_xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

KOLOMMETJE N° 318

vrijdag 9 september 2011

Mise en plat op 9/09/2011 14:12:13

Gepeperd en gezouten, opgediend om 18:25:45

----------------------

Antwoord : het is een dwaling te denken dat de NV-A dwaalt. We mogen voor waar en echt aannemen, omdat ze het zelf zeggen, dat de NV-A NIET dwaalt : ze zijn alleen maar een beetje heel erg ver veloren gelopen in de woestijn….

Vraag : Mag er getwijfeld worden aan de woestijntocht van de NV-A?

Antwoord: er mag geenszins getwijfeld worden aan de woestijntocht van de NV-A, net zoals wij in onze jonge jaren geen geschilderde jonge meisjes mochten kussen.

Vraag : waarom mochten wij in onze jonge jaren geen geschilderde jonge meisjes kussen?

Antwoord  wij mochten geenszins geschilderde jonge meisjes kussen, omdat zij op alle plaatsen waren vervalst.

---------------------

DWAALT DE NA-A?

De N-VA doet het nog altijd goed in de peilingen en er lijkt geen maat te staan op de populariteit van Bart De Wever. Hun imago van ‘rechtlijnigheid’ (perceptie) blijft overeind, ook al getuigt de partij (in de realiteit) niet altijd van moed en lijkt ze zich op sommige domeinen zelfs zwaar te vergissen. Of zoals Bruno Valkeniers ooit opmerkte in een column: “De N-VA wil salonfähig zijn. Een beetje rebels, maar ook niet té.” Ze moeten immers niet alleen de radicale Vlaamse achterban zoet houden, maar ook de overgewaaide CD&V-kiezers overtuigen dat ze best wel te vinden zijn voor compromissen.

Solidariteit

“Ik ben voor solidariteit”, zegt Bart De Wever, de man die ooit (onder massale media-aandacht) met vrachtwagens vol nepeuro’s naar de scheepslift van Strepy bolde om de miljardentransfers van Vlaanderen naar Wallonië aan te klagen. “Buiten het Vlaams Belang zijn alle Vlaamse partijen voor solidariteit met Wallonië” (in een interview met de RTBf en geciteerd door Gazet van Antwerpen, 08.09.11). Welja, wij vinden dat die eenzijdige solidariteit – het Belgische codewoord voor de overdracht van Vlaams geld naar Wallonïe en Brussel (vandaag ruim 12 miljard euro per jaar – al meer dan lang genoeg heeft geduurd.

Onafhankelijkheid en Europa

Vaagheid troef ook over het einddoel. U herinnert zich nog wel hoe De Wever op de rem ging staan toen Onkelinx en andere Franstalige politici verklaarden dat Wallonië zich moest voorbereiden op het einde van België. “Vlaamse onafhankelijkheid is nu niet aan de orde”, klonk het. Wanneer dan wel? Hoelang moeten we nog blijven aanmodderen binnen België? Tien jaar, twintig jaar, dertig jaar? De N-VA-voorzitter walst om de hete brij: “Wij zijn niet voor een botte splitsing maar voor een evolutieproces in etappes. Wij zijn voor een Vlaanderen in Europa. Ik heb geduld.” (Gazet van Antwerpen, 08.09.11) Tja, als we op Europa moeten wachten, zal De Wever nog veel geduld mogen hebben.

De blinde - of is het alleen maar naïeve - eurofilie van de N-VA blijft verbazen. Ook Mark Grammens ergert zich mateloos aan het feit dat “een nationalistische N-VA onzin verkoopt over een ‘Europa’ dat nauwelijks bestaat”. Grammens merkt droogjes op dat er niet zoiets bestaat als een Europees volk en vindt dat “volksnationalisten” aan die vaststelling best consequenties zouden verbinden (Journaal, 17.06.10). Maar dat gebeurt niet. “Zonder het minste denkwerk te verrichten, roept men als getrainde papegaaien “Europa! Europa!”, en men komt ermee weg, want er is niemand in de media die er ooit wel eens een vraag wil over stellen.” De N-VA profileert zich graag als een partij van “realo’s”, maar wie denkt dat België straks vanzelf verdampt binnen Europa, geeft niet meteen blijk van realiteitszin. Meer zelfs: ze spreiden de loper uit voor figuren als Herman Van Rompuy, Guy Verhofstadt en Mark Eyskens. Europese ‘federalisten’ die Europa willen kneden naar Belgisch model en de EU als (geheim) wapen inzetten tegen de Vlaamse autonomie…

bron:VB

-------------------

Diagonaal herlezen

Bravo! Alle goede punten die jullie maar graag zouden hebben, en doe ze nog ne keer vol, Simonneke!

Mag ik het, van op een veilige afstand en buiten het bereik van de scheepskanonnen), ook een beetje anders verwoorden?

Namelijk dat het konijn, de Vlaamse Reus (zie afbeelding onderaan), al jaren met zijn nek en die ene voorpoot, in de strop gevangen zit. Hoe meer hij spartelt en trekt, hoe meer die strop knelt en schaaft.  Hij kan natuurlijk ook het slimmeke uithangen, en zijn eigen voorpoot afknagen : maar zijn eigen kop kan hij toch zo maar niet achterlaten….

Wij, Believers van het Eerste Uur, willen die strop ineens doorknippen, omdat zoiets de enige manier is om Langoor te bevrijden. De Niveanen willen ook wel die strop weg, maar ze denken die te kunnen kapot babbelen. Of die laten verslijten door erosie en natuurlijke afkalving.

Willen de Dames en Heren even plaats nemen, het snot uit hu ogen en de prut uit hun oren doen, en mij de oplossing aanreiken?  

Ja, d’er is natuurlijk het schitterend boekdeel over de ‘Ordelijke Opdeling’, waarbij grandioos voorbij gegaan wordt aan het feit, dat om iets op te delen, men minstens met twee van goede wil moet zijn om te delen. Onzin, natuurlijk! Eerst de Vlaamse Reus uit de strop helpen, en dan zien we wel.

Al gedacht hoeveel vijanden er overal vast gebetoneerd zitten overal in de kazen? In ‘de instellingen’? In de Intercommunales? In de bestuursorganen van groot tot klein? In de ziekenkassen? In, ja, waar en op welke echelons zitten al die zo begeerde ‘postjes’ waarop iedere kleurpartij zo zot is voor ‘de vrienden’?

En die zouden alleemaal, na ‘de machtovername’ hun duivels niet beginnen te ontbinden? Die zouden niet beginnen saboteren? Nieuwe rijplaat, Meneer? – Kom morgen maar eens terug. / Een boek ontlenen? Sorry, Meneer, we gingen juist sluiten : kom morgen maar eens terug…U wordt opgeroepen voor de Rehtbank?  -Sorry, Meneer de zitting is verdaagd. U wilt de trein? De bus? De metro? Sorry, meneer wij STAKEN tot alles PLAT liigt….

Besluit : laat, vooraleer de strop van rond de nek van de Vlaamse Reus gaat, eerst Vlaanderen nog maar wat geler kleuren. Daar valt wat voor te zeggen!

Tenzij, en dat is de oplossing waar de Vlaams Belangers voor staan, eerst de strop zonder meer wordt doorgeknipt. Eenmaal te water, zullen we wel vare! Wie bang is, krijgt ook slaag. Het zal pompen of verzuipen worden.  Stelt zich de vraag, of de gemiddelde Vlaming wel KAN roeien met de riemen die hij heeft!

Dus best nog een beetje verder de woestijn doen? 

De Vlaamse Reus.