Waarom hier sedert kort op deze blog elk stukje bovenaan begint in het blauw? Neen, heel zeker niet omdat ik betaald wordt in ’t blauw, maar omdat ik mij iedere dag meer en meer blauw erger aan de lamlendigheid van de politiekers. Politiek is als een mooie vrouw, die eenieder welgevallig is, zoals dat heet, zelfs aan hen die daarvoor het hoofd afwenden, maar men heeft er een hoer van gemaakt! Ter beschikking van de meest biedende!

Wacht eens : hoe ging dat ook weer in 1789 te werk met de afschaffing van het Ancien Régime? Kwam daar niet op grote schaal de gezondheis- oefening van de guillotine bij te pas? Wat houdt het Volk tegen om dat horror-scenario te herhalen? Dat zou nog eens volksvermaak heten! Op slag kunnen alle festivals worden opgeborgen!

----------------

Het ene schandaal in Frankrijk is nog niet weggeëbd, of een volgende duikt alweer op. En de kiezer vertrouwt (bijna) niemand meer.

Van onze correspondent

in Frankrijk

Eerst ging het alleen over ex-politici. Oud-president Chirac en oud-premier De Villepin zouden jarenlang koffers volgepakt met dollars hebben ontvangen van advocaat Robert Bourgi. Zo'n 20miljoen dollar afkomstig van staatshoofden uit bijvoorbeeld Senegal en Congo, zei Bourgi. 'Ongeveer 10miljoen dollar was bestemd voor de verkiezingscampagne van 2002 (van Chirac, red.).'

Toen ging het ook over zittende politici. Twee vertrouwelingen van president Nicolas Sarkozy werden afgelopen week in staat van beschuldiging gesteld. Het tweetal wordt ervan verdacht illegaal de verkiezingskas van Edouard Balladur te hebben gespekt in 1995. En Sarkozy was destijds minister van Financiën én woordvoerder van de verkiezingscampagne van Balladur. Wat wist hij ervan?

Kortom: Frankrijk is - opnieuw - in de ban van de schandalen. De afgelopen weken domineerden de 'Afrikaanse miljoenen' en de 'verkiezingskas van Balladur' de voorpagina's. En dat waren dan nog maar twee van de jongste erupties uit een schijnbare beerput.

Bettencourt en Chirac

Want ook de zaak-Bettencourt stinkt nog steeds. Erfgename Liliane Bettencourt van het L'Oréal-concern zou illegaal geld hebben gedoneerd aan Sarkozy voor diens campagne in 2007. Kort geleden zei nota bene een rechter, Isabelle Prévost-Desprez, daar een getuigenis over te hebben gehoord. Maar die staat curieus genoeg niet in een proces-verbaal.

En dan is er nog Jacques Chirac die terechtstaat wegens de baantjes die hij als burgemeester van Parijs zou hebben uitgedeeld aan vrienden. Hier speelde het Openbaar Ministerie de hoofdrol toen het afgelopen week de vrijspraak eiste. Waarmee er officieel gezien geen enkele klagende partij meer in de rechtszaal zat: een unicum in de Franse rechtspraak.

'Dit zal de burgers in hun gevoel sterken dat justitie met twee maten meet. Hun democratisch gevoel wordt opnieuw beschadigd', reageerde het Syndicaat voor de Magistratuur.

En daar werd de vinger op de zere plek gelegd. Want de opeenstapeling van schandalen leidt tot wantrouwen bij de Fransen. 'Ze accepteren niet langer dat de machthebbers immoreel te werk gaan. Elke keer wordt beterschap beloofd, maar elke keer begint het weer opnieuw', vatte oud-minister van Defensie Hervé Morin het samen.

En 'beterschap beloven', dat is meestal voor ná verkiezingen. Want de schandalen zelf komen altijd naar buiten vóór verkiezingen.

Zoals ook nu. Met nog zeven maanden te gaan tot de presidentsverkiezingen worden oude dossiers weer opgerakeld (Balladur) en nieuwe beschuldigingen geuit zonder enig bewijs (Afrikaanse miljoenen). En tot veroordelingen komt het vaak niet. Bij het publiek wekt dat de indruk dat politici alleen maar bezig zijn elkaar te beschadigen óf dat er zaken in de doofpot verdwijnen. En geen van beide is goed voor het 'democratisch gevoel'.

Ook linkse politici hebben ermee te maken, nog los van de zaak-Strauss-Kahn. Eén van de kandidaten in de voorrondes van de Socialistische Partij, Jean-Michel Baylet, is al in 2009 in staat van beschuldiging gesteld wegens het bevoordelen van vrienden bij een aanbestedingsprocedure - zo werd pas kort geleden onthuld door een nieuwssite.

Ook kopstuk Jean-Noël Guérini van de Socialistische Partij, bestuurder in het zuidelijke departement Bouches-du-Rhône, zit in de beklaagdenbank. Hij wordt sinds enkele weken verdacht van belangenverstrengeling en oplichting. Eerder beschuldigde partijgenoot en kandidaat bij de voorrondes Arnaud Montebourg hem al van 'feodale machtsuitoefening gebaseerd op intimidatie en angst'.

Somber beeld

De vele justitieonderzoeken en al dan niet onderbouwde beschuldigingen in de media schetsen voor de Franse kiezers een somber beeld van de Franse politiek. En dat gevoel leeft breed. Hoofdredacteur Laurent Joffrin van het linkse weekblad Le Nouvel Observateur schreef: 'Het publiek krijgt een verwoest beeld van de democratie en dat ondermijnt de legitimiteit van de republiek.' Zelfs damesglossy Marie Claire schreef over de vele politieke processen en vroeg aan haar lezeressen: 'Gelooft u nog in de Franse justitie?'

Die sentimenten zullen de komende maanden een rol spelen in de verkiezingscampagne. 'We zijn er achter gekomen dat de échte boeven in dit land op de hoogste politieke posten zitten', was de tactische repliek van François Bayrou, 'outsider' en leider van de kleine middenpartij Modem. Hij pleitte voor een president in 2012 'met schone handen', lees: hijzelf.

Bayrou is een relatief kleine speler in de Franse politiek.

De grote vraag is of de populaire extreem-rechtse Marine Le Pen electoraal profiteert van de geopende beerput. Zij was een van de eersten die DSK publiekelijk aanvielen, sprak eerder deze maand over Frankrijk als een bananenrepubliek en werpt zich op als hoeder van 'de publieke moraal': 'We moeten dit land ontdoen van zijn genotzoekers, speculanten en gecorrumpeerden.' Een maand geleden zei 15procent van de Fransen op Le Pen te willen stemmen bij de presidentsverkiezingen, eind vorige week was dat gestegen van 18 tot 20procent, volgens een peiling van onderzoeksbureau CSA

-------------------

Diagonaal herlezen

Leterme wil daar zijn deel aan hebben! Is het niet aan hem te danken dat Fortis in Parijse handen is gevallen? Is het niet aan zijn politieke vrienden te danken dat Electrabel al jaren de miljoenenwinsten naar Parijs dirigeert? Zien zij dan niet dat er met hem iets te marchanderen valt? Met zijn EIPOT (Ipod) heeft hij nare ervaringen : nu wil hij tastbare afspraken. Waar zijn groot talent eindelijk aan bod kan komen zonder dat roddelbladen meeluisteren…..Montmartre is the place to be…..

En, moest Marine op zeker ogenblik gevaarlijk dreigen te worden : heeft den Yves dan niet de nodige ervaring in huis om elke nationalistische partij om zeep te helpen?

Mise en plat op 26/09/2011 11:28:25

Gepeperd en gezouten, opgediend om 18:16:55