NINE ELEVENxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Juist! Hierboven staat de datum van elf september, maar dan in de taal van de natie die op die datum getroffen werd tot in het diepste van hunn ziel. De daders waren niet hun openlijke vijanden, maar eerder hun vrienden-zakenpartners en ingeweken vreemdelingen die ze nochtans met respect en genegenheid hadden opgenomen, om ze stuk per stuk en een per een te erkennen als een van hen. De Arabische wereld glunderde, en de ganse wereld was diep onder de indruk van deze laffe daad.

ZES & NEGEN AUGUSTUS (1945)

Hoe zou dat luiden in ’t Japanees? Och! Toen was Japan, sedert de aanval op Pearl Harbour, in oorlog met Amerika, en in elke oorlog moet men doden om niet zelf gedood te worden. Wat wilt U...Pearl Harbour was gewroken, en door die atoombommen was veel Amerikaans bloedvergieten voorkomen.

Op 6 & 9 Augustus 1945 vielen de eerste Amerikaanse atoombommen op 2 burgerdoelen: de steden Hiroshima en Nagasaki. Zij doden er in één vreselijke seconde eerst 140.000 burgers en dan 80.000, terwijl nog vele onschuldige honderdduizenden aan de gevolgen stierven, de volgende jaren.

Gerechtigheid was geschied en de wereld ging over tot de orde van de dag. Amerika consolideerde zijn macht en zag zichzelf  sindsdien als de enige macht die de wereld beheerst. De Europese volkeren hadden, door waanzin en hoogmoed gedreven, elkaar zo goed als volledig uitgemoord. De bloem van hun jeugd lag verspreid over Europa, en langzaam, jaar na jaar werden de getallen weer aangevuld door import. Net zolang en zoveel tot het kruitvat weer ging gisten. En daar staan we dan.

Cynisch gezegd, zou men nu een nieuw soort Nobelprijs moeten uitreiken. Die van de meest geniepige oorlogsstoker. Niet om hem te eren, maar hem openlijk aan te klagen, en de wereld voor hem te waarschuwen.

Ik noem geen namen, maar iedereen kent het gevaar. Alleen zijn we, zelfs in eigen land, strafbaar als wij zelfs nog maar aan hen durven denken. Een klein voorbeeld is vandaag te zien in Brussel, bij de verboden herdenking van 9/11 aan de WTC-toren. Wordt het dat, of ‘Land of hope and glory’?