.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

maandag 21 november 2011

Een appel en half

Of een halve appel en een volgende?

------------------------

De man BDW doet een beetje moeilijk en bewijst daarmee alleen in de wieg te zijn gelegd hoogstens voor de beperkte rol van Burgemeester van de Stad van A. Al is dat een hele eer op zichzelf!

Het is niet omdat hij de klok op z’n Antwaarps heeft leren lezen, dat hij daardoor duidelijke taal kan spreken voor heel Vlaanderen. “Half een” is een verdomd eigenzinnige manier van de klok aflezen, waarbij de nadruk gelegd wordt op wat nog komen moet. Anderen (de meesten?) zeggen “Twaalf en half” en dat is volgens mij, tenminste duidelijk : het is 12 en een half uur….De klok aflezen zoals BDW doet, is in dit digitaal tijdperk, hetzelfde als met Romeise cijfers telefoonnummers intoetsen op Uw GSM….

Persoonlijk was dat ingewikkeld uurwerk-gelispel heel mijn leven een bijkomende frustratie op de radio, om iedere morgen, onderweg naar ’t werk, zo iets te horen afroepen op de radio in de zin van ‘Anderhalve minuut over alveracht’ : had men daarbij iedere keer een rekenmacientje aan de hand gedaan, dan hadden wij tenminste geweten hoe laat het was! Alveracht! Om acht uur moesten wij er zijn! Paniek dus : we waren toch om 7½ thuis vertrokken! Op onze nuchtere maag was 7½ bijlange geen half acht!

Verder : geen commentaar, tenzij dat De Morgen obstinaat ziende blind blijft, en dat De Schandaard schaamteloos de schaamteloze bedoelingen van DeWever bijtreedt : het onland B. moet ten allen prijze worden ‘aufgekrickt’. Anders gezegd : de regering van Bart I zal niets doen, dan een Monster van Frankenstein voor oogstens 18 maanden tot leven wekken. Een dood lijk moet men in de grond stoppen, en niet bewieroken !

------------------------

Leiders

21/11/11, 05u55 De Morgen

Elk volk krijgt de leiders die het verdient, zo luidt een politieke wijsheid. Na zoveel dagen, weken, maanden van besluiteloosheid, getalm en gemanoeuvreer mag elke zinnige Belg zich afvragen of hij/zij dit wel verdiend heeft.

Misschien is het antwoord wel ja. Want de gemiddelde Belg, zij het een Vlaming of Franstalige, lijkt zich niet echt te verzetten tegen zoveel onkunde en besluiteloosheid. De politieke existentiële impasse in eigen land heeft weliswaar geleid tot acties zoals de Shame-betoging en het volksfeest over het breken van het 'wereldrecord', maar echt volgehouden protestacties zijn er niet. De G1000 was een prachtig initiatief, maar het zal bitter weinig impact of invloed hebben op de politieke besluitvorming in dit land. Want opnieuw, zoiets vergt een langdurige en doelmatige inspanning, niet één enkele kreet aan de zijlijn.

Misschien is het tijd dat de burgers van dit land aan kritische zelfbevraging doen: hoe is het zover kunnen komen met de politici die ze verkozen hebben? Is de gelatenheid zo groot dat niemand nog ageert als de leiders dit land richting afgrond aan het 'onderhandelen' zijn? Ook opiniemakers kunnen toch niet anders dan boter op het hoofd hebben bij dit schouwspel. Voor elkeen die niet in de stolp van de Wetstraat zit, moet de mildheid die in de (politieke) verslaggeving geslopen is toch pijnlijk opvallen? Natuurlijk heeft zowat elke verslaggever of commentator ondertussen wel al een keer zijn of haar ongeduld en ongenoegen uitgeschreeuwd over het uitblijven van een akkoord. Maar het lijkt erop dat ook de journalistieke kaste zijn geloof in een alternatief verloren heeft. Het zoveelste standpunt dat politici tot de grond afbrandt, voelt als een schichtige kreet in het ijle.

En toch verdienen Di Rupo en co. geen enkel mededogen. De manier waarop ze onderhandelen is ronduit amateuristisch en totaal niet meer van deze tijd. De manifeste onwil om verantwoordelijkheden op te nemen is wraakroepend, en dat geldt net zo goed voor diegenen die nu mee aan tafel zitten als voor zij die zich warm lopen voor oppositie. Het negeren van de rampzalige Europese situatie is veel meer dan slecht rentmeesterschap, het is blind de afgrond in rijden.

Gisterenavond legde de formateur een nieuw 'doorbraakvoorstel' op tafel, om de arbeidsmarkt te hervormen. Na alweer een rondje bilaterale gesprekken. En alweer leidde dat nergens heen. Na meer dan een jaar onderhandelen is het woord 'moed' bij de onderhandelaars al lang een hol begrip.

-----------------

De Schandaard schrijft :

De Wever wil een sociaal-economische noodregering

'Uit deze onderhandelingen kan nooit een goed akkoord komen', vindt N-VA-voorzitter Bart De Wever. Hij wil samen met CD&V/CDH en Open VLD/MR een sociaal-economische noodregering vormen.

'Gezien de ernst van de economische toestand is de N-VA bereid om samen met de christendemocraten en de liberalen een sociaal-economische noodregering te vormen', zo stelt De Wever in een persbericht.

Een regering met dus ook MR en CDH , maar zonder PS en, aan Vlaamse kant, zonder SP.A.

Zo'n regering heeft een meerderheid en ook aan Vlaamse zijde is er een meerderheid. Aan Franstalige zijde heeft dergelijke coalitie geen meerderheid.

Een tweederdemeerderheid heeft de coalitie niet. Zelfs niet als ze aangevuld wordt met Ecolo en Groen! Voor een eventuele staatshervorming zal dus ook de noodregering van De Wever een beroep moeten doen op socialistische stemmen.

'Deze regering moet op bijzonder korte termijn gevormd worden en zou als programma hebben om de overheidsfinanciën te saneren via de uitvoering van de Europese aanbevelingen. In de tussentijd kan er parallel in de diepte gewerkt worden aan een diepgaande hervorming die dit land financieel en institutioneel eindelijk op orde zet', stelt hij.

De Wever schiet met scherp naar de PS. 'De voorstellen van de PS maken keer op keer duidelijk dat deze partij niet bereid is om de realiteit onder ogen te zien. De Europese aanbevelingen zullen niet uitgevoerd worden.'

Daarom vraagt de N-VA aan christendemocraten en liberalen aan beide zijden van de taalgrens om te stoppen met onderhandelen.

'Ze dreigen te doen wat de N-VA bij de evaluatie van de nota van Elio Di Rupo in juli al voorspeld had: zich uiteindelijk tevreden stellen met enkel het schrappen van de meest rampzalige elementen uit de plannen van Di Rupo.'

De Wever vreest een belastingregering. 'Als de onderhandelaars op dit pad doorgaan, zal België het enige land in heel Europa zijn dat zo’n groot deel van de inspanning uit extra belastingen haalt. En België torst nu al ongeveer de hoogste belastingdruk in heel Europa.'

De N-VA-voorzitter eindigt zijn persbericht met een dramatische oproep: 'Alle politici dragen nu de verantwoordelijkheid om in eerste instantie de welvaart van de burgers veilig te stellen. Het is niet 5 voor 12, het is niet 5 na 12, het is half één.

-------------------

Diagonaal herlezen

Half een!

Nee, Bartje, het is ver middernacht voorbij. Noem de dingen dus gewoon wat ze zijn : het volk moet spreken, en liefst direct via een referendum. De vraagstelling kan simpel gehouden worden : “verder doen Ja/Neen met de Franstaligen”?

Eigenlijk is zelfs dat niet eens meer nodig : dergelijke vraag zal nooit gesteld worden, omdat het antwoord voordien gekend is. We weten, sinds de Koningskwestie, wat een Vlaamse meerderheid waard is.

Daarom is de enige uitweg : Meneerke Peeters van de Vlaamse Parochieraad moet zich op zekere mooie dag de titel van ‘President’ toe eigenen en een nieuw verkozen parlement orde op zaken doen stellen.  Dat is geen evolutie, zelfs geen revolutie, maar een daad van gewone zelfverdediging!