|
DAKVENSTER OP DE WERELD
*
Brussel is goed voor bijna 1.400 postjes
*
Pascale Peraïta en Yvan Mayeur Foto: belga
Het
Brusselse bestuurlijke kluwen tart de verbeelding: 200 structuren,
bijna 1.400 postjes. Die zijn ieder jaar goed voor minstens 1,2 miljoen
euro aan zitpenningen. Philippe Close (PS) zet vandaag het kadaster van
de Brusselse mandatarissen online. Dat moet de start worden van een
schoonmaak-operatie. Eén die dringend nodig is, want het overzicht oogt
hallucinant. De toekomstige burgemeester van Brussel geeft zelfs toe dat
het onvolledig is. De stad wilde zo snel mogelijk transparantie bieden,
maar het historisch gegroeide en vertakte labyrint viel niet zo maar te
ontmantelen.
Voorlopig
beperkt het kadaster zich tot de 343 betaalde mandaten bij de 27
Brusselse vzws en publiekrechtelijke verenigingen (ziekenhuizen).
Samusocial
mag dan een publieke werking hebben (daklozen), het gaat om een
privé-organisatie. Daardoor prijkt ze niet op de lijst en zijn ook de
inkomsten van de bestuurders er niet in terug te vinden.
Boven
op het kadaster komt een overzicht van 893 onbezoldigde plaatsen in 167
bijkomende, soms uiterst kleine, organismes van de stad. De balans
komt daarom met een disclaimer: sommige bedragen zijn slechts een
benadering, het gaat om een berekening van mogelijke verdiensten. Ook
is de stad niet zeker dat de onbezoldigde mandaten van
niet-gemeenteraadsleden onbezoldigd zijn.
Dat
brengt het totaal dus op tweehonderd instellingen met bijna 1.400
postjes. Voor één stad met 180.000 inwoners oogt dat behoorlijk
imposant. De totale kostprijs valt onmogelijk te berekenen. Voor de
Brusselse vzws en publiekrechtelijke verenigingen alleen gaat het over
bijna 1,2 miljoen euro per jaar.
Elke vzw haar systeem
De
partijen van de meerderheid, PS en MR, hebben de grote brokken onder
elkaar verdeeld. Samen souperen ze een miljoen euro per jaar op
(verhouding: 65/35 procent). De andere partijen moeten zich met kruimels
tevredenstellen. Ook de Vlaamse coalitiepartners, Open VLD en tot
vorige week SP.A, komen er bekaaid vanaf. Al mag Sven Bousset,
kabinetschef van voormalige schepen Ans Persoons (SP.A), niet klagen.
Het
financieringssysteem oogt behoorlijk ingewikkeld. Elke vzw heeft haar
eigen systeem. Soms gaat het om zitpenningen, vergelijkbaar met die van
de gemeenteraad. Veel functies komen met een jaarlijkse forfaitaire
vergoeding, waarbij de ene vzw flink beter betaalt dan de andere. Het is
onduidelijk welke prestaties daartegenover staan.
Ook
verplaatsingskosten, representatievergoedingen of telefoonkosten kunnen
soms in rekening worden gebracht. Bij momenten levert een post een
iPhone en een iPad op. De voorzitter van de Internationale Jaarbeurs,
Philippe Close, mag een auto in natura onder zijn achterste schuiven.
Jackpot
De
vijf ziekenhuizen van de stad verdelen de meest lucratieve posten, tot
33.000 euro bruto per jaar. Ze typeren de Brusselse ziekte:
versnippering. Uiteraard heeft elk ziekenhuis een raad van bestuur,
boven die ziekenhuizen staan ook twee (!) overkoepelende structuren. In
een ervan, Iris-koepel Faîtière, heeft waarnemend burgemeester Faouzia
Hariche (PS) de jackpot gewonnen met net geen 50.000 bruto extra.
Brussel telt drie huisvestingsmaatschappijen opnieuw allemaal met een
raad van bestuur.
Wie
tot de meerheid behoort, moet niet wanhopen. Er zijn enkele
grootverdieners, al komt niemand in de buurt van die exorbitante 204.000
euro die voormalig OCMW-voorzitster Pascale Peraïta (PS) ieder jaar
opstreek. Maar talloze gemeenteraadsleden krijgen de kans om hun
zitpenningen aan te dikken met een mandaat in de ontelbare vzws.
Dat
lijkt ook de sterkte van het systeem te zijn. Niemand hoeft echt te
klagen. De grootste apparatsjiks gaan met het meeste geld lopen, maar
kleinere garnalen worden niet vergeten. Op zijn minst lag een mooi
zakcentje klaar.
Bron http://www.standaard.be/cnt/dmf20170616_02928563
*
Ex-Digitaliaanse Bedenkingen
*
Alleen een paar vaststellingen.
Over de beriichtgever. Hoe groter schurk, hoe rapper de kar gekeerd.
Over de inhoud. Bij DS is en blijkbaar goed gedocumenteerd en spreekt men met kennis van zaken.
Over de draagkracht v/d inhoud. Namans de Brusselse Machthebbers is dit reculer pour mieux avancer. In de hoop dat de storm rap gaat liggen.
Besluit: Cest le moment!
Dit
is het breekpunt van de hautaine Waals-Brusselse dominantie over het
Vlaamse zweet van de gewone man en vrouw in de straat, en op de Vlaamse
volksaard in het algemeen.
Wij dulden geen vreemde Meesters in t Land! Zo zingen wij met de hand op het hart in De Vlaamse Leeuw. Remeber?
De
kortste weg om het ijzer te smeden terwijl het heet is, is in het
Vlaams Parlement let gewone meerderheid de onafhankelijkheid stemmen om
zo de Franstaligen (die geen kant op kunnen zonder ons Vlaams geld) voor voldongen feiten te zetten. Na de Brexit, nu de beurt aan de Vlexit
Nadien kunnen we altijd nog zien.
Één
enkele seconde zou moeten volstaan om de Broedertwist even aan kant te
zetten, zodat DeWever en Annemans het Zwaard der Gerechtigheid ter hand
kunnen nemen. Om in de eerste plaats die ZES regeringen die ons Land
rijk is, aan kant te zetten en te vervangen door een soort
Overgangsregering die de EU voor de keuze stelt: kiezen of delen.
Verlaat onze Hoofdstad en trek U terug naar Berlijn, waar jullie
thuishoren.
Bij Vaclav Klaus (https://nl.wikipedia.org/wiki/V%C3%A1clav_Klaus ) hebben wij, overtuigde Vlamingen, de les goed begrepen om bloedloos het land te her-indelen.
*
Een
fantastisch visioen. Ware daar niet de wereldbekende Lamme
Godzakkigheid van de traditionele Vlaamse voormannen. Drinken n glas.
Plassen n plas. Laten alles t was
Maar
deze keer is die DeWever een goede practicus, en Annemans de
bedachtzaamheid in persoon. Zijn ze de nieuwe Jan Breydel en Pieter
DeConick? Ik wacht af. Om in de stuijl te blijven: met een visademke
*
(Digitalia)
|
