7/1129 * - Burgerplicht, beroepsgeheim of dikke nekkerij van wie in of rond de vleespotten draait? -

.

DEEL 1.

ZONDAG 9 OKTOBER 2016

H. VADER ABRAHAM, H. DENIJS EN GEZ., H. GHISLEEN gekend tegen de stuipen en de vallende ziekte.

“Regent het op Sint-Denijs,

’t wordt een natte winter met weinig ijs”

Helder weer op St. Denies,

meldt gewoonlijk sterke vries.”

*

Alice en heuren wederhelft liggen te slapen als almetnekeer om twee uur ’s nachts de telefoon gaat. Alice neemt op, luistert even en zegt: “Hoe kan ik dadde nu weten!   Dat is zeker vijfenveertig kilometer van hier!”. Heur ventje wordt wakker en vraagt: “Wa was dadde?” – “ Ho nieten bijzonders,” zegt ze “’t was een vrouwe die wilde weten of de kust veilig was. En ze belt daarvoren naar Schuiferskapelle!”

*

*

*

Hieronder leest U meer over de mogelijkheden om (in Staatsverband) te sjoemelen die in ‘de privé’ niet eens zouden mogelijk zijn. In de verondersteling dat U de juiste partijkaart van het ogenblik heeft. En bovenal met absolute zekerheid daarbij, dat U kunt zwijgen als een graf.

Net als in de volmaakte misdaadwereld is het devies Horen, zien en zwijgen. Maar het verdient goed. En er is werkzekerheid.

Deze indrukken zijn zowat de individuele expressie van mijn aller individueelste emoties. Als U begrijpt wat ik bedoel. Geen de minste deontologie komt daarbij te pas. Deze overtuiging is gewoon de uitdrukking van een hele resem indrukken….

Vergeet vooral niet Mevrouw van de Voorzitter op tijd en stond een tros druiven te bezorgen, als die weer eens in de materniteit is beland terwijl haar vent op de lappen is. Aan U de keus tussen blauwe, groene, rode en gele druiven. Per einde maand zit er dan wel opslag in. Of misschien wel een van die nieuwe gadgets waardoor U dag en nacht zult kunnen beschikbaar zijn voor allerlei afspraakjes.

*

*

Vergeet vooral niet acte de présence te geven bij de minste betoging of staking. U doet er Uw broodheren toch zo’n plezier mee. En weeral: het brengt gegarandeerd op. Help de partij-vergaderingen te organiseren en ga er misschien rond met een natje en een droogje. U zult zien, Uw recup-dagen zullen zienderogen groeien.

En om ‘’het werk’ zelf hoeft U zich niet te bekommeren. In de coulissen wachten diverse collega’s om Uw job over te nemen. Zodat U veel vlugger op pré-pensioen kunt gaan. Uiteraard met behoud van wedde.

Dat laatste buiten de boekhouding.

Maak ook niet te veel reclame voor Uw soort van job. U zou misschien het slachtoffer kunnen worden van de eerste ronde ‘bezuinigingen’….

*

GEPLUKT BIJ

Beroepsgeheim is cruciaal voor OCMW-hulpverlening

*

Piet Van Schuylenbergh is directeur bij de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten (VVSG). Nathalie Debast is stafmedewerker.

*

Verschillende OCMW-medewerkers verslikten zich gisterenochtend bij het zien van de voorpagina van deze krant: "Beroepsgeheim OCMW's kan vandaag vervallen." Verder in het artikel bleek dat het enkel gaat om het beroepsgeheim bij mogelijke terroristische misdrijven. Aanleiding was een wetsvoorstel van federaal parlementslid Valerie Van Peel dat OCMW's (maar ook andere instellingen van sociale zekerheid!) verplicht informatie door te geven wanneer de procureur des Konings daar in het kader van een terreuronderzoek om verzoekt of wanneer het personeel van het OCMW zelf zaken vaststelt die mogelijk verband houden met een terroristisch misdrijf.

Nathalie Debast. ©kos

Terreur is maatschappelijk inderdaad zo belangrijk dat ook de OCMW's hun steentje moeten bijdragen aan de bestrijding ervan. Toch moet zo'n uitzondering op de wettelijke geheimhoudingsplicht zeer goed geregeld worden en restrictief worden toegepast. Het beroepsgeheim is voor de OCMW's én hun cliënten cruciaal en kan pas in uitzonderlijke omstandigheden worden opgeheven, namelijk als maatschappelijk aanvaard wordt dat hogere waarden primeren. Dat geldt al voor kindermisbruik en huiselijk geweld en misschien nu ook voor terrorisme.

Dat de OCMW's zo vasthouden aan het beroepsgeheim heeft alles te maken met hun rol. Zij zijn het laatste vangnet voor wie uit de boot dreigt te vallen. Ze zorgen dat iedereen de mogelijkheid heeft menswaardig te leven. Voor veel kwetsbare mensen is de drempel om hulp te vragen vaak (te) hoog. Ook hulpverlening zelf is geen eenvoudig proces. Een maatschappelijk werker onderzoekt alle financiële en sociale facetten van het leven van de hulpvrager en grijpt in op het persoonlijke leven van zijn cliënt.

OCMW-hulpverlening is veel meer dan het geven van geld, het gaat om het opnieuw redzaam maken van mensen die dit op eigen kracht niet kunnen. Het zijn vaak lange trajecten, met vallen en opstaan, waarbij onderling vertrouwen cruciaal is. Wie hulp vraagt bij het OCMW moet er op kunnen vertrouwen dat de informatie over zijn persoonlijke levenssfeer niet buiten de muren van het OCMW gaat. Daarom zijn zowel het personeel als de politieke verantwoordelijken gebonden door het beroepsgeheim en kunnen ze gestraft worden wanneer ze de vertrouwensrelatie schenden.

Iedereen voelt dat potentiële terroristen geen aanspraak moeten kunnen maken op die vertrouwensrelatie. Toch roept het wetsvoorstel ook vraagtekens op. Zo vinden we dat de vraag om inlichtingen te verschaffen enkel van het federaal parket mag komen dat als enige bevoegd is voor terrorismedossiers, en dus niet van de procureur des Konings. Het is ook belangrijk dat het OCMW-personeel niet persoonlijk aansprakelijk kan worden gesteld als ze die informatie niet doorgeven. Het OCMW als instelling moet deze inlichtingen verschaffen.

Rechtstreekse toegang voor Justitie tot de Kruispuntbank Sociale Zekerheid waarin de gegevens over uitkeringsgerechtigden worden bewaard, zou ook een administratieve vereenvoudiging zijn. Het wetsvoorstel verplicht het OCMW-personeel ook om actief mee te werken aan een terreuronderzoek. Dat legt opnieuw de verantwoordelijkheid bij het personeel. Kunnen zij die inschatting maken? Wat als ze zich vergissen? Hoe moeten ze hun informatie rapporteren? Dit overstijgt de individuele verantwoordelijkheid van het OCMW-personeel. Het is een verantwoordelijkheid van het OCMW als instelling.

We hopen dan ook dat het parlement omzichtig zal omspringen met nieuwe uitzonderingen op het beroepsgeheim.

*

*

U had waarschijnlijk vroeger al lang alles geraden over de goede werking van onze OCMW’s: het zijn de WC’s van de moderne naastenliefde. Ook daar mag de rechterhand niet weten… waar de linkerhand uithangt. Beroepsgeheim.

Bij de Pastoor vroeger heette dat ‘Het Biechtgeheim’ en daar zijn zelfs de gebruikelijke Koninklijke moorden tussen vier muren gebleven.

Maar geef die haarden van geheimdoenerij in handen van Linkx, en de vriendekes van alle slach en soort zijn er welkom. Er zijn zelfs geen scheidsrechters noch Comité P zoals bij de flikken, om toe te kijken.

En als er al eens gefloten wordt, is dat niet voor een strafschop, maar voor een paar knappe grieten met een donker kleurtje….

Zoals men ooit in Gent zei: “nous nous connons, n’est-ce pas, Madame?” Gent is later dan Termontville geworden, maar dat wist U al…

*

*