WOENSDAG 30 NOVEMBER 2016

H. ANDRIES, H. TUDUAL

*

Sint-Andries brengt den vries

Sint-Elooi de dooi

Toch nooit de rode kleur vergeten van al die vele druppels?

*

Hier volgt vanwege de schrijver Peter Derie, een bijdrage die de islam teveel eer aandoet…. Die veroverings-strategie die de islam is, op dezelfde hoogte van andere godsdiensten te verheffen, is een zonde tegen het Gezond Verstand.

Veel geleerde woorden vindt U in onderstaand artikel dat probeert Wim Van Rooy persoonlijk te treffen. Allez kom, de islam vergelijken met Nazisme, dat mogen we toch niet laten gebeuren, hé!

Ja, ik moet toegeven: de Waarheid kan soms hard aankomen. In niets te verschillen met A.H erg. Net zoals een drugsverslaafde van de dokter, verneemt dat hij ook nog Aids heeft.

Deze meneer, volbloed Nieuwe Atheïst pur sang, een zekere Peter Derie dus en daar nog fier over ook, denkt van zichzelf dat hij met in kringetjes te redenen, simpele geesten langs zijn kant zal kunnen krijgen. Maar hij loopt blindelings in de val van Mohammed, door de islam in een dimensie te plaatsen die dagelijks door de feiten weerlegd wordt. Islam is gewoon een ander woord voor imperialisme in zijn meest primair-barbaarse vorm. Zelfs het Nazisme was menselijker, want het doodde mensenmensen in het geniep. Om ze daarna te verbranden. Islam verbrandt ze levend….

Ge moet denken lijk ik, of ‘k sloan up joen mulle. Waar hebben we dat nog gehoord? Was dat niet bij de Gentse Socialisten toen die opkwamen?

Die redenering als ‘religie’ verslijten, is gewoon misdadige medeplichtigheid, want de zoetstof die de vergif-pil doet slikken.

Maar ja, het doel heiligt de middelen, nietwaar? Voor mij niet gelaten, maar zeg dat dan.

*

De krolse Krantse Keikoppen.

*

Verwar het nieuwe atheïsme niet met islamofobie

Peter Derie is arabist en publiceerde in 2016 Wat de Koran echt zegt bij het Davidsfonds, woont in Brussel.

2 Publicist en islamcriticus Wim Van Rooy liet zich in een interview met deze krant bijzonder kritisch uit over de islam: "U ziet dat niet, maar de islam is het nieuwe nazisme", zei hij. ©Eric de Mildt

Waarom krijgt Wim Van Rooy de zweep? Hij zegt niets anders dan Etienne Vermeersch, alleen past hij diens vertoog over God toe op de islam.

Wim Van Rooy ligt beter op de maag wanneer je islamofobie niet begrijpt als racisme (sociaal) maar wel als een doorgedreven vorm van atheïsme (religieus). Bij heel wat klassieke atheïsten was God een weg te verklaren misverstand. Nieuwe atheïsten vinden echter dat religie onwaar en ook slecht is, en willen die domme mythes zelfbewust bestrijden. En zo wordt de religie die in deze tijd aan marktsegment wint, dat wil zeggen de islam, het lijdend voorwerp van “het nieuwe atheïsme”. Van Rooy is vanuit dat perspectief een militante vrijdenker die de hort opgaat en de verderfelijke invloed van de islam uitschreeuwt. Van Rooy belijdt zijn non-religie als non-islam. Bijgevolg neemt hij ook zelf deel aan de levensbeschouwelijke markt.

Net als antropologen geen partij hoeven te kiezen tussen stammentwisten, komt het religiewetenschappers niet toe om een keuze te maken tussen deze of gene confessionele positie. We hoeven ons dus niet uit te spreken pro of contra Van Rooy, en ook niet voor of tegen de islam. Ik geef toe dat ik met enige sympathie naar religies kijk, omdat ik ze als een bijzondere manier van verbeelding begrijp. U kijkt er wellicht ook naar, want na het in elkaar zakken van de verzuiling beleeft Vlaanderen onverwacht een revitalisering van religie, onder andere door assertieve moslims. Het brengt een zekere onrust naar boven. Burgers stellen zich de vraag of dat voertuig richting andere zijde nog wel een plaats verdient in onze maatschappij.

Ik kan er dit over kwijt. Wie religie aan de voordeur buitenzet, krijgt het langs achteren wel weer binnen. Feitelijk is de wereld furieus religieus. Van oorkaarsen tot heilige boeken naar tantra en bedevaart: het zijn sociale fenomenen die je best maar begrijpt en waar je ook een wetenschappelijke taal voor moet ontwikkelen. Een kritisch apparaat is bovendien van nut om tot normen te komen die afbakenen wanneer een religie “goed” is. De vraag rijst politiek, omdat onze maatschappij van streek is door het geweld in naam van de islam, en zich moet organiseren op dat nieuwe fenomeen; maar ook historisch en filosofisch, door de genadeloze slagen van Wim Van Rooy.

Wat is een goede religie? Voor belijdende atheïsten is het antwoord: religies zijn niet goed. Ikzelf denk daarover: een goede religie bestaat, wanneer de groepsleden sociaal kunnen functioneren in een klimaat van religiekritiek. Het brengt gelovigen tot zelfkritiek, tot het besef van relativiteit dat je “een" speler op de markt bent. Non-religie dwingt gelovigen om over de muur te kijken. Het vermijdt een beweging naar sektarisme en triomfalisme. Goede religie heeft daarom non-religie nodig. In die zin zijn “de islam” (als laboterm) en Wim Van Rooy tot elkaar veroordeeld. Het nieuwe atheïsme leidt niet tot ongeloof, maar draagt bij tot de ontwikkeling van goede religie. Gelovigen zouden zeggen: goede religie, is ware religie.

Misschien heeft Van Rooy geen gelijk. Dat kan maar als die brave man ook in de feiten geen gelijk krijgt. Daarom een oproep aan gelovigen om te argumenteren. Met overtuigende publicaties, spiritualiteit en schoonheid. Dat zal vanuit een theologische techniciteit moeten gebeuren. Dus niet met morele verontwaardiging van sociaalwetenschappers die van hun religie-onkunde een deugd hebben gemaakt. De islamofobie die ze willen aankaarten, bestaat namelijk niet. Het is atheïsme.

*

Peter Derie schreef verhelderende boeken over de islam in het Davidsfonds. Dat het erg was met het Davidsfonds, weet ik al vele jaren. Maar zo erg, neen, dat is geen Davidfonds meer, maar een Davids-ramkraak. Het is trouwens al van eind de aren ’60 dat ik daar ben weggebleven, want het zijn er slangen in mensengedaante. Een beetje eenzelfde verhaal als met de CVP: binnen worden gelaten om dan als vulgaire ‘home-jackers’ met Uw ziel (en Uw geld) weg te lopen.

Mijn diepste overtuiging? Dat kwaliteit het altijd haalt op namaak. Dat is zo niet alleen zoals dat vroeger heette inzake ‘Geloof en Zeden’, maar ook in de dagelijkse loop der dingen, waaronder de politiek die ons leven bepaalt.

Heb ik gelijk, of heb ik gelijk?