ZOVEEL IK DRAGEN KAN

I) INLEIDING

Laat er geen twijfel over bestaan wie bedoeld wordt met het bloed van hun slachtoffers op hun hoofd krijgen. Mij staat die Hongaarse Graaf, toen nog President bij onze Zuiderburen; wiens Mirages al boven Tripoli waren, nog vòòr de UNO het licht op groen had gezet. Hij, Sarkozy, stond, om zijn binnenlandse problemen te verdoezelen, als een gek te razen en te tieren voor de camera dat Kolonel Khadafi van si en van la, maar liefst zo vlug mogelijk uit het zadel diende te worden gewipt. En zo geschiedde, zelfs met de medeplichtigheid van de Belgische humanitaire Luftwaffe.

Dat was NIET zich niet mengen in de binnenlandse politiek van een andere Natie. Nee, geen sprake van dat de schuldigen moesten verschijnen voor het Oorlogstribunaal in Den Haag : de Kolonel was in een paar weken tijd van bozemvriend tot vijand Nr EEN geworden, en hij moest en zou fysiek geliquideerd worden. Leitùotief : doden klappen niet meer uit de biecht.

Nu is Khadafi weg, en weg is ook de orde en de (relatieve) rust.in dat land. Khadafi werd, voor het oog van de camera en in close up, afgeknald als een schurftige woestijnhond. Einde verhaal : het Westen was getuige van hoe een onmens aan zijn einde kwam.. Maar toen begon het pas.

Vandaag circuleerden hier vanaf de eerste klaarte, de beelden van het allernieuwste drama : na de fussilade in de Libische wateren pikte de Maltese en de Italiaanse kunstwacht enkele drenkelingen uit zee. De berichten zijn onsamenhangend en de exacte omstandigheden zullen wellicht nooit meer opgeklaard worden.

De geredde bootvluchtelingen zijn niet meer te tellen dit jaar alleen al. Wie was er Christen? Wie was Jood? Wie was soemniet of juist niet? Daar wordt bij aankomst geen commentaar bij gegeven. Europa zal op de blaren moeten zitten. Monsieur Sarkozy en zijn vriendjes hebben hun buit binnen gehaald. Daar wordt echter niets over geschreven.. En ondertussen gaart iedereen over tot de orde van de dag.

Veel Korans in de bagage, als er überhaupt wel veel bagage is geweest, hebben we niets gezien. Wel zagen we de bagage in de ronde buiken van de jonge zwarte of bruine moedertjes. Die zullen dus kunnen leven van het kiendjesgeld, in afwachting van de gezinshereniging waarop ze recht hebben, boven op het loon om in leven te blijven, het zogezegde leefloon.

Helleborussen of gewone Russen, we zullen binnenkort moeten kiezen.

Pssst

De media in het verre Vaderland hebben over de schietpartij bij het vertrek in Libië een volledig embargo opgezet. Als ze er niets over berichten, is het ook niet gebeurd.