|
4/793 * Houyet s/Ciergnon - De thuiskomst en Breughel-Avond Bloeimaand in de Vlaamse Ardennen
*
DEEL 1
*
Maandag 18 juli 2016
Zon 5u50-21u46
H Frederik van Utrecht
*
*
*
DI BELGIO BUONGIORNO A TUTTI
Vandaag,
donderdag, dag 6 van onze jaarlijkse vakantie in het buitenland, werd
ons al dikwijls door de vrienden gevraagd of we soms op goede voet
stonden met de Weergoden, omdat we blijkbaar de zon van daar zouden
hebben meegebracht. Mogen we al eens meer doen, lachte men hier en daar.
Het zou goed van pas komen. En wie weet, kan als afgeleide, de
Italiaanse kordate manier om Land en Volk te regeren op dezelfde manier
worden overgeplant? Naar hier in dit Apenland van Grote Tsjeven Smurf,
Marc Eyskens. Want, zeer tussen haakjes, ginder krijgen we maar niet
uitgelegd waarom wij, Fiaminghi in dat Fiandra van ons van ons alleen en van niemand anders willen blijven samenhokken met die luie en lagere soort van onder de taalgrens. Reden waarom de Begroting dan ook beter de Verkleining zou genoemd worden, want op die manier met al die
Begrotingen, wordt met de dag de Staatsschuld alleen maar groter.
Kijk,
daar verval ik toch wel weer, zelfs zonder mijn Krantenkoppen van
elke dag, in die slechte gewoonte om over politiek het meeste verstand
te gebruiken, en er dus over te zwijgen. Want t is toch allemaal boter
aan de galg. Tenzij, natuurlijk, als die boter helpt om beter te glijden
onderweg naar de volgende Verkiezingen
.
Over
onze waarnemingen in die zes dagen die we hier nog maar zijn, zou ik
hele boeken kunnen schrijven. Schrijven wel, zegt Zij die mijn zorgen
niet deelt maar die wegneemt, maar daarmee ook maar éne centiem
verdienen, das andere kak, hé manneke. Waarmee ik maar wil gezegd
hebben dat we van alles dat ons hier voor de voeten liep, écht hebben
genoten. Van de kinderen, van de familie, van de (weinige) vrienden
waarvoor we ons konden vrijmaken, van de vele velden vol rijpend koren
en weiden als wiegende zeeën die groeien langs stroom en rivier, van de
oneindige luchten en van de vele betoverende uitzichten. Om nog maar te
zwijgen van de fijne hemelse zangkoren in de luchten, of van de
bedwelmende geuren die van daaruit naar beneden waaien.
Al
die vele waterschade door al die overvloedige regen? Niet veel van
gemerkt. Eerlijk gezegd: al die bloeiende aardappelvelden in de Vlaamse
Ardennen (Lede, ooit van gehoord?): zoiets
nederig maar indrukwekkend, hadden we nog nooit gezien. Temeer daar we
daar die dag toevallig iemand meevoerden met boerenbloed tot in de
toppen van zijn haar, die naast het merk van die patatten, ook meedeelde
dat vele van die nieuwkomers met een donker kleurtje, al weer
begonnen wegtrekken. Kijk, dat lucht op: goed nieuws midden in de open
natuur van een vei en vrij landschap. O, mijn vaders huis, waar de dagen
trager waren
.
De
reistocht hierheen (1450 km in 2 dagen) verliep als naar gewoonte:
nergens moeten aanschuiven, weinig verkeer, niet één grenscontrole
gehad. Wel veel caravans met NL-rijplaat, allemaal de lange weg
huiswaarts rijdend. We zagen Milano (in t teruggaan zijn daar koopjesdagen, altijd goed voor onze vestiaire check-up
), we zagen het Vierwoudstedenmeer (struikelsteen om uit te spreken voor Jane La Belga, mijn privé chauffeuse), we zagen Houyet (bij
Ciergnon/Cobourg) en s/ Lesse bij Dinant (op die Vergane Glorie kom ik
later uitvoerig op terug, dat beloof ik U). Bijna thuis waren we juist
op tijd, om in Vichte (bij Kortrijk) aan te
schuiven op een Breughelmaal met frietjes van bij ons, en lekkere
beenhesp van bij ons, ter gelegenheid van de Jaarlijkse Kermis. Vandaar
de vele pintjes fris schuimend bier en de enigszins verlate thuiskomst.
Maar Einde goed, alles goed.
De
volgende dagen: het afhandelen van de vele redenen van deze verre
tocht. Eerst en vooral: de jaarlijkse verplichte schouwing van ons 3de
en hopelijk laatste Saab-mobieltje, 20 jaar oud: alles OK. De volgende
Technische Inspectie: de Oogarts. Daar haalde ik ipv de vroegere 20/100,
nog amper 6/100. Voor een Tarzan niet zo denderend meer dus. Jane La Bella (zij
die mijn zorgen niet deelt, enz) had ook n paar kleine inwendige
inspecties te verduren waarover verder zedig gezwegen dient te worden.
Zij slaagde overal con brio. Buiten een paar détails, die voorzien
werden voor het najaar. Minister Maggie De Block mag content zijn met
deze twee onderdanen: er komen geen verdere kosten voor het RIZIV
Dank voor Uw medeleven.
*
De
rest verneemt U wel bij een volgende gelegenheid. Desnoods, bij gebrek
aan een paar vrije (nachtelijke) uurtjes, zo gauw we er terug zijn, in
t almachtig mooie land van Julius César, de man die onze verre
voorvaderen ooit leerde Latijn te spreken
.
(Get) Digitalia,
De West-Fluisteraar
*
*
|
