-xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

KOLOMMETJE N° 342

vrijdag 16 september 2011

Sefa Bubbels

De biologische Moeder van de EU…

-----------------------

’n Ondergangsstemming, zegt Dirk Jan Eppink : juist : hij had moeilijk van een ‘Götterdämrung’ kunnen spreken, want daarvoor moeten er eerst Goden zijn in die Europa-Couraoussel. Al denken ze dat misschien van zichzelf, het Gents Liegebeest bijvoorbeeld : wij zitten in de Europese kaas, dus zijn wij Europese godhedekes…..

Enfin, zonder Europa gaan we zware problemen tegemoet : waar immers kunnen al die gebuisde Nationale Grootheden dan naartoe? De RVA is een beetje schamel, maar tot wat anders zijn ze wel bekwaam? Het zijn mislukte advocaatjes, of gesjeesde Pol & Socs, de vuilbak onder de universitairen….Ray van Angeltjes heeft eergisteren hun boekje opengedaan, van die jeugdige non-onderhandelaars die zich als kerstekindjes inzake BHV hebben laten in de luren leggen door hun gewiekste tegenstrevers…Drie op de 4 waren Pol & Soc’s…. nietige baarsjes in de slokmuil van die Franscouilolonse haaien…en van de vierde (Van Besien) is niet eens geweten of hij de kleuterklas met vrucht heeft kunnen afmaken….

Maar Europa heeft met een kaartenhuisje gemeen, dat het gebouwd is zonder cement….Daar waar een kaartenhuisje soms nog vernuftig kan in elkaar gezet zijn, is daarentegen Europa het werk van leeerling-tovenaars… Met permissie gezegd (want wij willen het proper houden) : het zijn net heksemeesters geweest!

En voor wie zich niet goed kan voorstellen : die moet maar eens Googelen op Sefa Bubbels (Becelare) : die is wel geen Burgemeester van Aalst, maar qua uitzicht en achteruit-aanpak kan die gerust haar wuvetje staan!

----------------------

Europa verkeert in ondergangsstemming

16/09/11, 13u38

Derk Jan Eppink is vicevoorzitter van de fractie van Europese Conservatieven en Hervormers in het Europees Parlement. Bijna 20 jaar na het Verdrag van Maastricht is de sfeer in Europa omgeslagen. Eppink verklaart de ondergangsstemming in Straatsburg.

Tijdens het Eurodebat kreeg ik deze week in het Europees Parlement het gevoel een begrafenis bij te wonen waar alleen de overledene nog ontbrak. De Deutsche Welle kopte gisteren: Untergangsstimmung im Europaparlament. Commissievoorzitter Barosso las, in een houterig ambtenarenjargon, een geruststellende verklaring voor die niemand geloofde. Zelfs de Groenen schudden hun hoofden. Iedereen voelt dat er een donkere bui boven Europa hangt en de storm weldra voor ravage zorgt.

De huidige sfeer in Europa is het spiegelbeeld van de euforie die twintig jaar geleden heerste toen het Verdrag van Maastricht werd aangenomen. De Berlijnse Muur was gevallen, de Duitse eenheid een feit en de aanstaande monetaire unie zou vanzelf leiden tot economische convergentie in een groeiende eurozone en daarmee een politieke unie afdwingen. Europa was onomkeerbaar op weg naar een ever closer Union. Daarom sprak Maastricht over een 'unie' en niet meer over een Europese Gemeenschap.
Achter deze 'samen op weg'-euforie lagen natuurlijk machtspolitieke feiten. De euro was de prijs die Duitsland moest betalen om de Franse zegen te krijgen voor de Duitse eenheid.

Frankrijk voelde zich klein tegenover het grote verenigde Duitsland en een Monetaire Unie gaf Parijs greep op het Duitse economische en financiële beleid. Een Duitse alleingang was onmogelijk.

Dogma
De Duitsers waren, toen al, bang dat de monetaire unie zou ontaarden in een transferunie waarbij Duitsland als Zahlmeister andere landen moest financieren. Hans Tietmeyer, toenmalig president van de Bundesbank, vreesde dat een monetaire unie een einde zou maken aan de politieke onafhankelijkheid van monetaire autoriteiten. Dus werd de euro gestut door een stabiliteitspact dat begrotingsdiscipline moest afdwingen. Duitse politici waren gerustgesteld, al heeft het Duitse publiek altijd zijn scepsis behouden.

Martin Wolf, commentator bij The Financial Times, complimenteerde zichzelf deze week met de opmerking dat hij de bui altijd zag aankomen. Hij legt de fout bij het Verdrag van Maastricht. "De poging om landen samen te binden kan leiden tot enorme fricties tussen die landen. Als dat gebeurt dan valt de gebeurtenis onder de klassieke definitie van een tragedie: hoogmoed, domheid en destructie." In tijden van crisis staan dikwijls vele profeten op, maar Wolf waarschuwde tijdens de euro-euforie, al was hij niet de enige. In 1999 verklaarde de econoom Milton Friedman dat de eurozone uit elkaar zou vallen. Critici werden echter afgedaan als 'oude, grijze, rechtse zeurkousen'.

Ik zie Maastricht niet als oorzaak voor een (mogelijk) mislukken van een monetaire unie. De oorzaak was dat de euro als politiek project te weinig rekening hield met economische realiteiten. De vooronderstelling van economische convergentie was een dogma; immers de grondslag voor een politieke unie en de idee van Europa als 'politiek-cultureel lichtbaken' in de wereld. Dat was politieke hoogmoed die voorbij ging aan economische realiteitszin.
Een monetaire unie heeft twee vereisten: een budgettaire unie en een versterkte concurrentiekracht. Het stabiliteitspact zou de begrotingsdiscipline afdwingen. Maar landen die niet aan de criteria voldeden, Italië en Griekenland, werden toch opgenomen. Om 'politieke redenen'. Die criteria werden steeds opgerekt. Daarnaast heeft de euro de concurrentiekracht in mediterrane landen verzwakt omdat die landen ineens toegang kregen tot geld voor een lage (Duitse) rente. De euro werd een slaappil en massieve leningen maskeerden het verlies van concurrentievermogen. De financiële crisis van 2008 legde die zwakheden bloot.

Domheid? Domme politici hebben inderdaad de euro om zeep geholpen. In 2002 verklaarde toenmalig commissievoorzitter Romano Prodi dat het stabiliteitspact 'stom' was. Daarmee gaf hij de Grieken een vrijbrief voor budgettaire fraude. Nu pleit Prodi voor een fiscale unie. Hij had beter zijn taak als 'bewaker van de verdragen' serieus genomen. De Duitse regering van Gerhard Schröder (SPD) en Joschka Fischer (Groen) liet het begrotingstekort oplopen boven de 3 procent, de bovengrens binnen de monetaire unie. Nu pleit Fischer in de zogenoemde (Europees federaal gezinde) Spinelli-groep voor een 'Verenigde Staten van Europa'. Grootse woorden maken zijn stommiteit als regeringslid niet goed.

Dan destructie? Ik vrees dat Wolf hier ook gelijk krijgt. En dat verklaart ook de Untergangsstimmung in Europa. De EU praktiseert nu voodoo-economics. Griekenland wordt in een put gedrukt waar het niet uitkomt zonder devaluatie. Om te devalueren moet het uit de eurozone, maar dat ontketent een neergang van de Franse en Duitse banksector met hun tientallen miljarden aan Griekse obligaties. Frankrijk en Duitsland moeten eerst hun banken redden voordat ze Griekenland laten vallen. Het Griekse faillissement is niet alleen een Griekse tragedie, maar ook een Europese. De combinatie van hoogmoed en domheid wreekt zich nu. Er zijn grenzen aan alles, ook aan Europese integratie. Chasser le naturel, il revient au galop.

Twee euro's
Griekenland is niet houdbaar in de eurozone, tenzij men dat land via een Europese transferunie voor decennia wil financieren. Daar zullen de Duitsers niets voor voelen. Terug naar een Europa met 27 nationale munten wil niemand. De eurozone zal ongetwijfeld blijven, alleen niet per definitie in de huidige samenstelling. Europa bevindt zich op een kantelmoment waarop het eigenlijk draait om Italië en Spanje. Als die landen niet in staat zijn hun concurrentiekracht te herstellen, loopt de eurozone zelfs het risico in twee delen te breken. Dan eindigt Europa met twee euro's: noord en zuid. In de heersende onzekerheid, zoniet angst, is wat tot voor kort ondenkbaar was ineens denkbaar geworden.
 

lDerk Jan Eppink is vicevoorzitter van de fractie van Europese Conservatieven en Hervormers in het Europees Parlement. lBijna twintig jaar na het Verdrag van Maastricht is de sfeer in Europa omgeslagen. Derk Jan Eppink verklaart de ondergangsstemming in Straatsburg

-------------------

Diagonaal herlezen

Mise en plat op 16/09/2011 16:21:18

Gepeperd en gezouten, opgediend om 18:38:25