|
BERICHT AAN DEN LEZER.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ik voel erg veel sorry voor de lage kwaliteit van de
laatste twee (de twee laatste, nee toch?) hier gepubliceerde stukjes. Abominabel!
De geest is sterk, zeer sterk, maar het vlees is zwak, zeer zwak Niet mijn
fout, denk ik, maar weer de fout van die stomme computer, U weet wel.
Ofwel is het de schuld, wat ook kan, van de
straalverbinding met weer diezelfde miserie-satelliet ergens daar boven
in the Clouds.
Mn voeten, Gérard! Zelfs de velo-koers op TV staat te
schudden en te beven, zodanig is er geweld in de anti-cyclonale ruimte boven
mijn hoofd. En ik was nog zò gaarne virtueel aanwezig geweest in mijn geliefd
Oost Duinkerke, door de slimmekes van de TV gisteren gestadig Koksijde-Dorp
genoemd. Vandaag zouden er heel de voormiddag uitzendingen zijn van de 3-Daagse
van De Panne, maar t zal iets zijn voor morgen.
Heb gisteren ons Tommeke Tommeke Tommeke wat doet ge nu,
gezien. Hij reed alleszins 500 meter op kop voorop, en toen was t gedaan. Uit.
Zere knie, deze keer, naar t schijnt. Maar bij den arrivé zag hij er weer
content uit, omdat een ander gewonnen had.
Enfin, ik doe nu eerst mijnen toer op het dak, om te
controleren of er somtijds geen vogeltje op de draad zit.
PS Mijn vrouwtje weet het weer beter, zegt ze, en
ze zou wel eens gelijk kunnen hebben ook. Wij zitten namelijk pal onder de
noordelijke aanvliegroute naar Rome. Heelder dagen moeten we leven met hoog in
de lucht het aanzwellend gebrom van lijnvliegtuigen boordevol toeristen. Als U
mij niet gelooft : spring dan eens uit het raam als de piloot waarschuwt om de
gordels terug aan te doen, omdat de daling wordt ingezet. U zit dan namelijk pal
5.000 meter boven het Meer van Bolsena. Met een beetje
geluk komt U dan terecht in mijn (wilde) rozentuin, waar ik U dan wel zal
terugvinden.
Om dus op mijn vrouw terug te vallen : ze zou wel eens
gelijk kunnen hebben, want op Witte Donderdag zijn al de klokken
uit alle torens van Vlaanderen gezamenlijk op expeditie naar Rome om kilos en
kilos Pauselijke Paas-eieren over te vliegen naar Vlaanderen. Klokken vliegen
niet op stinkende kerosine, maar op pure inspiratie, wat goed is niet alleen
voor het milieu maar meer nog voor de weldoende stilte die hier (buiten de
vliegtuigen hoog in de lucht) almachtig aanwezig is. Dat de luchtlagen ietwat
rimpelen bij al dat klokken-geweld, neem ik aan, maar kan de aanvlieg-route
niet beter over zee gekozen worden? Eenmaal boven Nizza (Nice) gewoon Zuid-Zuid
aanhouden en de kustlijn volgen tot de Vesuvius in zicht komt. Dan bennen
jullie net even te ver, maar mijn straalverbinding zal er niet door gestoord
geweest zijn, en de lezers zullen wàt content zijn. De oplage zal stijgen,
zodat ik ff nadien mijn bankrekening als kop-stuk kan meegeven. Het is een mooi
elegant nummer, gekozen in overeenstemming met mijn bankier, en met de PR-man
van de Bank, die als voormalig BAC-agent, het klappen van de zweep kent om
mensen te lijmen.
Lieve klokken van Rome : doe ze op de terugreis de
groeten in het verre koude Vlaanderen. En mercie dagge bedankt zijt voor de
reuzengrote chocolatte eieren met nog het strikje rond Made in Belgium.
|
