ZOVEEL IK DRAGEN KAN

Het Belgische marineschip Godetia is klaar om vanuit Zeebrugge te vertrekken naar de Middellandse Zee. Dat is onze Belgische bijdrage in de aanpak van de vluchtelingencrisis in dat gebied.

Bronnen binnen Defensie hebben het nieuws bevestigd aan onze redactie. De Godetia is een commandoschip en is eerder al ingezet voor humanitaire operaties. Het schip heeft een operatiekamer en een tandartskabinet aan boord. Aan boord zijn zo'n 90 bemanningsleden.

Eerder was al gezegd dat ons land de Godetia zou inzetten in de Middellandse Zee. Dat komt omdat de twee fregatten van de marinecomponent op dit ogenblik niet beschikbaar zijn.

De Godetia zou twee maanden lang worden ingezet om de vluchtelingencrisis in de Middellandse Zee aan te pakken. Dat gebeurt op verzoek van de Europese Unie.

Morgen zou de regering formeel de beslissing tot inzet van de Godetia nog bekrachtigen. De operatie wordt betaald door Frontex, het Europese agentschap dat de grenzen van de Unie bewaakt.

In de redactielokalen, bij de bedrukt kijkende redactieleden en de Redactieraad van De Redactie van de VT, wordt er nogal wat afgeredacterd. Waardoor, na enig wikken en wegen, van de mijnenveger GODETIA in 7 haasten en alleen maar op papier, een marineschip wordt gemaakt. Eigenlijk geniaal, want het is werkelijkheid is die boot een.. hospitaalschip.

Dat buiten onderzeeërs, in alle marines ter wereld alleen maar schepen waren, is hen in hun inventief te willen enenmale ontgaan.

De Zeemacht/Force Navale heeft de schuit als afdankertje van de Nederlandse Zeemacht ingekocht, hier en daar wat opgelapt, een streepje verf op gezet, en voorzien van een nieuwe naam. Kees was klaar, al had de échte oorspronkelijk Kees daar ondertussen niets meer mee te zien. Het vlaggeschip van de Coburger Marine had het levenslicht gezien.

Met dat ding werd dan regelmatig deel genomen aan NAVO-oefeningen, tenminste als er niet altijd weer een andere averij was opgedoken, die het schip maandenlang in het droogdok hield en de bemanning in de naburige dans- en drinkgelegenheden.

Dit is geen achterklap en ook niet gelogen, want ik heb het verhaal van een der spinnijdige opvarenden, die zich daarvoor beklaagde - steen en been, zoals zijn Moeke zei - dat de zoveelste cruise weer niet was kunnen doorgaan. Waardoor iedereen meteen ook naast de vette gevarenpremies greep (en de vele kreeftjes die men telkens huiswaarts meebracht) die door de Pakbonden bij elke missie waren bedongen. Dat zij doordat bij elke trip de 36-urenweek iedere keer meervoudig en ruimschoots werd overschreden, hadden zij al recht op een dubbele en zelfs driedubbele vergoeding voor deze buitengaatse prestaties.

Och, zeik ik dan telkens: wat kan het leven van een zeemansvrouw toch hard zijn! Wat mij niet in dank werd afgenomen, want een steek onder water wegens de vele wilde verhalen over de ontelbare havenliefjes.

Daar dreigt, nu Jef Ganggreen is spijtig genoeg overleden, zodat voor altijd een enorme schat aan erotiek en pornografische grondstof verloren dreigt te gaan. Ik mag er niet aan denken, welk verlies dit voor de Literatuur en de Kunst in het algemeen betekent, dat al die half ontklede jonge negerinnen op dat hospitaalschip onbehandeld naar een of andere Europese haven zullen overgebracht worden. Om er als huis-tuin en keukenvrouw in het vermenigvuldigingsproces ingezet te worden.

Bij nacht en ontij, op de woeste zee, hoort men boven de huilende stormen, nog zo goed het geweeklaag niet van moeders die de onschuld van hun dichters bewenen Het marineschip vervolgt onverstoorbaar zijn weg, terwijl de ontmijners-zeebonken hun roes uitslapen.

Voor hoeveel schrijvers en hoeveel boekhandelaars gaan daar fortuinen verloren! Maar ja, de ~~Marie Louise~~ de Godetia zal nooit vergaan!

(Get) Digitalia