ZONDAG 6 NOVEMBER 2016

H. Winok, H. Leonard, H. Perpetius

‘Als ’t in november ’s morgens broeit,

zeker dat de storm des avonds loeit!”

Een pronte vrouw is plots weduwe geworden. Zij wordt op plechtige wijze gecondoleerd en plots zegt een van de vrienden: “Ik hoop dat je troost zal vinden”. En zij antwoordt: “ Er is één troost, hij heeft niet veel geleden… Hij is maar zes maanden met mij getrouwd geweest…”.

-

Hendrik Vuye in de coulissen.

Omdat hij nagels met koppen sloeg in de Vlaamse Vrijheidsstrijd werd hij de deur gewezen. Ach ja, ‘politiek is de kunst der mogelijkheden’. Een beetje enerzijds en een beetje anderzijds, als het maar blijft duren. Dat ziet U toch zelf. Krachtdadigheid is des duivels. En nu dit. Een klaroenstoot in de frisse morgen. De zon op ’t gelaat. De redding is nabij. Dat hoog ontwikkelde Zwarte Schaap van de NV-Arrogantie, Prof. Hendrik Vuye, Hoogleraar notabene aan de Universiteit van Namur, Volksvertegenwoordiger met het hart op de juiste plaats, is dus zijn tijd ver vooruit. Hieronder omschrijft hij de Democratie waarin wij in ‘Het Westen’ leven, met haar échte naam, namelijk PARTICRATIE.

Dat is niet van de ene op de andere dag gekomen: het is in die dikke 200 jaar na 1789 stilletjes beginnen verwateren. Het Gezag van de alles regelende ideale Staat ontbolsterde zich tot cluster-miniaturen die allemaal neigen naar DICTATUUR. De negers in Congo na Mobutu tonen het ons zelf voor.

Maar terug naar Hendrik Vuye. Een Hoogleraar kan dat veel beter uitleggen dan een dag-dagelijkse dromer... Zie hieronder. Niet toevallig de journalist van een gazet die ofwel Het Licht heeft gezien, ofwel inspeelt op de opportuniteiten van de komende Grote Verandering.

Vlaanderen boven!

In Amerika zijn het de laatste twee dagen waar de Stars de Stripes bevechten, zowel als de Stripes de Stars bevechten. Die wimpels daar moeten van heel sterke stof gemaakt zijn!

Gelijktijdig kan er vastgesteld worden, dat de Islam bij ons, in het Oosten, ja zelfs in het Verre Oosten (Indonesië) kopje onder dreigt te gaan. Onze Straffe Hendrik (de Franken Theo) gaat er hard tegenaan. Heel in de verte komt de TVG (Tom Van Grieken) van de Partij der Rechtlijnigen er aan. Sultan Erdogan, erger dan A.H., is in Turkije zelfs al begonnen aan zijn eigen vernietiging. Het Marxisme smeult overal alleen nog zo’n beetje onder de as, want het heilig vuur is gedoofd. De georganiseerde Volksverhuizing waarover Vàclac Klaus het heeft is eindelijk doorzien, de oplossing ligt voor het grijpen.

In Coburgia worden de laatste loodjes gegoten. Ik hoop maar dat het geen dum-dum kogels worden…

Kamerlid Hendrik Vuye: "Een politieke partij liegt voortdurend"

04-11-16, 16.24u - Joël De Ceulaer

Ruim een maand na zijn ontslag uit de partij, is de opluchting bij Hendrik Vuye (ex-N-VA) groot. In een interview met De Morgen haalt het Kamerlid fel uit naar de particratie, die volgens hem de werking van de democratie belemmert.

“Ik heb mijn intellectuele vrijheid terug”, zegt Kamerlid Hendrik Vuye in het interview. “Als ik vandaag een parlementaire vraag stel of een interview geef, hoef ik niet meer bang te zijn dat ik iets verkeerds zeg. Dat was vroeger wel anders.”

Vuye, die samen met collega Veerle Wouters onlangs uit de N-VA werd gezet na kritiek op voorzitter Bart De Wever, maakt een opmerkelijk strenge analyse van de particratie waar hij als N-VA-lid onder gebukt ging. “Als partijlid zit je bij de N-VA, en ook bij andere partijen neem ik aan, in een “carcan”, zegt hij. “De communicatie wordt door de partijtop aangestuurd: die laat als het ware de druppeltjes vallen die iedereen geacht wordt te verspreiden, zelfs als je weet dat het druppeltje pure nonsens is. Je krijgt die communicatie kant en klaar aangereikt. Daarom hoort u verschillende politici op dezelfde vragen precies hetzelfde antwoorden.”

Dat is dramatisch, vindt Vuye. “Veerle en ik gaan proberen aan te tonen dat de particratie beklemmend werkt, een goede werking van de democratie belemmert, en vooral: dat een politieke partij voortdurend liegt”, zegt hij.

   “Hoe vaak heb ik niet moeten horen dat mijn juridische opmerkingen niet relevant waren omdat het over politiek ging, bijvoorbeeld na mijn kritiek op de ballonnetjes van Peter De Roover en Nadia Sminate, over de inperking van de vrijheid van meningsuiting en een algemeen boerkini-verbod. Het publiek hoort zulke voorstellen graag. Daar gaat het om: partijen zijn alleen nog maar bezig met perceptie, voor individuele parlementariërs die op inhoud willen werken, wordt het hoe langer hoe moeilijker om zich in zo’n partij staande te houden. Een vicieuze cirkel: hoe sterker de particratie, hoe kleiner de kans dat je als partij nog sterke persoonlijkheden kunt aantrekken die tegen de stroom durven in te gaan.”

Lees het interview vanavond al online in de pluszone, of morgen in uw weekendkrant.

Ondergetekende houdt het, zoals U ziet, op het logo van de De Morgen: gegroeid op het Zwarte Niets, met aarzelende start van het Wit en dan gevolgd door, spijts alles, de bloedrode kleur van een Nieuwe Geboorte.

Mensen, doe toch lijk ik. Toon dat U hen doorziet, al die andere pumpgazetten, buiten De Tijd, maar die is duur.

Pak ze waar dat het het hardst aankomt: in hun portemonnee. Zodat zij, hoe lomp ze ook zijn, hun staatsmanna verliezen door die sterk verminderde oplage. Lomp ja, maar niet zò lomp om zelfmoord te plegen.

Wij in Vlaanderen moeten terug naar de soort Leiders die vroeger de Vlaamse Steden hebben groot gemaakt. Niet door te staken maar door te werken.

Dan ontmoeten steden andere steden in een gezamenlijke Welvaart en om die welvaart te bestendigen moeten er Naties komen, liefst per volk en dus per taalgroep. Dan hebben we eindelijk de basis voor een Verenigd Europa, die broederlijk handel drijft met de rest van de wereld. Zodat er zo ver als er land is, overal welstand kan heersen.

Maar daar deze denkpiste de ondergang zou zijn van de bestaande dictaturen, is dat wel nog niet voor morgen…

Binnen enkele dagen is het 11 November, in de Westhoek (waar ik vandaan kom) Sint Maarten (elders op 6 December is dat Sinterklaas). Vindt mijn politiek gedaas vandaag dààr zijn oorsprong? Zoals vroeger, ’s avonds mijn schoentje zetten met wat lekkers voor het paard van de Sint?

Is dat dus openlijk toegeven, dat ik nu, net als vroeger, veel te lang in de Goede Sint heb geloofd?