ZOVEEL IK DRAGEN KAN

Ik val niet graag in herhaling, maar na een paar dagen is opnieuw verpozen in de directe omgeving van een genie, geen herhaling, maar een verademing.

Als er dan daarbij een tweede licht komt schijnen, zelfs al is het een bleu-blanc-rouge zwaaier, dan voelt men de neiging in zich opkomen om zichzelf stoer op de borst te kloppen. You Jane! Me Tarzan!

De politieke kaste leeft inderdaad van vader op zoon op een andere planeet, maar leidt daar wel zeer comfortabel en vooral bedrijfszeker leven. Tot geel die wereld, net als de Titanic, tegen een scherpe ijsschots vaar die niet in het scenario voorzien was.

De Titanic is, bij nader toezien, geen goed voorbeeld, omdat de meeste passagiers uitzichtloze werklozen waren. Beter voorbeeld zou de Costa Concordia zijn geweest : groot, log, luxueus, vol rijke lui, onder water ongelukkiglijk op een rotsplateau gelopen toen de lui aan boord nog meer spektakel wilden maken. En de commandant? Die was op dat ogenblik de grote Jan aan het uithangen, en nadien ineens vroegtijdig verdwenen.

Nog waar ook : eigenlijk zijn noch Titanic, noch Costa Concordia nodig in dit verhaal. De Belgica, dat kramakkel kramikkel kraam is de meest geschikte beeldspraak in elk verhaal van elke ondergang.

www.vlaamsbelang.org Tijdens de uitreiking van de HR-manager van het Jaar-prijs begon Jan De Nul, CEO van het gelijknamige baggerbedrijf, zijn toespraak met de woorden Er moet mij toch van het hart dat onze politici niet van de slimsten zijn. De Nul haalde niet alleen scherp uit naar het immigratiebeleid, hij hekelde ook ons

sociaal zekerheidssysteem: We zien dat er van de 11 miljoen Belgen 6,1 miljoen de leeftijd hebben om te werken. Wel, er werken er 3,1 miljoen. () We hebben zoveel systemen opgebouwd om betaald te worden zonder te werken. Maar we mogen niet vergeten dat die 3,1 miljoen mensen die wel werken, 8 miljoen anderen die niet werken, moeten onderhouden. Politici mogen doen wat ze willen, maar die 3 miljoen zullen nooit tevreden zijn.

En ook in Frankrijk zwelt de kritiek aan. Zo verwijt Pierre-Emmanuel Taittinger, de voorzitter van het gelijknamige champagnehuis, de traditionele politieke klasse zonder kennis van zaken grote economische beslissingen te nemen: Ze weten niet wat een bedrijf is, ze weten niet hoe een vrije markt werkt en ze weten niet hoe een economie draait. Ze weten niet eens wat een factuur is. Zo werd volgens hem ook de euro ingevoerd zonder te beseffen wat de economische gevolgen ervan zouden zijn. De Nul kreeg na afloop van zijn redevoering op de tweede editie van de Trends Summer University een oorverdovend applaus van de aanwezigen.