ZOVEEL IK DRAGEN KAN

I) INLEIDING

Als de Libre victorie kraait, dan moet U denken aan het Passie verhaal, waar vòòr de haan 3 maal had gekraaid, de Meester reeds overgeleverd was in de handen van Pilatus, de Romeinse Landvoogd. Waarna kruisging, tot de dood er op volgde. Echt iets voor Tsjeven!

De 3 kleurpartijen samen, één pot nat van samenzweerders van de voor Vlaanderen misdadige Regering Di Jeanetto. Politieke potstampers onder elkaar, die de achterbakse Francofonie te voet vallen. Ze hebben met die fameuze 6deStaatsmisvorming, het verraad voltrokken. Rood, Blauw Oranje, met het Groene aanhangertje, hebben de beker tot de droesem over ons uitgegoten.. In de mening dat het Eigen Volk nu aan handen en voeten voorgoed geketend aan hun voeten ligt. Dat geketend zijn, immers, is niets minder dan hun gewaarborgd inkomen, ja zelfs hun levensverzekering. Zij denken de ophaalbrug naar hun burcht met dubbele meerderheden, belangenconflicten, uitzonderingswetten, enz, voorgoed opgehaald te hebben: de Vlaamse boertjes mogen buiten de slotgracht staan zwaaien met knuppels en met goedendags, zoveel ze willen: ze geraken er iet meer in! En wat meer is, het Eigen Volk krijgt de volle factuur voor de hele transactie toegestuurd.

Om de Vrijheid te veroveren, zal dus de gehele burcht moeten gesloopt worden, en niet hier en daar een kras op de muren gemaakt

Donderdag 19 december 2013 zal de geschiedenis ingaan als een gitzwarte dag voor Vlaanderen. Gisteren keurde de Kamer de zesde staatshervorming definitief goed waardoor Vlaanderen institutioneel en budgettair een molensteen om de nek word gelegd.

La Flandre, grande perdante de la sixième réforme de lÉtat (Vlaanderen, grote verliezer van de zesde staatshervorming), titelde La Libre Belgique op 15 november. Aanleiding was een studie van de Universiteit van Namen en de ULB die onder meer wou nagaan wie er voordeel had bij de gewijzigde financieringswet, als onderdeel van de zesde staatshervorming. De winnaar bleek de federale overheid. De middelen voor de nieuwe bevoegdheden worden immers maar voor 87 procent overgeheveld naar de regios en dus doet de Belgische overheid gouden zaken. Terwijl Brussel bijkomend wordt gefinancierd en Wallonië garanties krijgt, loopt de factuur die Vlaanderen moet ophoesten op tot 3 miljard euro per jaar of 500 euro per Vlaming.

In de senaat hekelde senator Bart Laeremans, die de voorbije maanden als een leeuw heeft gevochten om de vele onrechtvaardigheden voor Vlaanderen aan te klagen, deze systemische ziekte. Wie hard werkt, bespaart en bezuinigt, wordt financieel gestraft en krijgt de rekening van de anderen gepresenteerd. Wie jarenlang doet alsof zijn neus bloedt, altijd maar schulden maakt en die doorschuift naar later, wordt beloond. Dat is België.

Ook in de Kamer waarschuwde Vlaams Belang-fractievoorzitter Barbara Pas voor de schade die deze staatshervorming in Vlaanderen zal aanrichten. Als enige wees ze op de versterking van het Belgisch niveau, onder meer door Vlaanderen te onderwerpen aan de federale loyauteit. Een begrip dat in de toekomst grondwettelijk afdwingbaar zal zijn. Door betonneringen via de Grondwet en via bijzondere wetten, wordt de Vlaamse meerderheid verder uitgeschakeld, aldus Pas.

Ook het vaak gehoorde mantra als zou het zwaartepunt voortaan bij de deelstaten liggen, werd door Pas deskundig van tafel geveegd. Wat wordt overgedragen aan de deelstaten, zijn deeltjes van bevoegdheidspakketten. De federale overheid houdt alle belangrijke hefbomen in handen. Zowel op het vlak van arbeidsmarktbeleid, gezondheidszorg als kinderbijslag, wordt Vlaanderen onderworpen aan een onbuigzaam federaal karakter.

Pas wees ook op de ongeziene huichelarij van de N-VA-fractie. Terwijl de partij van De Wever in de Kamer fel van leer trekt tegen deze staatshervorming, stemt ze in het Vlaams parlement tegen al de belangenconflicten die ertegen ingaan. Of hoe de N-VA een handelsmerk maakt van haar januskop.

De fractievoorzitster wees ook op de gebroken belofte inzake de afschaffing van de Senaat, die nu zal worden hervormd tot ontmoetingsplaats van de gemeenschappen. Na 183 jaar wordt dit schaduwparlement nog steeds niet geëuthanaseerd maar omgevormd tot een tandenloze praatclub, die niets te zeggen heeft. Dat de belastingbetaler voor deze praatclub jaarlijks 70 miljoen euro zal moeten ophoesten, is des te pijnlijker.

Terwijl langs Vlaamse kant de traditionele partijen zich hebben laten ringeloren als naïeve koorknapen, wees Barbara Pas op het strategisch vernuft van de Franstaligen. Voor de Franstaligen was deze staatshervorming slechts een tussenstapje. Voor hen staat alles in het teken van tijd winnen om de transfers te laten voortduren. Onze zuiderburen hebben hun plan B van een rest-België overigens nooit verstopt. Onkelinx, Reynders en Milquet kwamen hier tijdens de onderhandelingen overigens openlijk voor uit. Pas vervolgde daarom: Ze willen tijd winnen om ondertussen Wallonië en Brussel strategisch tegen Vlaanderen te richten en ons zo te dwingen tot nieuwe toegevingen ter voorbereiding van de onvermijdelijke splitsing van het land.

Voor het Vlaams Belang geen staatshervormingen meer en al zeker geen nodeloze verlenging van een confederaal België 2.0. Wij gaan in rechte lijn van punt A naar punt B. België heeft geen meerwaarde meer. Onze leidraad is niet het mogelijke of het haalbare, noch het aanvaardbare voor de Franstaligen. De enige leidraad moet zijn het noodzakelijke voor Vlaanderen.

III SLOT

Ze zijn er aan voor de moeite, de naïeve zelen die ooit mamoerkes mieken zo van Lieve vrienden, laten we AUB scheiden. Want het is nogmaals bewezen: vrijheid KRIJGT men niet, men bevecht ze!

Moesten de BDW-ers nu nog altijd ambitie hebben voor regeringsdeelname: ze zijn gewaarschuwd voor het lot van hun voorgangers, wijlen de Schitzianen van de Volksunie. Zij hebben ondervonden dat het gevaarlijk kersen eten is met Hoge Heren. Maar of ze er uit iets geleerd hebben? Of is het wachten op de pruimentijd?

Uit het moeras geraken is nochtans uiterst eenvoudig. Gewoon door voor het Recht van de Sterkste voluit te gaan. Om de luie stoel der verdrukkers onderuit te halen. Laten we gewoon beginnen met hen voor hun eigen levensonderhoud te doen werken. Gedaan met de beroepsdoppers en andere handmatten van de Verzorgingsstaat. Wie niet werkt, moet niet eten., is een gezonde reflex uit het rijke landbouwleven Want dit wat nu gebeurt is geen solidariteit meer, maar aftroggelarij.

Het jaar 2013 loopt ten einde. Straks begint dus het 184^ste jaar dat Noord en Zuid met wapengeweld gescheiden werden van elkaar door machinaties geleid door Parijs. Er werd zelfs decennia lang geprobeerd ook de taal te onderwerpen, zodat de scheiding van de Nederlanden compleet zou zijn. Het land werd tweetalig verklaard, wat wil zeggen, dat de Vlamingen letterlijk moesten leren leven in t Frans, zodat ze de commandos van de Francofonen beter konden opvolgen.

Men heeft de Vlamingen vervolgens een carbonpapier-regering gegeven, wat vooral een ganse rits nieuwe hovaardgheidsbekleders tot gevolg had. Zoveel partij-vrienden die een vet betaald jobke aan de Staat kregen toegeworpen. Met voorwaar een poesjenel als Minister-President op kop van een deelregering van het Brussels Koninklijk Circus.

Met halve waarheden en hele leugens zullen Establishment en media nu een paar maanden lang proberen de kiezers op te vrijen, in de hoop hen te lijmen. Net zoals vogelvangers somtijds de boomtakken insmeren met lijm, om argeloze vogeltjes te vangen.

Maar het zit hen tegen. De meeste mensen doorzien dit spel en kiezen meer en meer waar voor hun geld, en geen beloften.

Laten we besluiten met te zegen, dat de prijzen aan de meet worden uitgedeeld.

PS Vanaf Sinterklaasdag 2013 (Blog 1639) betaalt deze blog tot nader order de Franstaligen met gelijke racistische munt in het discrimineren en het haatzaaien. Met hun Vlaamse waterdragers zijn het een achterlijke reactionaire neomarxistische extremistische bende profiteurs die al 183 jaar het Land onmogelijk maken.. Reef MISE AU POINT/RTBF