ZOVEEL IK DRAGEN KAN

INLEIDING

Zon slogan verspreiden zou weliswaar logisch zijn, en getuigen van veel gezond verstand, maar het zou u meteen een flinke veroordeling opleveren. Want ze zou de wereldvrede in gevaar brengen.

We leven inderdaad in een dwingelandij, waar alleen de voorgeschreven mening toelaatbaar is. Een van de uitschieters daarvan is Zweden, waar Joden op de officiële 11 november-herdenking dit jaar nicht erwünscht waren, om geen Moslim-zieltjes te kwetsen.

Neen, tot een heruitgave van de Kristallnacht is het nog niet gekomen, maar dat is gewoon een kwestie van tijd.

Hoe efficiënt dergelijk afraad-advies tegen het kopen van Joodse producten uit de bezette Palestijnse gebieden wel is? Zou er één op honderdduizend gewone gebruikers weten wat al die rim-ram op de verpakking wil zeggen?

Daarom zou het beter zijn, dat de EU-richtlijnen zouden voorschrijven dat niet op de verpakking maar op iedere rozijn of appelsien de vlag van het land van herkomst staat.

Koop niet van Moslims, ook geen stinkende pietrol meer, maar koop die bij volkeren die het Communisme overleefd hebben en waarmee wij meer dan ooit de Europese wortels delen.

Koop niet bij Moslims, die onze Beschaving willen vervangen door de Sharia, de dictatuur van de Dood.

Ga niet met verlof in de Moslimlanden, vlucht die achterlijke woestijnbarbaren, en zoek de zon, de zee en de rust bij onze eigen Zuiderse bestemmingen.

Maar al wie dàt voorhoudt, is een vuile racist. Sluit dus opnieuw de Joden uit, in afwachting dat er voor hen (en meteen voor ons) een totale oplossing gevonden wordt. De Endlösung. Arbeit macht Frei: het is in voorbereiding, zoals te zien aan de inrijpoort van de kazerne in Sijssele.

Of zoals de Duitse Nazi-Socialisten van Hitler dat zo graag zeiden: Vernichtung durch Arbeit.

Israël bevindt zich op dit moment in een moeilijke periode. Mes-aanvallen op vrouwen, kinderen en oude mensen zijn aan de orde van de dag en laten het land zien dat de Palestijnen überhaupt niet geïnteresseerd zijn in vrede. Opgehitst door een corrupte leiding van de Palestijnen, gefinancierd door de EU, gelegitimeerd door een wereldwijde desinteresse in Joodse slachtoffers en een leugenachtige berichtgeving in de media vloeit er Joods bloed. Daarbij worden slachtoffers daders, vrij naar het motto het is de eigen schuld van de Israëli´s. Dit hebben de nazi´s al als argument gebruikt en er hun misdaden mee gerechtvaardigd.

Op 9 november vonden ter gelegenheid van de jaarlijkse herdenkingsdag van de anti-Joodse pogroms in het Duitse Rijk de gebruikelijke nooit meer-toespraken plaats van Duitse politici, wier geringe halveringstijd van geloofwaardigheid nauwelijks nog is te meten, wier huichelarij nauwelijks nog overtroffen kan worden. In Zweden werden de Joden zelfs niet eens meer uitgenodigd voor de herdenkingsbijeenkomsten. Uit piëteit met de moslims. Toen, 2 dagen later, nam de Europese commissie de etikettering van Joodse producten uit de zogenaamde bezette gebieden aan, die in het vervolg niet meer mogen worden aangeduid met Made in Israël.

De nieuwe richtlijnen moeten gelden voor fruit, groente en cosmetica uit Joodse nederzettingen in de bezette Palestijnse gebieden. Voor andere producten blijft de etikettering vrijwillig. Al meerdere maanden lang had de Europese commissie aan nauwkeuriger voorschriften voor de levensmiddelenindustrie en handelsketens gewerkt.

Het besluit werd scherp bekritiseerd door de Israëlische regering: Wij betreuren het dat de Europese Unie uit politieke redenen zo´n extreme en discriminerende stap zet, die lijkt op een boycot, zei een woordvoerder. En dat uitgerekend in een tijd, waarin Israël blootgesteld staat aan een golf van terreur, die tegen alle burgers gericht is.

De voormalige minister van Buitenlandse Zaken Avigdor Liebermann had van tevoren al gezegd dat het voorschrift hem zou doen herinneren aan de gele ster die de Joden verplicht moesten dragen onder het nationaalsocialisme.

Het EU-besluit zou niet gunstig zijn voor het vredesproces tussen Israël en de Palestijnen, zei de woordvoerder van het ministerie verder. Integendeel. De etiketteringsplicht zou de weigerachtige houding van de Palestijnse Autoriteit versterken, die geen gesprekken met Israël wil voeren.

Door deze boycot van Joodse producten zullen echter ook Palestijnse medewerkers gedupeerd worden, die op grond van het onvermogen van hun Arabische leiders aangewezen zijn op Israëlische werkgevers. Geen perspectief zal in het ergste geval ook tot een verdere radicalisering leiden en het terrorisme bevorderen.

Of de EU voortaan ook producten uit het door Turkije bezette Cyprus of uit het door China bezette Tibet zal boycotten? Voor zover ik weet staat dit niet in de planning. Bij hen gaat het immers ook niet om Israël, waarop wereldwijd kritiek en haat de aanval heeft geopend.

UITLEIDING

Het is de reinste waanzin die nog maar eens de kop opsteekt Joden zijn doorheen de Geschiedenis nooit erg geliefd geweest. Maar, niettegenstaande zij niet de vrienden van De Kerk konden zijn, omdat zij ooit de Mensenzoon aan de Romeinse jurisdictie hadden overgeleverd (met Zijn kruisdood tot gevolg), pleegden zij geen aanslagen, staken ze ook niemand dood en verbranndden ze niet levend iemand in ijzeren kooien. Ze dreven handel, en waar een eerlijke handel gedreven wordt, hebben bedreigingen en geweld geen kans.

Het was ook niet de mooiste kant van de Pausen, dat zij ooit in de Donkere Middeleeuwen door de straten van Rome, een ezel voortjaagden, met op zijn rug achterwaarts gezeten, een geknevelde Jood. En toch nam dat arme verdrukte Joodse volk geen wraak. Wereldwijd niet. Integendeel, zij klommen vaak op tot de hoogste intellectuele kringen of tot de kring der rijkste burgers, altijd loyaal aan het land waar ze verbleven. Die ze zelfs vaak hielpen rijk maken. De Koopman van Venetië door William Shakespeare is daar een mooi maar triest voorbeeld van.

In rampzalige tijden echter was het Joodse volk meestal Kop van Jut. Bij de Duitse pinhelmen in 14-18 stonden dikwijls Joodse officieren in de voorste vuurlinie, waar zij, recht of fout, hun leven gaven voor dat Vaderland.

En toen kwam in Duitsland het Nationaal Socialisme aan de macht en meteen de kruisweg van al wat niet 100% Arisch van bloed was. Verkeerde neuzen waren het visum voor de Dood. Die moordlust is, zo denk ik ineens, voer voor Geschiedkundigen, om hier misschien via de Turken, bondgenoten van de Duitsers in WO I, de oorsprong bij Hitler voor de Duits-Islamitische haat op het Joodse Volk te duiden

Deze feiten echter zijn inderdaad niet te weerleggen: Duitsland wilde toen al de wereld overheersen, samen met de Turken van het Ottomaase Rijk, en daar was het Joodse volk volgens hen een serieuze hindernis voor. Vandaar de mythe, dat zij de Joden bestreden, omdat juist de Joden de wereld wilden beheersen. Een fabel die zelfs nu nog gehoor vindt, en gebaseerd is op de inderdaad financiële macht van vele Joodse bankiers, zowel in Rusland als in Amerika.

Dit was de allerindividueelste expressie van de aller individueelste emotie van

(Get) Digitalia