachting
Club in Nieuwpoort de havengeil uit en de Noordzee op. Waar we zelfs
konden met eigen ogen aan de horizon vaststellen, dat de aarde inderdaad
rond was
Geen gevaar dus dat we over de rand gingen sukkelen
Tijdens
ons 15-jarig Betaald Verlof aan de Overkant der Alpen, maakten wse
grondig kennis met een collectie andere volkeren die allemaal in
dezelfde houding sprongen als het Italiaans volkslied weerklonk. Raar
hoor! De dichtstbij zijnde stad, Aquapendente, had zelfs de Zwarte Leeuw
op Geluwveld als Stadswapen, maar dan een Leeuw de grootte van een kat,
die op de vier poten stond met een soort kruisbanier onder de arm
.
Maar
de stromen en rivieren daar die uit de omringende bergen kwamen, kenden
hetzelfde verhaal als die van ons in de Lage Landen. Alleen hun namen
waren klassieker.
Ha ja, hé, want de wereld is rond. Al had Rome dat daar ter plaatse Urbi et Orbi, jarenlang bestreden
Toen
al, was de immigratie het enige thema dat nog beroering wekte. Precies
alsof de wereld niet meer wist, dat aan de basis van elke stroom, er
ergens n soort van niet op te drogen bron moest zijn.
Zo hadden we ooit rond de San Bernardinotunnel (omdat we wegens panne in de heenreis de Gothard-druke wilden vermijden)
toch wel weer dezelfde panne, namelijk een niet-pakkende embrayage
wegens teveel files in de bergen. We waren verplicuht daar ergens te
overnachcten in n berghotelletje, aan de voet van weer een andere
bergtop. Het was er reuze-gezellig. De gelagzaal hing vol met
publiciteit over de nabije bronnen van de Rijn die daar te bezoeken waren. Milharde, dachten we toen beiden: zelfs die machtige Rhein
is ooit ergens als n nietig waterstraaltje beginnen
Fest steht und
treu, die Wacht, die Wacht am Rhein
Ze moesten het eens geweten
hebben! n Klein omwegje via Zwitserland en Eisenhower stond in Berlijn
voor het het zelf wist!
 *
*
Kijk,
en dat is wat ik denk over de aan de gang zijnde nooit geziene
volksverhuizingen. Die zijn, net als de overige natuur-elementen, van
alle tijden. Zij her dart mensen altijd de natuur willen forceren, door
bvb stuwdammen en op andere plaatsen kanalen te willen bouwen
Het
probleem daarbij is dus alleen, de Mens . Die wil overal ingrijpen.
Dammen opwerpen. Dijken aanleggen. Beddingen verleggen. In plaats van
zich aan te passen. En daar te gaan wonen of steden te bouwen waar de
Natuur het hem toelaat. Denk er aan: wat zou Donker Afrika zijn, zonder
Afrikanen daar?!
Ander voorbeeld.
*
De
oorspronkelijke bevolking van Noord Amerika is zo goed als verdwenen.
Iedereen kent de schuldigen maar geen mens die daar nog van wakker ligt.
Anders gezegd: de tijd heelt alle wonden. De die hard-Vlamingen malen er zelfs marsliedjes van. De tijd verslindt de steden, geen tronen blijven staan.
Bloemen verwelken, scheepjes vergaan, maar onze Liefde, die blijft eeuwig bestaan
*
Digitaliaanse Hemelrijker
|
