|
7/1409
* - Gelijkenis Staatsgreep Turkije met Repressie in Eigen Land Nacht
der Lange Messen, Islamitische Invulling Prijsverhoging van 400m voor
een vliegenmepper -
.
DEEL 2
*
Woensdag 20 juli 2016
Zon 5u53-21u44
H Margaretha van Antiochië
Margriet is een pisgriet
*
Waarschuwing
De
overige dagen der maand staan bol van historische gebeurtenissen, die
ik als strijdend Vlaming niet ongemerkt kan laten voorbijgaan. Maar over
de Bête National van de 21ste geen woord. Tenzij er ooit een 2de vlam brandt naast die van de Onbekende tricolore Soldaat, namelijk die van de Onbekende Vernederde Vlaming.
*
We Never Shall Be Slaves
.
*
De Britten zeker niet
Maar nog minder de Fiere Vlamingen.
*
*
Turken
(Turkeys, kalkoenen) zijn al jaar en dag op deze blog één en hetzelfde
begrip. Dat komt niet alleen door de bijna gelijkluidende naam, maar
ook en misschien nog wel het meest, door hun protserig gedrag met veel
vlees en veel show, maar op strooien poten, met de hersenen van een
straatmus. Maar pas op: met deze omschrijving wordt alleen de upperclass
bedoeld, en zeker niet de kleine man. Op voorwaarde dat die
in eigen
kalifaat leeft en beweegt. En ons verder in vrede laat.
Turkse vlaggen, zoals in Beringen, zouden moeten verboden worden en bij herhaling gevolgd worden door uitwijzing.
Wat ik Vandaag onthield uit de dagelijkse ontmoeting met vriend Guvaal?
U
leest het hieronder, als bron voor onderstaand stukje zelfverdediging,
een wel zeer vreemd stukske Vaderlandche Geschiedenis uit de jaren
44-45-46, enz, dat dreigt in de vergetelheid te geraken. Het gaat om
het bijna vergeten woord Staatsgreep, opnieuw uitgevonden en in scène
gezet door Erdogan. Deze gang van zaken gelijkt als twee druppels water
op wat in de repressie-jaren als colateral damage uitgewerkt werd
tegen de Vlamingen.
We
schrijven eind 1944 en Coburgia heeft net glorierijk (!) WO II
overleefd. Net als nu met de Diables Rouges, verkeerde het Land in een
euforie. Hoe? dat doet er niet toe, maar voor de Macht-Betrachters was
de tijd der vergelding aangebroken. Zij, de Franstalige Elite, tegen
wij, de naar onafhankelijkheid strevende Vlaamse burger. Deze
meerderheid slaven in dit land had, gezien de omstandigheden, vanaf 1940
de kans geroken, eindelijk het Franscouillonse slavenjuk af te gooien
om zodoende eindelijk onafhankelijk te worden. OnverFranst, onverDuitst,
onverEngelst. Eindelijk zou het zover komen, dank zij weliswaar de
verkeerde partner, weer VRIJ te zijn.
Na
de eerste woede voor de laffe Duitse aanval, riep zelf de Voorman der
Coburger Socialisten, Hendik DeMan, de Vlamingen op, om samen met de
Duitse Arbeider, de handen uit de mouwen te steken voor de opbouw een
Verenigd Europa. Een gefavoriseerde houding ten opzichte van de
Bezetter, die abrupt eindigde toen A.H. hun Russisch idool, Jozef
Stalin, in juni 1941 aanviel. Vanaf dan werd de Duitse vriend een Smerigen Duits
genaamd. En, aangemoedigd door de gevluchte rest-regering in Londen,
bijgenaamd de Regering in Ballingschap, werd de Resistance, het
Verzet, De Witte Brigade in leven geroepen. Die staken de boeren hun
oogst in brand, zodat de Bevolking wel honger moest lijden. Wie
ondertussen zijn dagelijks brood had proberen te verdienen door alle
werk aan te pakken dat beschikbaar was, werd ineens een Zwartzak, een
verrader die meeheulde met den vijand. Vooral de betere stand diende
het slachtoffer te worden. Die werden, in opdracht, uitgejouwd, ja
zelfs bij donker, laffelijk neergeschoten. Misschien wel door de
buurman, die aldus zijn kans zag om zijn buurvrouw bij hem in bed te
krijgen.
In
naam van Vorst en Vaderland werden de venijnigste sluwheden begaan,
waartegen de Hulpgendarmen zo goed als machteloos waren. Stilaan
liepen er op straat en in de administratie alleen nog Smerige Duitsers
rond. De sfeer escaleerde, want al is het niet om te boffen, we zullen
ze krijgen, de Moffen klonk het dagelijks uit de verboden
BBC-uitzending vol gecodeerde boodschappen voor Het Verzet. En
ondertussen werd er koortsachtig gewerkt aan de Atlantik Wall, die
Europa onoverwinnelijk zou maken. Enfin, zeg maar, de uiterst strenge
bewaking van de Buitengrenzen. Maar, zei Bredero, het kan verkeren.
Na
de succesvolle landing der Geallieerden in Normandië op 6 juni 1944
leken de oorlogskansen definitief gekeerd te zijn in het nadeel van
Hitlers Socialistische Legerbenden. En dus grepen de belgicisten de kans
om zoals in 1830, het Land weer helemaal over te nemen. Het lot der
Vlaamse Elite was meteen bezegeld. Hun poging om onafhankelijk te worden
van Parijs, werd net als nu door Erdogan in Turkije, afgeblokt door
meteen een Staatsgreep te plegen om Coburgia weer terug in de pas te
commanderen.
De
gebeurtenissen van toen, zijn net dezelfde als heden ten dage bij
Erdogan. De Vlaamse Elite werd massaal gevangen gezet, het land werd
volgebouwd met open lucht Hechtenislampen want alle gevangenissen
zaten al overvol, de doodstraf werd massaal toegepast, advocaten,
volksvertegenwoordigers, Burgemeesters, leraars,
Davidfonds-vertegenwoordigers, schrijvers en dichters, enz, werden
massaal terechtgesteld, meestal door une Justice de Roi-Nègres
.
zoals een nuchtere Waalse politicus in het Parlement opmerkte. Sommigen
slaagden er in om het land te ontvluchten, zoals Priester-Dichter
Cyriel Verschaeve. Anderen, zoals Advocaat Jerôme Leridan uit Ieper,
stierven van ontbering in de gevangenis. Nog anderen zoals
Oorlogsburgemeester en -Senator
kwamen voor het executie-peloton. Of
zoals Dom Modest Van Assche van Steenbrugge, valselijk beschuldigd door 2
Weerstanders, die de hulp van de Brugse Bisschop inriep, en voor
antwoord kreeg dat hij kon verrekken met al die Vlaamse drukdoenerij.
Dat was zijn straf om ooit tijdens de Mis op de Ijzerweide het Vlaams
standpunt te hebben verdedigd.
Tot op de huidige dag is er een aangehouden broodroof
aan de gang: zelfs de kleinkinderen van wie door de Repressie werden
getroffen blijft er ten eeuwigen dage het slachtoffer van.
Het
verbloemend woord Repressie kwam toen in Vlaanderen automatisch in de
plaats van het woord Staatsgreep: om het even, als de Vlaamse geest
der onafhankelijkheid maar weer in de fles kon geduwd worden. Het woord
Repressie was verbloemend, want Staatsgreep zou de mensen teveel
hebben doen nadenken. En net zoals de Turken de Armeense Genocide niet
willen toegeven, zo weigert het Coburgiaans Staatsbestel de willekeur en
de wraakzucht van de repressie te erkennen. In de hoop dat de laatsten
van deze generatie hun geheim in hun graf zullen meenemen
..
Tenzij U Franstalig en Socialiste bent (zoals Cruella Onkelinx,
zelf de kleindochter van een Limburgs oorlogsmisdadiger) dient iedereen
uitgesproken belgicistische voorkeuren te demonstreren (of te veinzen)
om in de Coburger kaas te kunnen zitten en dus om mee te profiteren.
Haast
op leven en dood, verwijst deze kennis van zaken uit ons eigen
verleden, naar een strijdbare en keiharde Vlaamse Oppositie.
*
*
GEPLUKT BIJ
http://blog.seniorennet.be/guvaal/
*
een land dat zomaar duizenden rechters, advocaten, ambtenaren en militairen ontslaat, schorst en/of aanhoudt
Kortom,
er zou daar in Turkije nog e.e.a. kunnen gebeuren dat weinig of niets
te maken zal hebben met wat wij hier verstaan onder een rechtstaat. En
dat in volle komkommertijd!
*
*
Is Turkije, net als Coburgia, een Rechtsstaat? Daar zal als puntje bij paaltje komt, zeker veel volk komen naar kijken.
Net
als Turkije met de Koerden, heeft Coburgia een onderdrukt
landsgedeelte. Met het grote verschil is, dat de Koerden daar een minderheid zijn, en de Vlamingen hier
een meerderheid.
Kijk,
deze simpele vaststelling krijg ik hier in Italië niet aan de
straatstenen kwijt. Zelfs de figuur van Lamme Goedzak helpt daarbij
niet.
Het
Cordon Sanitaire tegen het Vlaams Belang, de enige consequente
Vlaamse Partij, is daar het beste bewijs voor. Zolang echter de
Staatsdragende Partijen deze oppositie blijven blokkeren, zal Coburgia
verder naar de afgrond afglijden.
Daar moet dus dringend iets aan gedaan worden. Al zullen woorden daar niet bijster veel aan veranderen.
Gelukkig is daar nog altijd het spreekwoord, dat wie niet wil horen, moet voelen.
*
En
edelmoedig als de belgicistische Elite is, wil iemand van hen zich
opofferen om de Schulz als Voorzitter van het Europa Parlement te
vervangen. Want van regeren als een Turkse Sultan, weten die alles.
Heeft
de EU, naast de 70 jaar vrede in onze dagen niet een Eenheidsmunt
ingebracht? Vroeger kocht mijn vrouw voor 1.000 Bef een volle
winkelwagen, nu ziet ze het amper liggen aan de kassa, als ze daar
100,00 voor neerlegt; 40.3399 keer meer.
In
Kruidvat betaalde ze onlangs in Coburgia 1,00 voor een vliegenmepper,
die vroeger nog geen 5 frank kostte. Dat is een verhoging van
800% in
amper 14 jaar tijd.
t Is maar hoe ge het bekijkt
.
*
*
|
