De supermarkt bij ons in de buurt heeft altijd veel moslima's in dienst gehad. Leuke, jonge, frisse en vooral dynamische Marokkaanse en Turkse meiden, zoals de Fatima's en Nadia's met wie ik vroeger vaak een babbeltje maakte.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Wat wel in de laatste tien jaar radicaal is veranderd? De kledingdracht van die meiden. Eind jaren negentig zag je nooit een gehoofddoekte moslima in de buurtsuper. Nu is het praktisch de norm geworden en op sommige avonden zijn vijf van de zes kassa's door meisjes met hoofddoek bemand.

Ook het straatbeeld is bij ons gekanteld: nu zijn de hoofddoekloze vrouwen de uitzondering. Ik ken er enkelen die de laatste jaren de stap naar de sluier hebben gemaakt.
Toen ik of mijn partner hen om de reden vroeg, kregen we als antwoord: de sociale druk. S. bijvoorbeeld, die graag haar hond op de singel uitlaat, kwam een jaar of vijf geleden uit Marokko waar ze nog nooit een hoofddoek had gedragen. Maar hier werd ze (voornamelijk door haar buurvrouwen) met de nek aangekeken en geregeld voor 'slechte moslima' uitgemaakt. Niet omdat ze de hond die haar man al jaren bezit uitliet, maar omdat ze haar mooie lange haar niet had ingepakt.

Voor deze vrouwen en vele anderen in Nederland is die doek geen echte vrije keus, hoewel velen van hen dit beweren.
De opmars van de orthodoxe of conservatieve islam is in dit land een zegetocht aan het worden en de gematigden worden de minderheid.

De boerkini, de meest achterlijke vorm van religieuze kleding die er is, wordt in steeds meer zwembaden gesignaleerd.
Wat hebben we in die tijd gedaan om de gematigde, seculiere of hoofddoekloze moslima's te ondersteunen?
Bijna niets. Integendeel, met onze meegaandheid zorgen we er voor dat groepen, clubjes en propagandabataljons de vlag van de orthodoxe islam op het hoofd van moslima's kunnen planten.

Dat de 'Hoofddoekbrigade' een prominente plaats kreeg op pagina 2 van Trouw, hoeft niemand te verbazen. De Hoofddoekbrigade en zijn stoottroepen van militanten wordt de norm. Bij het horen van het woord moslima zal het publiek zich straks niet meer kunnen voorstellen dat de meisjes en vrouwen ooit met loshangend haar rondliepen in dit land.

De commando's van de Hoofddoekbrigade reiken nu een 'hoofddoekprijs' uit aan bedrijven.
Straks krijgen zwembaden misschien ook boerkiniprijzen.
Ik zou liever een prijs uitreiken aan bedrijven die zich verdienstelijk hebben gemaakt voor de maatschappelijke acceptatie en emancipatorische strijd van de hoofddoekloze mos-lima's. Want dit zijn de vrouwen die steeds meer in de verdrukking zullen komen.

De Hoofddoekbrigade beweert dat moslima's 'alles moeten doen om hun eigen kansen op de arbeidsmarkt te vergroten'. Behalve natuurlijk hun sluier afdoen.
Je moet je geloof tot aan de top van het bedrijf zichtbaar maken. De brigadiers hebben het over 'discriminatie' maar in feite is er sprake van blinde stugheid en zelfuitsluiting.
Zeker in crisistijd, waarin bedrijven straks een enorm reservoir aan mankracht tot hun beschikking zullen hebben.

Bron ’t Scheldt, die citeerde uit TROUW
(Sylvain Ephimenco)

            Ik moet er nog van bekomen! ‘De commando's van de Hoofddoekbrigade reiken nu een 'hoofddoekprijs' uit aan bedrijven”. Dat de Nazi’s dààr nooit aan gedacht hebben! Of liever, dat hebben ze wel gedaan, mar dan op een veel subtieler manier.

            Als de Muzelmannen dergelijke wachtwoorden openlijk en bloot uitschrijven (voorschrijven?) bewijzen ze daarmee in tijdnood te zitten. Ofwel zijn ze nu al zo zegezeker, dat ze denken ‘de lutte finale’ te moeten forceren.

            Ik zou zo denken: waarom klinkt ons verzet dan ook niet heftiger, nu het nog kan? Er moet dringend niet één TAK/VOORPOST met enkele duizenden leden actief zijn, maar duizenden met tienduizenden leden! De Leeuw (de Vlaamse en deze van Luctor et Emergo) zijn geen beestjes om te aaien en te knuffelen. Koning Nobel is de Koning van de Schepping! In bij ‘Van den Vos Reynaerde’