DONDERDAG 24 NOVEMBER 2016
H. ALBERT van LEUVEN, H.FLORA, H. MARTELAREN van VIETNAM
De
Bijbel van de Vlaamse Beweging, ons aller lijfblad t Pallieterke
schrijft deze week een hoofdartikel waaruit we moeten onthouden, dat het
helemaal niet houdt van herrie in de eigen rangen. Vooral niet als die
herrie komt uit de hoek der geboren herrie-makers die misschien wel eens
gelijk zouden kunnen hebben. Allez, dat is toch de mening van de
opiniërend hoofdredacteur daar.
Enfin, U leest het maar zelf hieronder
*
*
72ste jaargang nummer 47 donderdag 24 november 2016 Voor mensen met een goed hart en een slecht karakter...
Vlaams Belang: lijden in de marge of relevanter worden?
*
Heeft
VRT-correspondent Bruno Tersago gelijk als hij wijst op tal van
bedenkelijke signalen uit die hoek? Voedselbedelingen organiseren
alleen voor Grieken, parlementsleden die betrapt worden met
hakenkruistatoeages en - vlaggen, een woordvoerder die in het parlement
een vrouwelijke collega in het gezicht slaat, geweld tegen standjes van
buitenlanders
op
markten, het wegjagen van verplegenden in ziekenhuizen omdat ze niet
Grieks zijn, betrokkenheid bij geweld en zelfs een moord, inbraken,
wapenbezit... Sinds twee jaar zijn er geen zware incidenten meer, maar
toch... Wat ga je in hemelsnaam zoeken bij kerels die zich inspireren op
een politieke figuur (Iannis Metaxas) die in de jaren dertig andere
partijen en stakingen verbood, boeken verbrandde en de media
censureerde?
Berisping?
De
reactie van voorzitter Van Grieken was moedig, maar niet helder. Hij
distantieerde zich formeel en expliciet van wat zijn partijgenoten tegen
de wil van het partijbestuur in hadden gedaan. Anke Van dermeersch, ook
mee op reis, werd uit het partijbestuur gegooid. Dewinter, die de
beslissing eenzijdig en bijna dictatoriaal noemde, kreeg enkel een
berisping,
net
zoals Jan Penris. Welke logica zit hierachter? Die van de realiteit
vrezen we. De realiteit dat Van Grieken wel een meerderheid achter
zich heeft in het partijbestuur, in de partijraad ook daar gaat hij alvast van uit maar niet in Antwerpen.
Komt
het tot een harde confrontatie? Heeft Vlaams Belang daar belang bij?
Eén ding lijkt wel zeker: veel mensen keren zich af van een partij die
zich verliest in interne confrontaties. Maar die zijn er al erg lang, en
zullen blijven opduiken.
Er
lijkt dus voor Vlaams Belang geen goeie kant aan de zaak. Krijgt
Dewinter in de partijraad - tegen de verwachtingen in - veel steun, dan
zal Van Grieken als voorzitter veel moeilijker kunnen functioneren.
Wordt Dewinter in de hoek gezet, of verder, dan dreigt een crisis in
Antwerpen. Als de voorzitter het meent, kan hij geen vrede nemen met een
zoveelste compromis, want dan rest er niets meer van wat eruit zag als
een poging om Vlaams Belang op de politieke kaart te zetten.
Van
Grieken kreeg de voorbije dagen steun van onder meer de voormalige
voorzitters Gerolf Annemans en Frank Van Hecke. Wellicht kan hij als
hij een verandering forceert rekenen op de terugkomst van sommigen die
eerder al de partij verlieten. En natuurlijk op de VBers die Verandering willen.
Wat
is die partij allemaal overkomen? Laat ons teruggaan naar 2004. Vlaams
Belang haalde toen net geen kwart van de stemmen. Mét Dewinter in pole
position. Maar wat nadien volgde was minder. In 2006 werd de Antwerpse
voorman bij de gemeenteraadsverkiezingen geklopt door Patrick Janssens.
Nadien volgde een steile electorale afgang.
Dewinter bleef echter het uithangbord van de partij.
Wat
onder meer Annemans als voorzitter probeerde was verdienstelijk, maar
de N-VA werd en bleef voor veel kiezers een beter alternatief. Daar
hebben kiezers een reden voor.
Annemans
ging op zoek naar een derde, radicaalrechtse weg. Het Congres van de
partij in de Zuiderkroon was duidelijk. Annemans zette in op drie
themas.
Vooreerst wou hij met een sociale volkspartij vooral de kleine man bekoren. Vlaams Belang paste voor een te strak Voka-gericht
Vlaanderen.
Meer zelfs, de partij stelt zich opvallend positief op tegenover het
syndicalisme, noemde de sociale zekerheid een kerntaak van de overheid
en pleitte voor betaalbare zorg, huisvesting, betere thuisbegeleiding,
aanpak van verborgen armoede, sociale woningbouw, opvoedersloon van 24
maanden per kind, etc.
Annemans
zette ook in op communautaire scherpte en duidelijkheid: Vlaamse (en
Waalse) onafhankelijkheid via een ordelijke opdeling. Iets waar we
Dewinter weinig over horen. En een duidelijke keuze Voor Europa, dus
tegen deze EU, België in het groot (de EUtopie) was ook niet
onzinnig. Annemans verpakte de VB-boodschap met minder bombastisch
gedram en meer zakelijkheid.
Helaas
Alhoewel de VB-themas nadrukkelijk aanwezig waren in de aanloop naar
de verkiezingen van 2014 bleef de kiezer waar hij was: weg.
We
zijn opnieuw vertrokken, had voorzitter Annemans voor de verkiezingen
gezegd. Wat stemmen betreft dan toch in de verkeerde richting. Alleen
was het niet zijn fout.
In
februari 2015, in volle vluchtelingencrisis, leek het tij te kunnen
keren. Maar het bleef duidelijk dat de nieuwe voorzitter Van Grieken
geenszins de sterke man van de partij was. Dat bleef Dewinter. Begin
2016 schreven we dan ook dat Vlaams Belang in interessante tijden bleef
worstelen met het eigen profiel. In de
peilingen verdubbelde het Belang haar score tot in de late lente. Na de zomer lijkt de doorbraak stilgevallen.
Voorzitter
Tom Van Grieken en collegas als Barbara Pas kwamen wel rationeler uit
de hoek over migratie. Over de kostprijs daarvan,
bij voorbeeld: Na Brood, Bad en Bed komen immers nog huisvesting, begeleiding, scholing,
onderwijs,
leefloon, kindergeld en ga zo maar door. Het VB zwalpte in 2014 naar de
zwakste score in jaren. Dat Dewinter in Antwerpen solo slim bleef
uitpakken met potjes pepperspray, oude bokshandschoenen en fanatieke
taal bleef in veel huiskamers niet onopgemerkt.
Nu
nog afkomen met die symbolen is niet meer van deze tijd...,
relativeerde Van Grieken. Wat niet belette dat Dewinter campagnes
lanceerde zonder dat het nationale partijbestuur er iets van afwist,
laat staan er goedkeuring voor had gegeven.
Dewinter
is er nooit in geslaagd het cordon tegen zijn partij te breken. Het was
dus wachten tot Van Grieken voldoende sterk zou zijn om
het roer over te nemen. Hij vond het Antwerpse boegbeeld nog nodig in de Kamer... Dezelfde
woorden
herhaalde hij zo ongeveer deze week. Maar Van Grieken zei ook al vaker
dat het geen zin heeft om naar rechts op te schuiven... Juist. Winst
zit er voor Vlaams Belang alleen aan de centrumkant. Politicologen
plaatsten zowaar vraagtekens bij het cordon sanitaire. Maar het is veel
waarnemers niet on te gaan dat Vlaams Belang enkel zonder Dewinter het
cordon kan doorbreken. Natuurlijk heeft Dewinter een sterke achterban,
maar het gaat om de keuze die niet te vermijden valt: lijden in de marge
(cfr. Gouden Dageraad...) of relevanter worden? Dat is de vraag die
voorligt op de partijraad van 3 december. Een tussenweg is er niet meer.
Of toch geen die deuren opent.
Zou
De Wever nu blij zijn of niet, nu concurrent Vlaams Belang worstelt met
de eigen doelstelling? Het lijkt alleszins onvoorspelbaar tot wat de
heisa met Filip Dewinter zal leiden. Wat Dewinter nu weer uit zijn mouw
schudde, is gewoon verbijsterend, zelfs voor zijn eigen achterban. Wat
hoopte hij te leren bij de extremisten van Gouden Dageraad?
Die partij bezet in het Griekse parlement welgeteld 18 van de 300 parlementszetels.
Ja,
inderdaad. Er dreigt een storm over Vlaanderen met de kracht van een
winters orkaan. En zeer terecht luist t Pallieterke de stormklok. Maar
is dit wel de aangewezen remedie? Want klokkengeluid heeft niet de
minste invloed op de natuurelementen. Wat wel invloed heeft, is gewoon
het hoofd koelhouden en voor de toekomst de nodige maatregelen te
voorzien.
Filip
DeWinter wordt meestal afgeschilderd als een ongeleid projectiel,
gewoon omdat die zijn tijd altijd ver vooruit is en daar onstuimig over
wil communiceren. Anderen doen dat misschien meer diplomatischer, maar
dat verandert helemaal niets aan de kerk van de zaak. Wat dan te zeggen,
bvb, als zelfs De Morgen uitvoerig bericht
Schrijver en islamcriticus Wim Van Rooy vergelijkt de islam met het nazisme
*
En,
met alle sympathie voor de jonge gedreven TVG, maar ik denk dat een
Legeroverste die zijn troepen niet stevig in de hand heeft, dringend aan
een serieus gewetensonderzoek aan toe is.
Waarbij het aantal dienstjaren van zijn soldaten niet eens van belang is. Wat telt is het doel, de eind-overwinning. Dat is enige denkbare doel, daar waar men geen kleinheid kan ontwaren.
Och,
die Legerleiding zal het wel beter weten dan een onaanzienlijk
bloggerke, dat net als de kids van een ruziënd koppel, geen partij kan
kiezen noch voor deen noch voor dander. In de volle overtuiging, dat
alles wel weer zal worden bijgelegd.
*
De beiaard speelt zo schoon hij kan
De vreugheerst alom.
Met bloemen kroont de vrouw haar man,
De bruid haar bruidegom.
En vrij, en blij, is Vlaanderenland nu weer
.
*
Maar
wie gooit nu zo maar zijn Goudhaantjes weg, zonder er zelf beter van te
willen (of kunnen) worden
Al is het natuurlijk ook weer waar, dat de
beste stuurlui altijd aan de veilige wal staan.
*
PS:
Qatar
is natuurlijk Vlaanderen niet. Hierover is voor straks een volgend
stukje in de maak dat voor ons allemaal zeer leerrijk moet zijn, omdat
de zeden en gewoonten van daar straks ook in Vlaanderen zullen gelden.
Fluppe DeWinter zou glunderen, want het is daar de gewoonte dat de
zedenpolitie gewoon alles van de baan rijdt, dat aanstoot geeft omdat
het niet islamitisch genoeg is.
Gewoon zoals Vera Lynn ooit zong: We will meet again. Dnt know where or wenn. Wait and see. Bomen ontmoeten elkaar niet, Mensen wel.
|
