|
Italië is het land waar de citroenen bloeien, waar in donker loof de goudoranjen groeien (Goethe) maar ook het land waar Silvio Berlusconi nog een paar karweitjes dient op te knappen. In Turijn, bijvoorbeeld, in de Noord Afrikaanse ghettos
.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Desnoods met harde hand en overvalwagens vol met paras, en als dat niet helpt, met tanks en artillerie. Lees hieronder over Torino, de Koningsstad en bewaarder van de Heilige Lijkwade. Ik wens de ordetroepen veel geluk, en wijs er hen op, dat La Spezia niet al te ver verwijderd en aan zee ligt. Alles gespuis (racaille) dat meet een hogedruk-reiniger bij elkaar gespoten werd, in het ruim van een paar oorlogsschepen en een paar dagen later dumpen op de kusten van hun herkomstland. Lees er de Geschiedenis op na= Koning Philips III, kleinzoon van ons aller Keizer Karel V vorderde zelfs alle beschikbare schepen in gans Europa op (1592) om de Moren, de Turken, ezn, terug te sturen
De goeden moeten het dan maar met de slechten bekopen!
Afpersers van protectiegeld uit het Morgenland
Italië is het land van de wijn, de zon, de zee en van, naar men zegt, de maffia. Ik heb veel gezien in Italië: de wijn, de zon, de zee, aardige mensen en nog veel meer. Alleen één ding niet: de maffia. Welnu, ik heb een deel van mijn studietijd in Italië doorgebracht en intussen moet ik regelmatig voor zaken naar Italië, preciezer gezegd naar Turijn, de hoofdstad van Piemonte.
(Een bericht van een zakenman op reis naar Italië)
Turijn, dat is Fiat, dat is een prachtig klassiek stadscentrum en het stamslot van het oude koninklijke geslacht van de Savoye.
Turijn is echter ook de grootste islamitische stad van Italië. Islamitische slagerijen zijn er hier net zoveel als de beroemde Tabacchi.
En er zijn ook vele schaduwkanten. Ten eerste de Via Nizza, direct aan het Stazione Porta Nuova gelegen. Een welluidende naam zou men kunnen denken. Maar helaas zit er meer verborgen achter de historische façades. Via Nizza was de plek waar ik voor de eerste keer persoonlijk mocht ervaren wat een No-Go-Area is. Het is nu enkele jaren geleden dat ik mij als nieuweling in Turijn, onwetend als ik was, in het gebied van deze goed gesaneerde oude gebouwen waagde.
Eigenlijk wilde ik alleen wat te eten halen, maar dat werd meer. Een kleine avonturentrip. Eerst registreerde ik ze alleen maar, de Arabische schrifttekens, maar twee minuten later werd ik al door hem lastig gevallen, de jeugd uit Marokko. Vreedzaam als ze waren dreigden ze me yoghurt in mijn gezicht te gooien, die eigenlijk als voorgerecht was bedoeld
Mijn opduiken op weg naar de pizzeria moet hen waarschijnlijk hebben geprovoceerd. Welnu, de pizzeria was dichtbij dat was mijn geluk. Eén antwoord en ik zou een zeer intensieve ervaring met Arabische cultuur hebben opgedaan. Dichtbij en pijnlijk nog bovendien
Welnu, ik reis nog steeds regelmatig naar Turijn en kon mijn indrukken intussen nog uitbreiden. De hoofdsynagoge is een waar meesterwerk van architectuur, klassiek en tijdloos mooi. Maar helaas moet de politie constant voor het gebouw staan. Dit is zelfs niet eens het geval in München, de voormalige hoofdstad van de beweging in het antisemitische Duitsland. Een treurig beeld. Men zou kunnen denken dat de politie dat vast en zeker zou doen vanwege de fascisten. Maar hier vergist de waarde lezer zich. Een fascist zou hier geen twee meter ver komen. Via Nizza is dichtbij en dus ook de islamitische verrijking uit het noorden van Afrika. Bij deze vergissing blijft het echter niet: ik heb in mijn vijf jaar in Turijn niet één fascist gezien. Blijft slechts de treurige zekerheid over: antisemitisch zijn in Turijn alleen de moslims
Arabieren en Marokkanen, die niet alleen door zwarte handel op het Stazione Porta Nuova opvallen, maar zelfs een hele stadswijk onder hun controle hebben: Porta Palazzo (foto). Wie hier blank is, leeft gevaarlijk. Zelfs de politie gaat hier alleen nog maar met het Italiaanse leger op patrouille. Eén ding kunnen ze echter niet verhinderen: wie hier wil parkeren, moet een kleine bijdrage afstaan aan een paar aardige heren, die ook braaf met een aardig grazie dankjewel zeggen. Doet men dat niet, dan zitten er in het gunstigste geval krassen op de auto of zijn de banden lek gestoken. In het ergste geval vergaat het mensen die weigeren te betalen zoals die oudere dame, die vorig jaar door twee jonge moslims in elkaar werd geslagen. Afpersing van protectiegeld als culturele verrijking.
Zoals gezegd: de veel geciteerde maffia heb ik in al die jaren in Italië nooit gezien. De spuigaten uitlopende immigratie uit de Oriënt en haar bijwerkingen beleef ik hier iedere dag. Live, van heel dichtbij en zelfs voor een blinde niet over het hoofd te zien.
Bron: www.pi-news.net
Dit artikel werd uit het Duits vertaald door:
E.J. Bron in Het Vrije Volk
|
