DINSDAG 22 NOVEMBER 2016

‘FEEST VAN CHRISTUS KONING’

H. CECILIA, H. FILEMON, Z. SALVATORE LILLI

Duik de Noordzee Schoon, Cor Kuyvenhoven

De E5. Op de commandotoren zie je ook het identificatienummer 85. ©rv

De plaats van het gebeuren is duidelijk voor wie zich gemakkelijk de kaart van Nederland kan voor de geest halen.

De kalender wees die dag 7 Maart 1916 en het nieuwe Engelse ‘Wonderwapen’ met 71 man aan boord, liep domweg op een Duitse mijn. Die lag daar niet toevallig, maar om de eigen kusten wat verderop, te beschermen. Geen toeval dus, en dat zal de bemanning van die duikboot zich ook wel gerealiseerd hebben toen ze de grond onder hun voeten voelden wegzakken. Einde van een ongelukkige samenloop van omstandigheden. Gewoon het Noodlot. Ander en beter, want de oorlog zou nog bijna 3 jaar duren….

Een meer dan 100 jaar geleden verdwenen Engelse duikboot, met open luiken op de zeebodem terug gevonden: gaat in de meeste gevallen quasi ongemerkt voorbij. Geen oorlogsgraf. Niet eens een drama….

Ook in de Westhoek, toen ik nog in korte broek liep en misschien wel met ‘bultekloefen’ (holleblokken) aan de voeten een delegatie Hoge Heren door de modder zag ploeteren, omdat ergens een ploegschaar een stuk van een uniform had boven geschart. Dagen later bleek dat een Fransman, een Duitser of een Engelsman zou zijn geweest die op die akker was komen sneuvelen voor zijn Vaderland. En de boer mocht dan, als de putten weer toegegooid waren, na dagen vertraging, zijn paard weer voor de ploeg spannen. Die boer, dat was mijn vader.

Waarom precies die 71 mannen met man en muis vergaan zijn, is al die tijd een gesloten boek gebleven. Op de zeebodem vindt men alleen de boot zelf, met open luiken. Terwijl de afgerukte toren even verder ligt, misschien wel omdat op de drukke zeeroute hem er ondertussen heeft af-gevaren…. Open luiken: dat bewijst dat men ervoor zijn leven gevochten heeft…

*

In het bergmeer ginder ver beneden onze voeten liggen Engelse en Duitse oorlogsvliegers te vergaan. De vissers zien die bij kalm weer, duidelijk liggen op de bodem, diep beneden de oppervlakte. Maar er wordt nauwkeurig gewaakt dat deze soldatengraven uit piëteit onaangeroerd blijven. Alleen is aan de kant van de hoger gelegen weg een klein gedenkteken opgericht, waar treurende familieleden even kunnen verpozen nadat ze tot op de oever zijn kunnen wandelen.

Waarom ik speciaal veel aandacht besteed heb aan deze bijna vergeten relieken voor de kust van de Wadden Eilanden? ?

Heel simpel. Omdat al deze jonge beloftevolle levens tevergeefs werden afgeknakt, want de vrede waarvoor zij in het vuur gejaagd werden, is nog nooit verderaf geweest. Het grote verschil is echter, dat de vijanden van toen, heden ten dage elkaars bondgenoten zijn tegen een machtige vijand van buiten ieders grenzen. Een vijand die niet aanvalt met onderzeeërs en gevechtsvliegtuigen, maar met de buiken van hun vrouwen.

En dat is een veel ongemakkelijker waarheid dan de zogezegde ‘opwarming’ van de aarde. Want die draait al miljoenen jaren rond en het ziet er niet naar uit, dat al die kleine mensjes daar ooit aan zouden kunnen veranderen.

*

 

Duikboot uit WOI na 100 jaar eindelijk teruggevonden voor Nederlandse kust

Bron: Daily Mail

Sprry, beste lezer, dit artikel van gisteren 22 Nomber 2016 werd verwijderd, nadat bleek dat er reeds op 30 September, dus bijna 2 maand eerder, op http://cultureelerfgoed.nl dit uitgebreid verslag was verschenen. Maar over de accuraatheid en de alertheid van de Coburger Leugenpers, geen slecht woord.

*

Nederlandse Noordzee-duikers identificeren Engelse onderzeeboot uit Eerste Wereldoorlog

30 september 2016

*

Afgelopen week hebben duikers op de Noordzee twee Engelse onderzeeboten uit de Eerste Wereldoorlog verkend. Van een van de wrakken kan nu met zekerheid worden gezegd dat het om de HMS E5 gaat. Deze Engelse onderzeeboot verdween op 7 maart 1916, ten noorden van Schiermonnikoog, vermoedelijk toen het op een Duitse mijn liep. Door een unieke samenwerking tussen de Nederlandse overheid en sportduikteams konden de wrakken in kaart worden gebracht.

Naast de identificatie van de HMS E5 is ook de HMS E26 verder verkend. De locaties waar de onderzeeboten liggen waren al langer in beeld, maar duikonderzoek is risicovol en vrijwel onmogelijk omdat ze midden in de drukbevaren scheepvaartroute liggen. Met behulp van de Kustwacht is het internationale scheepvaartverkeer enkele uren op veilige afstand gehouden zodat amateurduikers de locaties konden verkennen en een professionele fotograaf en cameraman de onderzeeboten konden vastleggen. De HMS E26, die nu verder is verkend, werd al in 2006 door duikclub Ecuador van Terschelling geïdentificeerd.

Initiatief van Duikteam Zeester

Van de HMS E5 is dus nu de locatie vastgesteld. Duikteam Zeester was initiator van deze omvangrijke operatie, waarbij zowel Stichting Nabestaanden Onderzeeboten 1940-1945, Stichting Duik de Noordzee Schoon als de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed nauw betrokken waren. Vanwege het groot cultureel historisch belang is door Rijkswaterstaat en de Kustwacht toestemming verleend en gefaciliteerd om te kunnen duiken in de scheepvaartroute. Dankzij deze unieke samenwerking is de ontdekking van de HMS E5 een feit.

Remy Luttik, Duikteam Zeester: ‘Een stukje van de puzzel van de maritieme geschiedenis van de Noordzee is boven water gehaald. De resultaten bieden hoop voor nabestaanden die op zoek zijn naar hun vermiste geliefden en familieleden. Wij zijn als gepassioneerde maritiem amateurarcheologen al jaren op zoek naar schepen en onderzeeboten die in de Noordzee gezonken zijn, maar nog steeds niet zijn teruggevonden.’

Samenwerken aan beheer van maritiem erfgoed

Martijn Manders, rogrammamanager Maritiem van de Rijksdienst: ‘We zijn vorig jaar al een pilot gestart bij Texel om de mogelijkheden voor samenwerking met vrijwilligers in de maritieme archeologie te onderzoeken en te verbeteren. Deze eerste gezamenlijke duikoperatie op de Noordzee leidt een nieuwe pilot in. We zijn verheugd dat we zo met meerdere duikgroepen in Nederland kunnen werken aan behoud en beheer van ons maritiem erfgoed. Met onze Britse collega’s hebben we intensief contact over deze vindplaatsen, die we ook zien als ‘lieux de memoire’. Zorgvuldige omgang met oorlogsgraven als deze staat voor alle betrokken partijen voorop.’

Respectvol omgaan met laatste rustplaatsen

Jouke Spoelstra, projectleider vanuit de Koninklijke Marine en de Stichting Nabestaanden Onderzeeboten 1940-1945 voor de zoektocht naar de in de Tweede Wereldoorlog op de Noordzee verdwenen Hr.Ms.O13: ‘Vanuit allerlei bronnen krijgen we tips binnen van onderzeebootwrakken die we vervolgens proberen te identificeren. Soms, zoals nu, met succes. In nauwe samenwerking met professionele bedrijven, verantwoordelijke Rijksdiensten en vrijwilligers kunnen we zo stapje voor stapje het lot van veel spoorloos verdwenen onderzeeboten, maar ook van andere schepen met hun bemanningen achterhalen. Deze samenwerking draagt enorm bij aan bewustwording rond dit voor velen onbekende militaire erfgoed en het belang voor nabestaanden voor het beschermen van en respectvol omgaan met deze laatste rustplaatsen van familieleden.’

De vijand die nu onze landen overspelt, draagt geen uniformen en in tegenstelling met onze vroegere legers, dragen die hun wapens en bommen goed verborgen onder de kleren. Naar moslim-gewoonte, sturen ze, als er dan toch moet aangevallen of verdedigd worden, de vrouwen en kinderen voorop als levend schild voor hun strijdkrachten. Kunnen ze achteraf altijd beweren, dat die gevallen zijn door vijandelijk vuur. Dergelijke berichten sijpelen af en toe door uit de streken waar gevochten wordt. Maar die worden nooit herhaald. Want ziet U, de hier leende ‘gematigde’ moslims met hoge functies zouden zich wel eens kunnen beledigd voelen door dergelijke vrouw-onvriendelijke verzinsels. Met alle gevaar vandien voor hun ‘gematigdheid’. Want of een moslima nu kuisvrouw is, of partijleidster, ze hebben allemaal korte lontjes. En hun jeugd voeden ze ook op die manier op, met nog kortere lontjes. Maar met langere messen.

Vijandelijke militairen op vreemde bodem vrezen voor hun leven vanwege de Burgers die op hun beurt vrezen voor hun vrijheid. Met de moslim-vluchtelingen invasie is het net andersom: de burgers sidderen en beven dag en nacht voor hun leven, maar bovenal voor hun Vrijheid.

En iemand die dat luidop durft te zeggen, is een populistische racist, een Vlaams Belanger, die de mogelijkheden van de Vooruitgang weigert in te zien. Zaak is alleen, als dat ooit wél zal worden toegegeven, dat het dan veel en veel te laat zal zijn.

Die miljoenen doden uit de twee Wereld-Oorlogen blijken dus uiteindelijk tevergeefs te zijn gestorven.