

DAKVENSTER OP DE WERELD

*
Wetenschappers vinden DNA van neanderthalers in grotten
Bron: BBC, The New York Times

Misschien wel de verre over-over-grootmoeder van Laurette Mitraillette ?
*
Het
is mogelijk om DNA van uitgestorven mensachtigen, zoals de
neanderthaler, uit sedimenten in rotsen te halen - zelfs als er geen
botresten meer te vinden zijn. Een Europees onderzoeksteam heeft
genetisch materiaal gevonden op zeven archeologische sites, onder andere in België.
De
wetenschappers spreken in het vakblad Science van een belangrijke
wetenschappelijke doorbraak. Overblijfselen van historische
mensensoorten zijn immers schaars. Deze ontdekking betekent dat
onderzoekers toch kunnen achterhalen welke soort in een bepaalde grot
heeft geleefd, en wanneer, als er enkel artefacten gevonden zijn.
Mammoet
"We weten dat meerdere componenten van sedimenten DNA aan zich kunnen binden", zegt onderzoeker Matthias Meyer van het Duitse Max Planck-instituut,
die het onderzoek leidde. En dus werd er onderzocht of dat DNA kan
overleven op archeologische plekken waarvan geweten is dat er
mensachtigen geleefd hebben.
De
onderzoekers namen grotstalen op zeven archeologische sites in België,
Frankrijk, Spanje, Kroatië en Rusland. In dat materiaal - 14.000 tot
550.000 jaar oud - kon het team DNA van verschillende dieren
identificeren, waaronder uitgestorven soorten als de wolharige mammoet
en de wolharige neushoorn.
België

Een onderzoeker neemt stalen in de Belgische grot Trou Al'Wesse. ©AP
-
Zouden die neanderthalers de te vinden plaats va hun DNA echt zo nauwkeurig hebben aangeduid?
*
Maar
in de sedimenten van vier archeologische sites werd ook DNA van
neanderthalers gevonden - ook in sedimentlagen waar nooit menselijke
resten zijn ontdekt. Een van de vindplaatsen was de grot Trou Al'Wesse
in Modave, in de provincie Luik, waar nooit menselijke beenderen
gevonden zijn, maar wel stenen voorwerpen en dierenbeenderen die sterk
deden vermoeden dat er mensachtigen geleefd hebben.
In een grot in Rusland werd daarnaast DNA ontdekt van

de Homo denisova
*
Ook
hier waren nog geen menselijke resten gevonden. Sterker: de nieuwe
vondst is tot nu toe het oudste bewijs voor het bestaan van deze
uitgestorven soort.
**
Ex-Digitaliaanse Bedenkingen

*
Die Dodengang in Diksmuide blijft mij intrigeren. Als college-leerling heb ik vele lessen gebrosst (dat kon toen nog zo goed als ongestraft, vooral die van Wiskunde en Algebra) om
per fiets, geleend van Grote Broer, (die daarover zefig zweeg) van
Ieper naar Diksmuide e fietsen. Om daar ergens, gewonnen verloren, e
zitten dromen ergens langs de IJzer. Grote Broer wist toen al (1950) dat
ik een loopbaan zocht in de journalistiek en als oudste van het
vaderloos gezin probeerde die mij zoveel mogelijk te bescheren God
hebben zijn ongedurige ziel..
Mijn
grote vriend, de jonge dorpts-onderwijzer in een andere gemeente, die
mij met het drama de gedynamiteerde IJzeroren (1946) vertrouwd had
gemaakt, deed de rest. Dat die ondertussen zo, beetje Don Juan speelde
met mn oudere zus (die later, aan haar 18de jaar nonnetje is
geworden) was een frustratie voor ons Ma (Jan Ptat had de hem
sedertdien genield), maar niet voor mij. Ik liep hem, na schooiktijd,
altijd van ver tegemoet, in concurrentie met zn Duitse Herders-hond.
Waar had die geweldige grote vriend een prachtige groen fiers, met
Hollands frame dat ik niet eens durfde aan te raken. Die lag niet
dubbel toe gebogen op zn fiets, maar fier kaarsrecht rechtt-op. En hij
trapte bijna koninkrijk de pedalen. Echt een alleswetende jonge God!
Vele
j aren later, bij een slager-specialst in de Verrirst Gemeente
(Ingooigel) heb ik diens jongere broer nog bij
persineels-ondehandelingen zijn ontslagbrief moeten voorleggen.
Uiteraard zonder de zaken van 40 jaar vroeger, terug op te rakelen..
Da r zusje van toen is onderhand 92 jaar geworden, en is al lang niet meer van deze wereld
Aan
de Kerk in Deerlijk heb ik jaren geleden, bij de inhuldiging van het
borstbeeld van Priester-Dichter Hugo Verriest. Die was ooit Principaal
van mijn college in Ieper geweest. Daar speak ik nog de broer van
Meester Firmin, die zich dat ook allemaal goed herinnerde.
Iedereen uit mij jeugd is overleden. Maar die mensen leven verder in mijn verbeelding.
Ja,
de jaren vlieden. En als ik nog (met rollator) in Kaakerke verschijn,
dan is het met rode beschaamde kaken. Weeral n generatie die het heeft
laten afweten.
De
woorden vergaan, maar aan het heden verandert er niets. De volgende
generatie moet het dan maar doen. Wij hebben de weeg getoond.
In Ieper, op wat overblijft van de Middeleeuwse versterkingen, staat mlijn naam (in kleine letters) in graniet gebeiteld op de gedenksteen ter ere van de leerling van Meester G. Gezelle: hij leerde zin Volk zichzelf te zijn

Het Lijssternest van Stijn Streuvels Ingooigem
*
Enne
o ja, dit stukje ging eigenlijk over de Neanderthalers, die allemaal al
lang zijn uitgestorven. Van niet het minste belang dus, tenzij om de
nostalgische Rode Broeders hun desillusie te doen vergeten. De perfecte
reden dus om hun afleidings-taktiek te counteren met mijn eigen oer-oude
jeugsherinneringen.

*
(Digitalia)

|