ZOVEEL IK DRAGEN KAN

17/02/1934 Marche-les-Dames. Koning Albert I, de Ridder-Soldaat van 14-18 (*) valt uit het bed (van de wederhelft) van die hoge legerofficier (met pistool) en het dode lichaam wordt terug gevonden de volgende avond aan de voet van een 40 meter hoge rots. Was daar toch wel op die koude, winderige febrrari-nacht helemaal alleen aan bergbeklimming gaan doen.

Heel het Land en omliggende werelddelen geloofde dat van die val, en, alhoewel de Vorst na die val, hoogst ongewoon, nog steeds zijn bril op had (!) werd de eerreddende versie van La Cour/Het Hof gretig aangenomen. Zodat een lijkschouwing overbodig was. De Vorst werd met de nodige eer begraven, en van het officierskoppel werd nooit nog iets gehoord.

Einde goed, alles goed. Tenminste, tot met de troonopvolger in Kussnacht (Zwitserland) weer van dadde was, deze keer met de arme Astrid. Toch wel s mirgens om 9 uur pardoes in een ravijn gereden, zeker! Eenmaal thuis, werd Lepold III getroost door een zekere Liliane, waarmee hij toen al een geheime relatie had.

(*) Ridder-Soldaat: die eretitel werd hem toegekend door het Hof, omdat hij, voor het schieten begon, aan de Vlamingen gevraagd had om dapper te strijden voor hem, dan zouden zij, na de Overwinning op de troepen van zijn Neef, de Duitse Keizer, gelijke rechten bekomen als de Franstaligen. Was hij toch zeker glad vergeten, na de oorlog! Integendeel, wie kon gevat worden, o.a. Dr. August Borms kreeg de doodstraf. Had zich al te ijverig opgesteld om inzake de voordelen voor de Vlamingen, het einde van de oorlog niet af te wachten. Zo ook de dichter René Declercq (Deerlijk) maar die kon ontkomen naar Holland. Daarmee was er een einde gekomen aan de 1^ste Raad van Vlaanderen, maar ook aan de (beperkte) autonomie.

Moge beide helden zalig rusten, in afwachting dat hun en onze dromen vervuld worden.

INLEIDING

Na de afbeelding hierboven, even terug met beide voeten op de grond.

Na het voorwoordje over Marche-les-Dames ja, t is waar, ook deze Coburger marcheerde en beklom gaarne en veel - les Dames, the far Ladies, zogezegd - zal deze Inleiding de kortste ooit worden. Een verstandig man weet wanneer het zwijgen welsprekender wordt dan woorden in de wind

U hebt het ook gehoord? Ze, onze bloedeigen moordenaars, staan even ten Zuiden van Rome.

Zondag zijn tijdens een grote reddingsoperatie nabij het Italiaanse eiland Lampedusa meer dan 2.100 migranten op twaalf boten gered. Dat heeft het Italiaanse nieuwsagentschap Ansa gemeld. Zondag was nog sprake van 1.000 vluchtelingen.

Aan de operatie op zowat 160 kilometer van de kust van Lampedusa namen Italiaanse en Maltese reddingsschepen deel. De bootvluchtelingen waren ondanks de slechte weersomstandigheden in Libië vertrokken. De 2.164 vluchtelingen werden naar Italië gebracht.

Bij het 'afzetten' van de vluchtelingen, waren het afgelopen weekend heel wat agressieve mensensmokkelaars aanwezig op de boten. Zij bedreigden de Italiaanse kustwacht, die als de bliksem alle verzwakte en uitgehongerde vluchtelingen van boord moest halen, waarna ze terugkeerden met hun lege boot.

Zaterdag had de Italiaanse kustwacht al 600 vluchtelingen op zes schepen gered en een IJslands schip dat deelnam aan een EU-missie, nam 184 mensen aan boord.

Zondag had de Maltese premier Joseph Muscat er nog voor gewaarschuwd dat de snel verslechterende veiligheidsomstandigheden in Libië zouden kunnen leiden tot een nog grotere toevloed van vluchtelingen die met de boot Europa willen bereiken. Vorige week kwamen ruim 330 mensen om het leven tijdens de oversteek.

UITLEIDING

In de voornacht op Rai Uno over bootvluchtelingen heel weinig gehoord. Wel was er zeer uitgebreid een uitgesponnen - een reportage-confrontatie tussen voor- en tegenstanders van de prostitutie in dit Land. Is wettelijk 100% OK. De wansmakelijkheid ten top, al hadden de onderzoekshoernalisten hun uiterste best gedaan om het cijfermateriaal. Van slach en soorten, alle getallen van de regenboog gehoord. Maar het totaal van dat soort dames was indrukwekkend. Er zouden er meer zijn dan 400.000, de bijklussende huisvrouwen niet meegerekend.

Net nog niet zoveel als er Islammers zijn in dit Land. Waaruit de Italianen dan kunnen besluiten no problemi - besluiten; Tout va bien, Madame La Marquise.

U vraagt het mij niet, mar liever eten geve aan 400.000 dames van lichte zeden, dan aan 400.000 potentiële Islam-moordenaars.

En die drenkelingen? Ach sukkelaar! Die zijn niet eens familie van ons! Het zijn niet onze kinderen, of onze vrouwen. En al zekerlijk niet onze zonen, want die staan bij manier van spreken, in eigen land aan den dop.

Op een eeuwig zwijgen en nergens en door niemand verder te vertellen.

(Get) Digitalia