.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

vrijdag 2 december 2011

Doorgedraaid

01-12-2011 - Sylvain Ephimenco – Trouw

Bron : Iskander

-------------------------

Onlangs verbaasde Eildert Mulder zich in Trouw over de stilte en 'anti-hype' na de massamoorden die de Noor Anders Breivik afgelopen zomer pleegde. Aan Mulder en Trouw heeft het niet gelegen.

Week in, week uit en maandenlang heeft de auteur gepoogd een grondige analyse van het 'gedachtegoed' van Breivik te maken. Daarbij klonken de openingszinnen als een soort mantra: 'Anders Breivik is niet zomaar een doorgedraaide eenling. Zijn ideeën zijn doordrenkt van het gedachtegoed van andere islamcritici (...) Zijn islamhaat maakte hem tot massamoordenaar.'

Voordat je maar één woord van zijn analyse kon lezen, stond de conclusie van Mulder dus al vast. Jammer, want ik ben een andere mening toegedaan.

Bijvoorbeeld dat Breivik in Noorwegen wel een eenling was (maar niet doorgedraaid), zonder medeplichtigen, organisatie en netwerk. Anders dan bijvoorbeeld de Duitse neonazi's die moslims hebben vermoord.

Dat zijn islamhaat hem tot massamoordenaar maakte, lijkt me ook niet juist. Als dat zo zou zijn geweest, had Breivik 77 moslims trachten te vermoorden en niet hoofdzakelijk sociaaldemocratische Noorse jongeren, of islamitische en niet regeringsgebouwen opgeblazen.

Het zijn juist die atypische elementen die de stilte rond Breivik hebben bevorderd. Je kon hem niet in een duidelijk kader plaatsen. Hij schreef een manifest vol islamhaat maar koos ervoor om niet-moslims te vermoorden. Het Midden-Oosten bleef stil. Geen brandende Noorse ambassades.

Maar hoe moet je het werk van Mulder beoordelen nu Noorse psychiaters deze massamoordenaar ontoerekeningsvatbaar hebben verklaard? Overbodig? Onjuist? Ik denk het niet. In de reeks artikelen van Mulder wordt een duidelijk extreem-rechts gedachtegoed ontleed en onthuld.

De logica en de gearticuleerde haat van de Noor zijn niet die van een opgewonden gek. Zijn precisie in de voorbereiding en uitvoering van de moorden zijn niet die van een heethoofdige psychopaat. Maar wellicht is zijn haat diffuser, dus zeker niet uitsluitend gericht tegen de islam.

Soms lijkt het of die islamhaat een pretext, een alibi vormt om anderen hard te kunnen treffen (wat met de moorden feitelijk is gebeurd): linkse bestuurders, jonge aspirant-politici. Mensen die Breivik 'culturele marxisten', 'naïeve humanisten', 'cynische carrièremakers', 'globalistische kapitalisten' of 'landverraders' noemde.

Dat zijn termen die moeiteloos passen in de extreem-rechtse retoriek. Ze verraden ook de gangbare nijd en jaloezie richting de elites en het establishment van het traditionele en het heruitgevonden nazidom.

Een gek is Breivik niet. Een kille en gevoelloze extreem-rechtse megalomaan wel. De twee psychiaters die deze politieke massamoordenaar ontoerekeningsvatbaar hebben verklaard, volgen een gemakzuchtige en politiek correcte weg. Hun eindoordeel lijkt me ook laf omdat het een werkelijk debat over de gedachten achter de daden van Breivik belet. Over een ongemakkelijke waarheid die niet in het zogenaamd lieflijke en vreed­zame Noorwegen past.

Breivik is niet gekker dan Mohammed B. of Volkert van der G. Hooguit is hij, helaas, veel doelmatiger geweest in het uitvoeren van zijn weerzinwekkende drang.

-------------------

Diagonaal herlezen

Daarmee is het hoofdstuk Breivik afgesloten, tenzij de man door een aardbeving zich van tussen de instortende muren kan bevrijden. Hij had dus evengoed dood kunnen zijn.

Die psychiaters zijn knappe bollen. Een ongemakkelijke waarheid wordt voortaan het spreken belt, zodat de wereld nooit het achterste van de tong van de man zal vernemen. Tenzij mede-gevangen vroeg of laat uit de biecht gaan klappen.

De vragen zijn voorkomen en dus kan de wereld door draaien? Met die onopgeloste misdaad op hun geweten?

--------------------