_xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

KOLOMMETJE N° 327

maandag 12 september 2011

---------------

Studenten onthouden minder feiten

als ze die kunnen opzoeken

----------------------

In welk jaar overleed Napoleon? Hoe heette de regisseur van de thriller The birds ook alweer? Bevat de lucht meer zuurstof dan stikstof? Met de juiste zoektermen levert het internet de antwoorden bliksemsnel. Daardoor onthouden we ook minder feiten, berichten Amerikaanse onderzoekers in het vakblad Science.

De vorsers onder leiding van Betsy Sparrow bestudeerden hoe goed studenten feiten onthouden, als ze denken dat ze dezelfde informatie via een pc kunnen opzoeken. Daarvoor schotelden de onderzoekers studenten feiten voor zoals 'het oog van een struisvogel is groter dan zijn hersenen'.

De proefpersonen mochten op de computer notities nemen, maar die mochten ze later niet gebruiken om de feiten op te halen. Aan de helft van de studenten hadden de onderzoekers echter wijsgemaakt dat ze de notities wél zouden mogen raadplegen. Die groep had opmerkelijk meer moeite met de opdracht dan wie op voorhand wist dat hij de test zonder hulp zou afleggen. Alle studenten herinnerden zich wel in welke map ze hun notities hadden opgeslagen, dus waar ze de informatie konden terugvinden.

Andere proeven wijzen erop dat we ook vaak op het internet rekenen om ons geheugen te ontlasten: bij kennistests dachten de studenten aan internetbronnen, ook al waren die niet beschikbaar.

Lange termijn

Moeten we dan vrezen voor de schoolgaande jeugd, die opgegroeid is met hotspots, smartphones en Wikipedia? 'Door het internet lopen jongeren inderdaad gevaar om lui te worden, om zich minder in te spannen om nieuwe kennis op te slaan. Tegelijkertijd kunnen ze vandaag gemakkelijk op zoek gaan naar informatie die hen interesseert. Maar wat het internet met hen op lange termijn doet, is nog koffiedik kijken,' zegt Luk Vanlanduyt, die scholen ondersteunt bij het integreren van nieuwe technologieën in het onderwijs.

Vanlanduyt: 'Jongeren dénken dat ze informatie goed kunnen opsnorren, maar eigenlijk verspillen ze veel tijd op internet: ze kunnen niet snel en gericht inhoud opzoeken. Velen moeten ook leren om zich tijdens een zoektocht niet te laten afleiden door reclame die verleidelijk knippert.'

Sinds september 2007 zijn er ICT-eindtermen: kinderen moeten via internet veilig kunnen communiceren, maar ook digitale informatie kunnen opzoeken en verwerken. 'In de praktijk is er nog veel werk aan de winkel: scholen komen computers tekort en veel leerkrachten zitten nog midden in het groeiproces. Niet iedereen kan immers de juiste zoektermen in Google intikken.'

-------------------

Diagonaal herlezen

Doet dit U niet denken aan de Menapiërs uit de tijd van lang voor Julius Cesar onze voorouders hen kwam in de pan hakken? Nooit sedertdien werd ook maar het kleinste spoortje gevonden van bedrading (voor energie-bedeling) of voor communicatie, wat het zuiverste bewijs is toch dat alles toen draadloos marcheerde?!

Sedert die dagen is er een hele weg afgelegd : het schrift is moeten uitgevonden worden, later zelfs de boekdrukkunst…De snelheid van de ontwikkelingen werd steeds maar opgevoerd : van s-toomkracht naar a-toomkracht, via een klein oponthoud bij de Suez-mensen, die ons elektriciteit verkochtten die ze elders gestolen hadden. En daar staan we dan weer : op de vooravond van waar het ooit allemaal begon : met niets.

Wie kent er nog ‘De Tafels’, of de vragen uit de Mechelse Catehismus die ons nochtans in onze kinderhersentjes gepompt werden tot deze barstten…Hoeveel 13 x 17 was : het antwoord diende gegeven te worden nog voor de vraag gesteld was. Hoeveel Goden er waren, was ook zo’n instinker : niet eens ’n multiple choice vraag!

Nu weet Google het antwoord nog vòòr de vraag is ingetikt, en dat over die Goden, dat is om te duizelen! Een kat vindt er zelfs haar jongen niet in terug! Op slag verschijnen er honderden namen, met afbeelding en al, en de ene al schaaarser gekleed dan de andere. Maar brains? How How! Zoveel externe geheugens als U wilt, maar zelf nadenken? Zo van dat ouderwets stap voor stap nadenken, redneren om tot een eigen inzicht te komen : dat zit er niet in. Allez, ‘k wil zeggen, dat zit er voorlopig nog niet in….

Ergens de zon zien bovenkomen boven de bergen, en begrijpen wat die daar komt doen : Wikipedia kan dat perfect omschrijven, wetenschappelijk onderbouwd als U wilt – maar die pure zuiverheid als schoonheid kunnen catalogeren : daar zal nog veel volk komen naar kijken. Als die schoonheid dan bovendien nog een religieus tintje krijgt, dan is het precies alsof Het Paradijs (dat niet eens schijnt te bestaan, volgens Google) U een inkijkje toestaat. Het is precies alsof Iets of Iemand U toevertrouwt : Kijk, nietige aardworm, ooit zult ook gij eens deel uitmaken van die Oneindigheid die meestal aangemerkt wordt als ‘Eeuwigheid’.  Want daar komen we ooit, vroeg of laat, allemaal, en die eeuwigheid, die duurt lang. Zeer lang. We hebben daar zelfs geen gedacht van!

Waarheid of verzinsel? Dat wisten ook de Menapiërs niet zo goed…

Mise en plat op 12/09/2011 8:50:41

Gepeperd en gezouten, opgediend op 13/09/2011 10:22:20