|
_xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
KOLOMMETJE N° 339
donderdag 15 september 2011
MOET IK ER EEN TEKENINGSKE BIJ MAKEN ?
Een beetje als illustratie van het spreekwoord : woorden wekken, maar voorbeelden trekken gewoon de situatie gaan verkennen in de Franscouillonse pers
.
Bijgaand kaartje spreekt boekdelen. Het gaat hier duidelijk om de Anschluss van Brussel bij Wallonië, in voorbereiding van het Waalse Plan B waarmee Onkelinx een tijdje geleden dreigde om de Vlamingen bang te maken.
Wegens iets in dezelfde zin, is ooit WO II begonnen : dan ging het om de Corridor naar Dantzig (Gdansk), waar ook een paar stamboek-Duitsers bleken te wonen
Die waren daar geraakt, net als de koekoeks-jongen die in De Zes zijn komen wonen en eisen dat ze bij Brussel zouden horen
U moet ook weten, dat een onroerend goed in de Metropoliaine Grootstand Brussel bijna het dubbele waard is, in vergelijking met de ligging in een boerengemeente zoals Rode
.Dat, en het verkeren in Hogere Francofone Regionen, maakt van de inwoners Heren, en geen knechten meer!
Maar zeg dat dan!
Iedereen zal zich nog herinneren, dat La Muette de Portici, overigens een goedkoop operette-gevalletje dat toen was overgewaaid uit Italia, met het fameuze refreintje Amour sacré de la Patrie, aan de basis lag van het afscheuren van de Zuidelijke van de Noordelijke Nederlanden, aan het ontstaan van België dus. Was wel niet helmaal waar, maar het klonk verleidelijk. Nu dreigt er een nieuw Italiaans schandaal los te breken : het land der Coburgs in handen van de Jeanette uit Mons.
Misschien een opdracht voor Bart Peeters om daar een meesterwerk over te bevallen? Een lange werkdag. De zon gaat onder over de bergtoppen van de Abruzzen : de volwassen teruggekeerde Elio ziet als in een droom een ver koninkrijk zonder Eerste Minister, en hij ruikt zijn kans. Hij snuffelt, de neus in de lucht. Het koor neemt over. Het beeld vervaagt, en als we opnieuw mogen klaar zien, wordt Elio in de Sinte Gudule gekroond tot Staatshoofd. Hij ontvangt de kroon en de scepter der Coburgs voor even in bruikleen, en verdwijnt langzaam maar zeker in een rozige wolk naar boven, tot tegen de gewelven
waar hij blijft zweven, om voortaan van daar uit te waken over zijn onderdanen, allemaal steuntrekkers en brug-gepensioneerden die aan werken een broertje, en meer dan een, dood hebben
Echt iets voor Bart Peeters : dat beetje hakkelen moet U erbij nemen : precies dat geeft cachet aan het geheel.
Een Jeanet aan het Hoofd van de Regering! Wat gaan onze vrienden van de Godsdienst van de Wrede hierover zeggen? Is het niet hun heilige Muzelmanplicht zo iemand van een zo hoog mogelijk gebouw (met het hoofd naar beneden, stipuleert hun Profeet) te gooien? Zouden ze dat niet meteen doen, om ons zodoende van een hele pak miserie te verlossen?
Ik denk dat de Tjeven-aanhang nu verweesd achter blijft : meer bepaald de ACW-adepten. Zij weten toch ook dat hun Leiders nu voor eeuwig de Judassen zijn van de politiek? Och, de Sossen, de Groenen en die van t Blauwe Fabriekje zijn maar meelopers : de Tjeven zijn de grote schuldigen. Binnen de maand moet er nu een regering zijn, anders wordt het nieuwe parlementair jaar ingezet met een regering zonder lopende zaken en zonder een nieuwe. Di Rupo zal er nu dus met de zweep op zitten! Daar vooral de postjes wenken, zal er in ijltempo toegegeven worden
Discreet en zonder lekken naar de pers, maar alleszins niet naar het volk
.
Hier loopt netjes op tijd volgend stukje binnen
.
------------------------
From the desk of Koenraad Elst on Thu, 2011-09-15 10:43
Diederik Stapel is door de mand gevallen. De bliksemcarrière van de briljante Tilburgse sociaal-psycholoog is naar de bliksem. Hij baseerde, zo is nu gebleken, zijn vaak erg mediagenieke besluiten op sterk gemasseerde en zelfs uit de duim gezogen onderzoeksresultaten. Hij is betrapt, maar de echte vraag is hoevelen van zijn collegas het handiger aanpakken en decennia lang broodjes aap voor wetenschap verkopen.
Prof. Stapel (44) maakte naam met studies over normactivatie, motivational processing, zelfregulering, stereotypering, en vooral over de psychologie van het consumentengedrag. Hij leverde ideologisch wenselijke bevindingen, bv.: In een rommelige omgeving zijn mensen eerder geneigd tot discriminatie (
) en denken meer in stereotypen. Versta: de problemen met multiculturaliteit zitten niet diep, een kuisploeg volstaat om van een probleemwijk een prachtwijk te maken. Bij dat onderzoek werden overigens alleen autochtonen onderzocht, want allochtonen doen natuurlijk niet aan stereotypering of discriminatie.
Pas enkele weken geleden haalde hij nog de krantenkoppen met de bevinding dat vleeseters egoïstischer en hufteriger zijn dan vegetariërs. (Hufter is tegenwoordig vooral bekend als codewoord voor Wilders-kiezers.) Misschien wel juist, maar in dit geval gestoeld op gemanipuleerde gegevens. Collega Roos Vonk die de publicatie mee ondertekende, had het al vreemd gevonden dat Stapel geen naam vermeldde van een assistent die de rauwe gegevens bijeen gesprokkeld zou hebben, maar verklaarde hem nooit van fraude verdacht te hebben. Zij vreest vooral dat de sociale psychologie als discipline hierdoor in diskrediet komt.
Ze kan zich troosten met de zekerheid dat de wetenschappelijke status van dit soort studies hoe dan ook nooit erg hoog geweest is. Ondermeer omdat zoveel van hun vondsten zo ontstellend banaal zijn, bv. deze van Stapel:
Een vrouw die na het huwelijk de naam van haar echtgenoot overneemt, wordt beoordeeld als afhankelijker en minder intelligent dan een vrouw die haar meisjesnaam behoudt.
De maatschappijwetenschap zal nooit een maatschappelijke omwenteling teweeg brengen zoals de bouwers van de kerncentrale, de ruimteraket of de computer wel gedaan hebben. Zij geeft alleen een academisch tintje aan het soort inzichten dat sinds eeuwen aan de toog ontwikkeld wordt.
Toverstaf
In Vlaanderen is het wetenschappelijk aanzien van de sociale wetenschappen nog lager, omdat zij zo schaamteloos misbruikt worden voor politieke doeleinden. Wanneer er eens echt onderzoek gedaan wordt over hete hangijzers zoals de integratieproblematiek en de aantasting van het sociaal kapitaal door de Ueberfremdung, zoals dat van Marion Van San of Robert Putnam, dan bestaat de Vlaamse bijdrage in het bijeenharken van in jargon gegoten ontkenningen. Halfgeletterden komen immers onder de indruk van stadhuiswoorden en academische titels, tenzij de media helpen om de ballon te doorprikken. Maar de media hebben hier wel wat beters te doen dan kritische berichtgeving: zij dienen juist als megafoon voor de officiële lijn.
Neem nu deze, van prof. em. Luc Huyse:
Keer op keer produceert wetenschappelijk onderzoek cijfers die aantonen dat slechts een kleine minderheid van de bevolking de splitsing van het land wil, namelijk hoop en al 15% van de Vlamingen. (Het eindspel van N-VA, DS, 8-11-2011)
Het louter gebruik van het woord wetenschappelijk is voor mensen zonder wetenschappelijke vorming al een toverstaf om alle bezwaren mee plat te slaan.
Huyse plaatst zich daarmee in het reeds lange rijtje van professoren en journalisten die beter weten dan de kiezer zelf wat die kiezer met zijn stem bedoelt. Deze despotische visie op de democratie past uitstekend bij het profiel van hooghartigheid dat Huyse al zo lang cultiveert. Ze houdt in dat de kiezer te dom is om een stem uit te brengen overeenkomstig zijn eigen overtuiging, en bij ondervraging zijn stem inslikt. Met een goed gekozen vraagstelling kan men immers de indruk wekken van een eigenlijk andere mening. Zou men bv. de vraag stellen: Wilt u burger zijn van een land waarin u grondwettelijk een tweederangsburger bent?, dan zou blijken dat talloze kiezers van SP-a en Groen! helemaal niet pro België zijn.
Intieme overtuiging
De meeste kiezers van de N-VA en LDD en zelfs een flink deel van de VB-stemmers zouden, in Huyses woorden, belgofielen zijn, ondanks hun uitdrukkelijke keuze voor een minder dan belgofiel partijprogramma. Ook dat is maar een kwestie van vraagstelling: gaat het om sentimentele affectie voor het land waarin men opgegroeid is, dan hebben vele mensen nog iets met België, ook mensen die nuchter nadenkend tot de slotsom gekomen zijn dat het met dit land niet meer goed komt en dat een splitsing in ieders belang is. Op grond van die rationele overweging hebben die mensen in het stemhokje tegen België gekozen. Maar Huyse wil de door hem geminachte kiezers en niet-wetenschappers terugduwen in hun emotionele dimensie.
Het zal dus ook niet helpen als anti-Belgische partijen straks een volstrekte meerderheid halen: die meerderheid telt gewoon niet, ten eerste omdat volgens Huyse democratie niets met numerieke meerderheden te maken heeft (en de minorisering van de Vlamingen door grondwettelijke grendels dus niet ondemocratisch zou zijn), ten tweede omdat die meerheid alleen de uitgebrachte stemmen betreft en niet de intieme overtuiging. Men zou denken dat elke mens dé wereldspecialist is betreffende zijn eigen overtuiging, maar dat is zonder de wetenschap gerekend.
Stalin zei dat de politieke macht niet bepaald wordt door de stemmen, maar door het tellen van de stemmen. Belgicistische wetenschappers hebben dit nog wat verfijnd: wat het beleid moet bepalen, zijn niet de getelde stemmen, maar de interpretatie van de stemmen
-------------------
Diagonaal herlezen
Rik Torfs! Die zal de CD en Amper Zand moeten redden! Wil die dan, vooraleer op het scherm te komen, iedere keer even een karnavals-masker opzetten AUB? Dan zouden de gevoelige kijkers, alsook de kleine kinderen, kunnen blijven kijken zonder onwel te worden
.
Ondertussen doen onze media hun uiterste best om zo evenwichtig mogelijk het evenwichtig gedrocht BHV te vereeuwigen
.Toch minstens voor een paar dagen. Tot na zondag, bijvoorbeeld, als in Linkebeek de revolutie uitbreekt. Dat is iets waar de Dikke van Diksia echt bang voor is!
Wat houdt ons tegen om de man op zijn wenken te bedienen?
Mise en plat op 15/09/2011 21:17:22
Gepeperd en gezouten, opgediend op 16/09/2011 12:19:29
STOP EENS N BLOKKER BLOGGER IN UW TANK
|
