8/1529 * - De schande van De Schandaard in haar Krantenkoppen – De moord (1966)op Dr. Verwoerd in Kaapstad – over cris IS Peters – moslim-zelfmoord ter ere van Allah -

.

DONDERDAG 13 OKTOBER 2016

H. KONING EDWARD,

D.G. Pater ALBERT DE LEYE (Gits): Jezuïet die als Missionaris naar Friesland trok.

Guido komt thuis en ziet zijn vrouwtje in een biekanietje rondlopen. “Amaai, zo sexy, dat is pas een verrassing. Het is eens entwat anders. Waar heb je dat gekocht? In den Nieuwen Beer of zo?” – “Nee, gisteren heb ik uwen auto gewassen en de binnenkant gestofzuigd en ik heb dat biekanietje op joene achterbank gevonden!”

*

’n voorsmaakje van wat volgt……

Cartoon uit ‘tSCHELDT’

Eerst was ik zinnens een stukje Pallieter over de moord op Dr.Verwoerd in 1966 in Kaapstad te behandelen, maar toen werd ik op een uiterst onaangename en agressieve manier benaderd door DS.

Het gaat met DS van kwaad naar erger: dat is geen gazet meer, maar een louche firma van afbraakwerken. Haar titels in Krantenkoppen zijn één lange tirade om op de stomste manier ter wereld de islam en dus de Amerikaanse Presidentsverkiezingen zodanig te draaien en te keren, dat het stomste kalf er niet meer intuint. Over het doodlopend straatje van Sjarle Premier & C° worden op voorhand al de Europese banbliksems ontbloot. Om de kiezers te doen in het gareel lopen. Kortom: de DS is, net als de Tsjeven van Sjeik Al-crisis Peters zijn dapper onderweg om zichzelf te verhangen. De weg die is voorgegaan door de Syrische terreurverdachte Jaber al-Bakr (ja ja, ze zijn goed ingelicht: ze vereeuwigen op die manier zelfs zijn naam want de man is een ‘martelaar’ voor Allah) die zich heel dapper heeft verhangen in zijn cel door middel van aaneen geknoopte badhanddoeken.

Het ‘plofstof’ zoals men die dingen noemt in het Zuid Afrikaans, om in serie allemaal de Berlijnse luchthavens op te blazen met 1,5 kilo TATP werd in zijn woning teruggevonden.

Nadere informatie over de samenstelling van dat TATP zijn te bevragen op de Redactie van DS.

En dat gaat zo maar door, met titels die zeer illustratief zijn voor de denkwereld van die gazet.

Geef mij maar ’t Pallieterke want dat was deze week weer de moeite waard om in huis te halen. Bij mij komt het al bijna 60 jaar binnen, en nu sedert kort zelfs digitaal. En dat allemaal voor minder dan een pint goed bier per week….

GEPLUKT BIJ

Zuid-Afrika’s mysterie: De moord op Verwoerd

Dit jaar is het exact 50 jaar geleden dat Hendrik Verwoerd, premier van Zuid-Afrika, in het parlement werd vermoord. Niet alleen blijven er rond de zaak een reeks vraagtekens hangen die, zoals bij de moord op JF Kennedy, voor de nodige complottheorieën hebben gezorgd, met de dood van Verwoerd is het land voor de Afrikaners in een nefaste koers terechtgekomen.

Het verhaal van de moord is bekend. Op dinsdag 6 september 1966 neemt de Zuid-Afrikaanse premier op zijn normale zitplek in de Volksraad plaats voor het parlementaire debat dat om 14 uur moet beginnen. Bij de ingang duwt een tijdelijk aangeworven bode, Dimitri Tsafendas, mensen ruw opzij terwijl hij recht op Verwoerd afgaat, die denkt dat hem een boodschap zal worden overhandigd.

Tsafendas geeft de premier vier messteken, in de hals, de longen en de hartstreek. De moordenaar wordt door toegesnelde omstanders onmiddellijk overmeesterd, maar voor Verwoerd is het te laat. Ondanks ingrijpen van enkele dokters-parlementairen ter plaatse overlijdt hij bij aankomst in het ziekenhuis.

Blank Zuid-Afrika is in shock.

Tsafendas

De moordenaar, Dimitri Tsafendas, is de zoon van een Mozambikaanse kleurlinge en een Griek. De man heeft in de loop der jaren heel wat jobs gehad en blijkt, naast zijn leven op zee, in diverse landen te hebben geleefd, waaronder vooral Mozambique en Zuid-Afrika.

In de jaren dertig sloot hij zich aan bij de Zuid-Afrikaanse communistische partij. Reeds in het verleden bleek hij mentaal niet helemaal in orde te zijn. In Zuid-Afrika stond hij als blanke geklasseerd, maar hij zou door zijn donkere huid niet in blanke kringen zijn aanvaard. Kort voor de moord had hij omwille van een verhouding met een Zuid-Afrikaanse kleurlinge een reclassering als kleurling aangevraagd, maar die was afgewezen.

Na de moord werd Tsafendas niet veroordeeld maar ontoerekeningsvatbaar verklaard en opgesloten. Hieraan werd toegevoegd dat hij enkel kon worden vrijgelaten na een gratiemaatregel verleend door de Zuid-Afrikaanse president, maar dat is er nooit van gekomen, zelfs niet nadat het ANC in 1994 de macht overnam.

De antiapartheidsbeweging had trouwens van in het begin duidelijk gemaakt dat ze met de moord niets te maken had. Tsafendas werd eerst opgesloten op Robbeneiland en ging dan naar de centrale gevangenis van Pretoria waar hij terechtkwam in de afdeling voor de ter dood veroordeelden.

Pas in 1986 werd hij naar een gewone gevangenis overgeplaatst, om in 1994 in het psychiatrisch hospitaal in Krugersdorp te worden

opgenomen. Daar stierf hij in 1999 op 81-jarige leeftijd. Hij kreeg een naamloos graf.

Ook bij de begrafenis was niemand uit ANCkringen aanwezig.

Motieven

Over het motief van de moord zullen nevels blijven hangen. De man beweerde altijd dat “een worm in zijn binnenste” hem de opdracht had gegeven. Feit is dat er een persoonlijk motief – de afwijzing tot reclassering – achter kan hebben gezeten. Anderzijds zijn er tegenstrijdigheden.

Er is zijn eertijds lidmaatschap van de ZAKP, maar aan de andere kant zijn verklaring na de moord dat Verwoerd een “nikkerboetie”, een vriend van de zwarten, was. Alleszins is het vreemd dat een man met zo’n vreemd verleden een betrekking kon krijgen in het parlement, zelfs tijdelijk.

Ook bleken de messteken vakkundig te zijn aangebracht. Niet te verwonderen dat, zoals na de moord op Kennedy, allerlei complottheorieën opdoken. Zo lokten de snelle verklaringen van generaal Hendrik van den Berg, hoofd van de veiligheidsdiensten, en van Verwoerds opvolger, Vorster, dat Tsafendas alleen had gehandeld en er dus van een complot geen sprake was, bedenkingen uit. In 1967 beweerde JJJ Scholtz in zijn boek “De moord op dr. Verwoerd” dat minstens een collega in het kabinet tevoren van de moordaanslag op de hoogte was, een beschuldiging die in 1975 in het boek van JB Schoeman, “De sluipmoord op dr. Verwoerd”, werd gevolgd.

Nog in 1999 maakte Liza Key, artistiek directeur en producer van verscheidene documentaires, o.a. over de apartheid, na twee interviews met de moordenaar de suggestie dat er achter de hele zaak meer zat. En dit jaar werd er door journalist en schrijver Marthinus van Bart in een artikel (SA 55 jaar gelede as republiek uitgeroep) melding gemaakt van een onderzoek uitgevoerd door prof. Piet Hoek van het staalbedrijf Iscor met medeweten van premier Verwoerd naar het Anglo-American mijnbouwconglomeraat. Dit verslag wordt tot vandaag geheim gehouden, terwijl Hoek zelf uit Iscor werd gerangeerd en later overleed.

De route naar een fiasco.

Of de moord op Verwoerd nu de daad was van enkeling of - zoals sommigen suggereren – dat hij de speelbal was van anderen, zou zijn. Na Verwoerd werden de bestaande plannen ter aanpak van het rassenprobleem gewoon uitgevoerd. Een aantal Bantoegebieden, de zogeheten thuislanden, werden onafhankelijk zij het dat ze internationaal niet werden erkend. Nochtans sprak zelfs Mandela toen van een stap in de goede richting. Maar daar bleef het bij. Van een drastische uitbreiding van die thuislanden en van de daadwerkelijke economische ontwikkeling ervan kwam weinig in huis.

Geen gescheiden ontwikkeling dus, zoals Verwoerd voor ogen stond, maar scheiding tout court. Wel zorgde het vermaledijde Bantoe-onderwijs van de “architect van de apartheid”, zoals de vermoorde premier nog steeds smalend wordt genoemd, voor een drastische uitbreiding van het aantal schoolgaande zwarte jongeren maar indirect ook voor de snelle groei van bewustzijn onder de zwarten. Wat dan weer leidde tot de onrust in de zwarte woonbuurten die in 1976 begon en nooit meer zou uitdoven. Met repressie als antwoord en onhoudbare toestanden. De rest

is geschiedenis.

Of het met Verwoerd anders zou geweest zijn? Dat weet geen mens. Maar om de woorden van Steve Hofmeyr te gebruiken: Verwoerd was natuurlijk een kind van zijn tijd, maar hij was een visionair. Was hij blijven leven, hij zou een oplossing voor Zuid-Afrika’s

Ach die cris-IS Peters! Denkt men daar bij die Tsjevers echt dat dat klein aantal ‘super-rijken’, om hem een plezier te doen, met hun geld het land niet gaan uitvluchten om die fameuze rijkentaks niet te moeten betalen? Twee keer negatief (niet ontvluchten om niet te moeten betalen…) is in de algebra weer positief, vergeet dat niet! Maar het ziet er niet naar uit dat de brave man zo goed zou opgelet hebben in de les algebra….

Trouwens, al die grote bedragen, en de klap erover, is niet een beetje immoreel? Denk daarbij aan dat groot lot van € 180.000.000= zou de Lotto niet beter 1.000 mensen hebben bijgemaakt met € 180.000 elk (kunnen ze direct een eigen huis mee kopen), wat een veel breder menselijk klimaat uitstraalt? Al die grote bedragen zijn immers alleen maar goed om meer over te… spreken. Vooral in de politieke middens waarin onze kleine krabbenkokers zijn groot geworden.

*

*