ZOVEEL IK DRAGEN KAN

Coventry, een vredig klein stadje in Zuid-Engeland zonder enig militair nut, wordt de Duitse Luftwaffe (op persoonlijk initiatief van Herman Goering, vlieger-held uit WO I) tot de laatste steen platgebombardeerd. Dit is het eerste opzettelijk terreurbombardement op onschuldige burgers door de Socialisten v/d Duitse PvdA. Churchill, die via het codeer-apparaat Enigma, op voorhand kennis had van deze operatie, weigerde de inwoners te waarschuwen, zo dat die zich tijdig in veiligheid hadden kunnen brengen. Omdat dit de Duitsers achterdochtig zou gemaakt hebben over de absolute veiligheid van hun onbreekbaar geacht code-systeem. Churchill was aldus gedurende gans de oorlog even vlug op de hoogte van de communicatie van en naar het OKW, als de betrokken legeraanvoerders der Nazis.

Alleen Veldmaarschalk Erwin Rommel negeerde Hitlers bevelen en handelde op eigen initiatief. Waardoor de Engelsen telkens op het verkeerde been werden gezet, wat hem de reputatie bezorgde van Woestijnvos.

Gezegd systeem was door een Pools wiskundige lang voor de oorlog aan de Duitsers verkocht, maar, op een eeuwig zwijgen evengoed, aan de Engelsen

Start proces Nürenberg : dag op dag 5 jaar na Coventry, werden deze oorlogsmisdadigers (voor zover gevat) voor een vooral Amerikaanse Rechtbank gebracht, waar 9,5 op de 10 van hen de doodstraf door verhanging kregen. Wee de overwonnene in praktijk gebracht, met het bijkomend voordeel dat doden niet meer spreken.

Alleen Herman Goering, de grote baas van de Luftwaffe, ontsnapte aan de strop, door de nacht voordien in zijn cel (met cyanide) zelfmoord te plegen. Die was de laatste dagen van het Dritte Reich in ongenade gevallen bij de Führer wegens zijn in het geheim gevoerde vredesgesprekken met het Westen. Doorgaans uitstekend ingelichte bronnen verklaarden hierover achteraf, dat Goering een onvoor-waardelijke overgave had voorgesteld, mits hij als Rijkskanselier en vriend der Amerikanen Duitsland zou mogen leiden. Daarom had hij tot de laatste seconde gerekend dat de Yankees zijn leven zouden sparen.

INLEIDING

De misdaad van Borms? Wat een Dewinter ook kan overkomen. Wegens te luidruchtig opkomen voor zijn Volk. En weeral draait de carrousel: Jihadisten die elders de stiel gaan leren, worden bij hun thuiskomst in de watten gelegd. Vlaamse Legioensoldaten die de wapens ophalen tegen het goddeloos communisme, werden bij hun thuiskomst ofwel vermoord door de Coburger Onheilsstaat, of levenslang gebroodroofd en als paria behandeld.

Met de laffe aanval van BDW op TVG in De 7^de Dag nog levendig in het achterhoofd zou onderstaande mededeling over de Nederlanden een golf van begeestering moeten doen losbarsten. Van Nederlanders en van Vlamingen van zowel onder als van boven de Moerdijk. Ware daar niet het wrange gevoel, dat Vlaanderens vijanden in hun vuistje kunnen blijven lachen, nu het VB en de BDWërs in plaats van verenigd te zijn in de strijd, in tegendeel elkaar naar de keel vliegen. Niet bevorderlijk om op korte termijn de overwinning te behalen!

Straks (op 24/11/) kunnen wij nog maar eens de succes-verkiezingsuitslag van 1991 van het toenmalige Vlaams Blok in herinnering brengen. Een uitslag die door de staatsdragende bont en blauwe kleurpartijen hertaald werd als Zwarte Zondag. Zulks op aanstoken van Groen, dat toen nog Agalev heette. Nogal wiedes, want meer dan 300.000 Vlamingen hadden toen gekozen voor wat BDW jaren later als de verandering dacht te kunnen verkopen.

U leest alles over het Vlaams Belang, over de opgang, de val en de heropstanding op

https://nl.wikipedia.org/wiki/Geschiedenis_van_het_Vlaams_Belang.

Dit ten gerieve van de buitenlandse lezers die niet zo goed vertrouwd zijn met de binnenlandse problemen van Coburgia.

Maar wat vooral meetelt, is dat in 2015 en volgende jaren, de neuzen weer in dezelfde richting staan, en dat de Rood-Groene watermeloenen krimpen als sneeuw voor de zon.

De Vlaams Belang kamerleden Barbara Pas, Filip Dewinter en Jan Penris dienen heden een strafklacht in tegen drie leden van de federale regering: Jan Jambon, Steven Vandeput en Theo Francken, zijnde de twee ministers en de staatssecretaris die bevoegd zijn voor het asielbeleid. De drie excellenties maken zich schuldig aan overtreding van enerzijds artikel 115, § 1, 2de lid van het Strafwetboek en anderzijds van artikel 151 van het Strafwetboek in samenhang met artikel 23 van de Grondwet.

Dit artikel bestraft degene die het betreden van het grondgebied van het Rijk voor de vijanden van de staat vergemakkelijkt. Ministers Jambon en Vandeput en staatssecretaris Francken hebben deze strafbepaling overtreden en doen dit tot op heden nog steeds. Niettegenstaande de mededeling van de Islamitische Staat dat duizenden IS-strijders zich hebben gemengd onder de asielzoekers die in de EU aankomen en de verklaring van Frontex dat zulks inderdaad mogelijk is, aanvaarden de heren met kennis van zaken deze asielzoekers zonder tegenmaatregelen.

De betrokken ministers en staatssecretaris plegen als drager van het openbaar gezag een daad van willekeur die een aanslag oplevert op de sociaal-economische rechten van de burgers in dit land. En dit door op willekeurige en met de EU-regels strijdige wijze een maatschappij te scheppen waarin de burgers van dit land in de toekomst minder werkgelegenheid zullen hebben, minder gezinsbijslagen zullen ontvangen en dergelijke meer. Kortom, het welzijn dat beschermd wordt door artikel 23 van de Grondwet wordt ontegensprekelijk aangetast.

De heren Jambon, Vandeput en Francken doen dit enerzijds door de Dublin-regels niet toe te passen en niet te eisen dat een asielzoeker die onwettig de EU binnenkomt zijn asielaanvraag indient in het land langs waar hij de EU binnenkomt (een schending van artikel 10, lid 1 van de Dublin-regels) en anderzijds door van de EU geen strenge controle op de buitengrenzen te eisen.

De problematiek beperkt zich niet tot de Belgische grenzen. Elk Europees land wordt momenteel door de immigratie-tsunami getroffen en niet elke regering treedt hierbij even afdoend op als de Hongaarse. De klacht die Vlaams Belang vandaag indient bij de procureur-generaal bij het Hof van Beroep in Brussel ligt dan ook in de lijn van eerdere klachten van gelijkgezinde partijen in Oostenrijk (FPÖ), Nederland (VNL van Bram Moscowicz) en Duitsland (AfD).

UITLEIDING

Zullen de Vlamingen ooit de moed opbrengen, om met dezellfde maat te meten als die waarmee ze zelf 185 jaar lang werden gemeten? Het is niet schoon, en zeker niet Christelijk, maar ik durf hopen dat het deze keer wèl van dadde zal zijn. Hoe harder hoe liever. Koort en goed. Later kan er altijd nog gepleit worden dat het ons spijt.

Het moge dus duidelijk zijn: vroeger was de stem van het Vlaams Belang bijna de stem van een roepende in de woestijn. Het ideeën goed uitdragen, allemaal goed en wel, maar de vetbetaalde postjes zaten bij de anderen. Voornamelijk bij zij die enerzijds en anderzijds het land met de hulp van de Rode en de Groene spitsbroeders, naar de clooten hebben geregeerd.

En och, alles bij het oude laten, was toch veel gemakkelijker!

Maar nu de gevolgen ondragelijk zijn geworden (Islamisering, invasie door veroveringstroepen, afbrokkeling van de welstand en de bestaanszekerheid), ook bij de buurlanden, staan we niet meer alleen.

Integendeel.

Het Vlaams Belang is dan ook geen partij, om andere partijen uit te sluiten. Integendeel, al die leden zullen welkom zijn, de dag dat de bijzonderste raddraaiers-profiteurs in de wind hangen te drogen .

Dit is hoogst waarschijnlijk geen officieëel partij-standpunt, maar het is wel de mening van al wie op zoek is naar gerechtigheid en vergelding. Oog om oog, en tand om tand. De dag dat Coburgia niet meer bestaat, pas op die dag zullen wij rust vinden. En de moed om een nieuwe samenleving op poten te zeten.

Of de indieners van deze strafklacht vereremerkt zullen worden met de Orde van de Zwarte Leeuw op Gouden Veld, hangt vooral af van de volgende Zwarte Zondag.

Gewoon voor de volledigheid? Leo Vindevogel, een ander Vlaams Nationalist, werd in 1945 geëxecuteerd, maar achteraf bleek totaal onschuldig. De man had zijn doodvonnis reeds gekregen, terwijl men vergeten was zijn parlementaire onschendbaarheid als Senator op te heffen

Dit was de allerindividueelste expressie van de aller individueelste emotie van

(Get) Digitalia