|
.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
KOLOMMETJE N° 410
donderdag 13 oktober 2011
ARCELOR MITTAL EN TAFELTJE DEK U
Door de bril van t Pallieterke
De doeltrap van Il Formatore Farfala N° Uno
------------------
Dat het er lustig aan toe gaat in het Walenpays, wisten we al, maar iedere dag komen er nog meer details naar boven. Kleine kantoren waar er belastingsambtenaren huizen, worden in Vlaanderen gesloten, in Francofonia niet : het mocht de dames en heren ambtenaren eens mishagen. Dat die in Vlaanderen op een hoopje in mastodonten-kantoren gestopt worden (met alle persoonlijke gevolgen qua verplaatsingskosten enz, op de koop toe) : geen kat die daarom maalt.
Het Luikse Bekken van kool en staal is al verlieslatend bijna sedert de oorlog, er zijn al miljarden subisdies in gestopt via het opkopen van Cockerill Sambre door de Staat, en via Marshall-plannen zonder maat of getal : resultaat NOPPES, NADA, NIENTE. RIEN DE KNOTS
..
Maar niet getalmd : de Brrr-t en de Vlaamse perskoelies beweren te weten, dat verre van in de problemen te zitten, Wallonië er iedere dag beter en beter voor staat. Waarbij ze dus pertinent de Francofone media tegenspreken
.Kleinzerig wie daarover valt! Als het belgie-gevoel maar aangeblazen wordt
En nu gaan de syndicaten de boel eens rechtzetten, sè! Den blok erop leggen gaat niet meer : er is geen blok meer, maar ze gaan hun solidarité eens gaan bewijzen, sè, met er te gaan op kloppen, sè! Als de hoogovens dicht moeten, dan gaat àlles, maar dan ook àlles dicht! Want al de bazen zijn smeerlappen : na hen gegijzeld te hebben moesten ze worden opgehangen!
En in Vlaanderen? La Lieten tovert een 3de Net op de Brrr-t. Wie gaat daar naar kijken! De kijkcijfers van de eerste twee netten verminderen dag na dag! Zou veel eenvoudiger zijn : geen 500 à 1000 nieuwe aanwervingen voor dat 3de Net (die zouden ook mar verdwalen inde gangen
), maar een rechtstreekse overname van Al Jaziera. Zo zou onze Muzelman-bevolking ten minste de meeste van die schotelantennes kunnen laten wegnemen. Met een beetje oefening en een snuifje doorzicht, zou men alle bestaande moskeeën kunnen afbreken, en de Gelovigen van die Godsdienst van de Wrede via de TV laten deelnemen aan het Vrijdaggebed. Meteen geen discriminatie meer met hun vrouwen : in de beslotenheid van de huiskamer kan moeder-de-vrouw en de meisjes even gemakkelijk terzelfdertijd deelnemen aan de gelovigheid als de mannen.
Vraag aan 1000kette : kan zij als Ministeres van Arbeid niet zorgen dat alle vreemde hangmatters verwijderd worden, zodat hun plaats zou kunnen ingenomen worden door Eigen Hangmatters Eerst
..
Il Formatore Farfala N° Uno (de vlinder-formateur N°1) zal straks vele, heel vele miljarden tekort komen, zelfs nadat hij de Vlamingen weer het vel over de oren zal gestroopt hebben : de spoeling was al dun, ze zal nog dunner worden
.
--------------------
De Morgen schrijft, vol begrip :
Het gemeenschappelijk vakbondsfront van ArcelorMittal heeft formateur Elio Di Rupo gevraagd om de Luikse staalindustrie te nationaliseren. De vakbonden vragen de staat een miljard euro te investeren om de infrastructuur weer in orde te brengen en om competente bestuurders te benoemen. Dat zegt de secretaris-generaal van BBTK Luik, Egidio Di Panfilo.
"Het gewest greep een paar jaar geleden op eenzelfde manier in bij FN Herstal", zegt Panfilo. "We hadden dit nooit durven vragen tot een paar weken geleden. De staat maakte 4 miljard euro vrij voor Dexia in één weekend. Waarom geen miljard voor de Luikse staalindustrie? Elio Di Rupo weet nu van onze vraag."
De algemeen secretaris van het ABVV, Anne Demelenne, en haar Waalse ambtgenoot Thierry Bodson, deden deze voormiddag het officiële verzoek aan de formateur. (belga/tma)
Woensdag werd het oude Wallonië begraven
Pascal Verbeken − 14/10/11, 07u39
Als formateur Di Rupo binnenkort de sociale zekerheid op de snijtafel van de regeringsonderhandelingen legt zou 'de marge' wel eens heel klein kunnen zijn. Pascal Verbeken over de symbolische, en politieke betekenis van de sluiting bij het Luikse ArcelorMittal. Journalist Pascal Verbeken is schrijver van het boek en maker van de tv-reeks Arm Wallonië.
Een paar jaar geleden sprak ik de Arcelor-arbeider die in 2005 op de knop drukte waardoor de hoogoven van Seraing (Haut Fournaut 6) werd stilgelegd. Hij was aangeduid om het vonnis te voltrekken na lottrekking. Geen enkele collega was bereid gevonden om het vuur te doven. "Toen het lot op mij viel, stortte ik in", zei hij. "On ne tue pas sa famille et sa région."
Na een tijdelijke heropstart van de hoogoven in 2008, doekt ArcelorMittal (née Cockerill) nu de hele warme lijn in het Luikse industriebekken op. Definitief. Ongeveer duizend arbeiders worden werkloos, drie- à vierduizend gezinsleden delen mee in de ellende. Voor de wegkwijnende wijken rond de Arcelor-fabrieken - met werkloosheidscijfers van 35 à 40 procent - betekent het de nekslag.
"On ne tue pas sa famille et sa région..."
Nog groter dan het sociale massacre is het symbolische gewicht van de sluiting. Na een lange doodsstrijd is eergisteren het oude Wallonië gestorven. De staalfabrieken en hoogovens van Cockerill belichaamden als geen andere de triomf van een regio die eind negentiende eeuw de derde industriële macht ter wereld was, na Amerika en Engeland. De Waalse staalfabrieken waren vermaard om hun innovatieve machineproducten. China, India en Rusland werden ontsloten met Waalse locomotieven en spoorwegrails. De Henegouwse Edouard Empain bouwde de Parijse metro en legde overal ter wereld tramlijnen aan. Altijd was de basis: witheet, vloeibaar staal. Ook in de glasnijverheid (Glaverbel) en de chemie (Solvay) waren Waalse bedrijven wereldspelers.
In de gloriejaren werkten er bij de Cockerill-fabrieken 40.000 arbeiders, waaronder duizenden Limburgers. Op de werkvloer liepen tientallen nationaliteiten rond. De fabrieken waren een kosmopolitische microkosmos waaruit een typisch Waalse, travaillistische cultuur ontstond. Die was niet georiënteerd op de kerktoren, zoals in Vlaanderen, maar op het Maison du Peuple, waar de Parti Socialiste over het heil van de arbeider waakte. Vandaag ondergaan de volkshuizen hetzelfde lot als de fabrieken: een na een gaan ze dicht.
De gloriejaren van de Waalse staalindustrie hadden ook een gitzwarte achterkant. Nergens in Europa werden arbeiders meedogenlozer uitgebuit, nergens waren ze minder beschermd. Uit die uitwas is het Waalse strijdsyndicalisme geboren dat na de Tweede Wereldoorlog bijna bij machte was om een revolutie te ontketenen en het Belgische regime te laten springen. Groot is het contrast met het beeld van de kleumende vakbondsmilitanten bij een uitdovend protestvuurtje, eergisteren voor de hoofdzetel van ArcelorMittal in Seraing. De vertegenwoordigers van de staalvakbonden kon je tot de overkant van de Maas horen roepen, maar alleen uit onmacht.
En toch leeft de erfenis van dat verdwijnende Wallonië verder. Het lijkt me onwaarschijnlijk dat de Cockerill-catastrofe geen enkel effect zou hebben op de regeringsonderhandelingen. Elio Di Rupo en Paul Magnette zijn geen karikaturen van buikige, bierdrinkende volkssocialisten die zelf hun sigaretten rollen, maar ze blijven emotioneel diep verbonden met de arbeiderswereld. Het is simpelweg de wereld waarin ze opgegroeid zijn, de wereld waarin hun ouders altijd gewerkt hebben: vader Di Rupo als mijnwerker, vader Magnette als arts in de arbeidersbuurten van Charleroi.
En Laurette Onkelinx mag dan naar Schaarbeek verbannen zijn, ze blijft een meisje van Ougrée, Seraing dat op het speelplein van de kleuterschool al de rook van Cockerill inademde. Vader Gaston Onkelinx heeft vierentwintig jaar in de Cockerill-fabrieken gewerkt en moet nog elke keer zijn woede verbijten wanneer hij langs de gesloten Ateliers Centraux rijdt. Als burgemeester van Seraing woonde hij tientallen begrafenissen bij van Cockerill-arbeiders die hun trouw aan het bedrijf hadden bekocht met een dodelijke arbeidsziekte. Ook zijn broer is eraan kapot gegaan. Verbrande longen. Laurette is die verhalen niet vergeten.
Ook het tijdstip waarop de hoogovens gesloten worden, is bepaald revolterend voor stamboomsocialisten. Het item over Cockerill zat gisteren helemaal vooraan het journal télévisé van de RTBF. De drie volgende items gingen over het casinokapitalisme dat als een windhoos door de financiële markten trekt, economieën vernielt en miljoenen EU-burgers verarmt.
-------------------
Diagonaal herlezen
De politiekers van de generatie Wilfried Martens, hun voorgangers en hun opvolgers, die de boel decennia lang belazerd hebben om er zelf beter van te worden, zouden nu voor de Vierschaar moeten gebracht worden om hun vonnis te aanhoren : de strop tot de dood er op volgt. Met vanzelfsprekend, inbeslagname van al hun goederen.
Voor geval ze te oud en te ziek zouden geworden zijn : men brenge hen naar het schavot op en stoel vastgebonden. Zo kunnen ze, rustig gezeten, maar hangend aan de koord, hun laatste uren doorbrengen, net zoals de Belgische Staat dat ooit deed lang na de ooorlog, met een Vlaams Nationalist, die ze met stoel en al vastgebonden aan de executie-paal de dood-met-de-kogel gaven. Voor wie het mocht vergeten zijn; August Borms was de naam
Hij stierf op de binnenkoer van de Rijkswachtkazerne in Etterbeek. Voorjaar 1946 : de oorlog was toen al bijna 2 jaar gedaan
..Zijn misdaad? Hij had de troon doen wankelen
..
Als die zelfde binnenkoer nu nog mocht bestaan : die zal wel groot genoeg zijn voor al die galgen, zeker?
Mise en plat op 13/10/2011 17:45:22
Gepeperd en gezouten, opgediend op 14/10/2011 17:26:40
STOP EENS N BLOKKER BLOGGER IN UW TANK
|
