In het Zadel

In de vaderlandsche media wordt er ofwel met niets dan minachting gesproken over Italië, ofwel wordt de minste gebrekkigheid uitvergroot tot monster-proporties. De waarheid is, dat Italië een heel gewoon land is, met als nadeel dat de mensen er ook heel gewoon van deze tijd zijn, maar met voordeel dat de Moeder Natuur hier zo mild is al een moederschoot kindvriendelijk is. Waarmee ik alleen maar wil zeggen, dat de Natuur hier het leven uitstrooit als was het één groot bloementapijt op straat. Om die beeldspraak te begrijpen moet men, desnoods via Google, eerst de straatkunst leren kennen van een devote massa die een hele binnenstad omtovert in een bloementapijt. Veldbloemen uiteraard, met een artistieke volmaaktheid die zelfs bij een Jan Hoet een ‘Dedju’ had kunnen uitlokken. Italië dus. En over Zuiverheid.

In het bergmeer, dat we stilaan ‘ons meer’ zijn gaan noemen, omdat wij er nooit over uitverteld geraken, verbiedt de Wet dat er honden of paarden pootje baden. Op deze hygiënische leefregel kijkt de guardia forestale naulettend toe. Wordt gezegd. Zelfs met verrekijkers van uit de bergen. Derhalve als beleefde mensen, schikken wij ons volgaarne naar de gewoonten van dit land waar we ook maar gasten zijn.

Eerlijk gezegd, taferelen zoals op bovenstaande afbeelding hebben we hier nog nooit gezien. Dames met zonder badpak worden onverbiddelijk op het droge en in den donker gebracht. Zegt men. Maar dames met kleren an al!

Of de foto hierboven écht aan het Noordzeestrand genomen is? De vertellers (http://nageltjes.be/wp/) zijn van hun eerste goed gelukte grol niet doodgegaan. Waar of niet, ik die hier onderteken, ben ze er dankbaar voor en 1° ben ik hen nog meer dankbaar voor de inspiratie (zie verder), en 2° hoop ik dat het waar is, zodat er verzet kan op gang komen. De Noordzee is, bij mijn weten, nog altijd niet gelijk aan een Dode Zee… en we moeten de zee met of zonder Groen! beschermen tegen alle schadelijke besmettingen.

De teugels strak aantrekken

Als Martin Luther King een grote doom mocht hebben, dan hebben wij, Vlamingen, ook recht op een soort wensdroom. Daarvoor zijn een paar honderd man nodig, een paar tientallen Duitse Herders (mogen desnoods vervangen worden door border collies), één grote stalen drijf-ketting en een kleine batterij badhuisjes.

Werkwijze. De dames worden goedschiks kwaadschiks bijeen gedreven en voor de keus gesteld: die vodden ter plekke op een hoopke en badpakken aan lijk iedereen, of de camion in en het vliegtuig in naar om het even welk Moslimland. Bedenktijd: 10 seconden.

Verhoopt resultaat: het Noordzee Strand zoals door God geschapen. Met dames in normale badpakken. Of (wat de voorkeur wegdraagt) dat soort dames allemaal terug naar afzender.

Ik verwacht de grootste bijval voor deze werkwijze van de kant van de geitenwollensokkendragers. Want God weet wat al vuiligheid er onder die lange gewaden steekt! Om nog maar te zwijgen van de luchtvervuiling als die dames zich omkleden!

Wie ook  content zou moeten zijn, zijn de Mietjes en de Pietjes van de Staatsvuiligheid. Want onder een badpak kunnen ongezien geen bommengordels meer gedragen worden.

*

JaJa, ik geloof dat de Belgen nog vee moeten leren van de Italianen, inzake geestelijke en lichamelijke gezondheid. Wie mij niet gelooft, mag altijd eens Googelen naar ‘Monte Amiata’, dat is het hooggebergte op de uiterste rand van deze preé-historische vulkaan-krater. Enne o ja: op de hoogste top van deze berg prijkt een reuzengroot crucfix die heel de omgeving omarmt.