_xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

270

dinsdag 30 augustus 2011

Mise en Ligne en Bouteille op 30/08/2011 13:07:00

Gechambreerd en opgediend om 17:59:33

Ik had het kunnen denken! De Schandaard on line openen is iedere morgen een niet in te schatten risico, net als haar (zijn?) tweelingbroer, De Morgen. Gewoonlijk kan ik de grijpklauwen die uit het scherm springen en mij naar de keel vliegen, ontwijken, maar deze morgen bleef de stank als naar verschroeid vlees in de lucht hangen. Stincklman, dacht ik : Stinckmaan is daar weer : pek, solfer en Stinckman! Waarlijk, Satans rechterhand was weer in zijn pen en in mijn computer gekropen. En zonder verwittiging sprong die recht in mijn gezicht!

Hoe kan het ook anders : hij is er telkens als de kippen bij om het Vlaams Belang te roosteren in het hellevuur van zijn eigen persoonlijke gevoelens  haat gemengd met afgunst, en besprenkeld met brandende vitriool

Dat, verblind als hij is, tussen al zijn venijn, hij die ene waarheid als een koe laat ontsnappen, is duidelijk : onderstrepen dat Vlaams Belang als 'visie- en programmapartij al decennialang het gelijk aan haar kant heeft'.  Die man is niet allen arrogant, hij is oerdom. Als een koeienvlaai krijgt hij die taart in zijn gezicht, want op die waarheid heeft hij geen repliek!

Voorbeeld : Vlaams Belang is tegen die overvloed van moskeeën. Jaren later tettert De Morgen vandaag dat in Antwerpen de helft van de moskeeën er teveel aan is….Ja, Stinckmanetje, dat is nu eenmaal : iets doen als ‘t kalf (neen, niet Uw persoon! U bent geen kalf. Bijlange niet! U bent een ezel!) verdronken is.

-------------------------

Valkeniers probeert crisis door te spoelen

Vlaams Belang-voorzitter schrijft partijkader brief

• dinsdag 30 augustus 2011, 03u00
•  
• Auteur: Bart Brinckman

BRUSSEL - Voorwaarts en vergeten. Bruno Valkeniers bezorgde zijn kaderleden wat vakantielectuur. Met een druk najaar moet Vlaams Belang de partijcrisis achter zich laten.

Voor Bruno Valkeniers staat er een vet punt achter het verhaal van de Belangers die de partij de jongste weken vaarwel hebben gezegd. De geplaagde voorzitter stoomde een druk najaarsprogramma klaar. Dat moet alle perikelen doen vergeten en vooral onderstrepen dat Vlaams Belang als 'visie- en programmapartij al decennialang het gelijk aan haar kant heeft'.

In de opmerkelijke brief aan de kaderleden van Vlaams Belang zal de lezer vruchteloos speuren naar een soort mea culpa. Valkeniers kreeg de laatste maanden de nodige kritiek over zich heen. Hij zou al te weinig hebben ingegrepen. Het leek wel alsof de Antwerpenaar zijn partij niet meer in handen had.

De voorzitter benadrukt integendeel dat hem geen andere keuze restte dan enkele dissidenten, onder wie de Gentenaar Francis Van den Eynde, uit de partij te zetten. Niet dat Valkeniers struikelde over de 'kritiek'. Maar de 'onverzoenlijke dissidentie' schaadde de 'onbaatzuchtige militanten' en kwam alleen de 'politieke tegenstanders en het, op dat moment onbestaande, cordon médiatique' ten goede.

Vernieuwd programma

'Ach, kritiek zal er altijd zijn', zegt Valkeniers aan De Standaard. 'Het is erg moeilijk om goed te doen voor iedereen.' Volgens hem was het nodig om in vakantietijd, wanneer de partijraad niet samenkomt, de kaders toe te spreken. 'De huidige politieke situatie geeft ons gelijk. De francofonie en Vlaanderen zijn niet met elkaar te verzoenen. Elke dag neemt de vervreemding in Vlaanderen toe, door de aanhoudende massale immigratie. En uitgerekend op dat moment heb ik als voorzitter al te lang al te veel energie moeten steken in interne persoonlijke tegenstellingen aan de top van de partij.'

Behalve Van den Eynde en enkele parlementsleden (zoals Jurgen Ceder en Erik Arkens) moest Valkeniers ook Frank Vanhecke uitwuiven. De erevoorzitter van Vlaams Belang en weduwnaar van Marie-Rose Morel kon zich niet langer vinden in de manier waarop de partij werd geleid. In zijn brief noemt Valkeniers Vanhecke niet eens bij naam, laat staan dat hij hem van repliek dient. De voorzitter beperkt zich tot de opmerking dat het 'ernstiger ware geweest als ze hun mandaat, dat ze te danken hebben, aan de partij, ingeleverd zouden hebben.'

Om die teleurstellende ervaringen door te spoelen, wil Valkeniers het kader enthousiasmeren voor een druk najaar. 'Vlaanderen zal een sterk Vlaams Belang nog steeds nodig hebben.' In september komt er een (zoveelste) 'spraakmakende en assertieve affichecampagne', waarvan de inhoud vrijdag wordt voorgesteld. Belangrijker wordt het vernieuwd sociaaleconomisch programma. Vlaams Belang wil zich profileren als de 'meest sociale partij van Vlaanderen', waarbij het zich resoluut afzet tegen de Europese Unie, maar ook past voor het neoliberalisme.

Mediacordon

De partij organiseert ook twee symposia. Een over de positie van de vrouw in de islam. Maar ook het cordon médiatique komt aan bod. Voor Valkeniers, daarin gesteund door zijn medewerker Johan Sanctorum, blijft dat een oud zeer. Hij vindt dat het mediacordon alleen sneuvelt als de partij in de problemen zit. 'In De Standaard kan ik mijn opiniestukken nog steeds niet kwijt.'

U vraagt : waarom lees ik dan DS en DM? Wel, lieve mensen, er bestaan geen andere gazetten. En als die er al mochten zijn, dan zijn  ze nog slechter, ofwel een afgietsel van die twee. Zonder de blogschrijvers zouden wij na verloop van tijd niet eens meer weten waar het Noorden ligt!

--------------------

Diagonaal herlezen

Ik had deze nacht een mooie droom. Ons Ma, moest ze nog leven die nu 108 jar oud zou geweest zijn, en al bijna 30 jaar overleden is, stond deze nacht naast mijn bed. Ze schudde mij wakker, door tegelijk aan mijn 2 oren tegelijk te trekken (o dat bekende gebaar!), en het moederlijk sermoen begon. Stilletjes, dat wel, om niemand te wekken. Zelfs de Néro, ’n Duitse Herder van 50 Kgr droog gewogen, die aan ons voeteinde slaapt, had niets gehoord. “Dat er zoveel klachten waren” over mijn taalgebruik in al die kolommetjes, die ook druk werden gelezen in het Voorgeborchte (*), want iets anders hadden ze daar toch niet te doen dan kolommetjes lezen en te becommentariën.  Tiens, dacht ik, Moederke toch! Zijde gij daar moeten blijven zitten! En nog altijd niet bij onze Pa in den Hemel gemogen?! Da’s niet schoon van Sinte Pieter! Enfin, anders dan vroeger, heb ik mij, zonder oorvijgen, lang en veel mogen verdedigen, en het kwam hierop neer, dat ze mij, haar grote 75-jarige jongen, gelijk moest geven. Nog erger dan in Vaders tijd, waren de Gevestigde Waarden vals en verraderlijk, zodat ze alleen met scheldwoorden konden bestreden worden. ‘k Kreeg een kruiske nog, en wierd geslegen, op mijn kake, zacht en zoet….

Ha, zei ze, ge weet het nog! Dan is ’t goed!

Later, bij de ontbijtkoffie, werd mij gevraagd waarom er zo gemonkeld moest worden. ‘t Is niks, zei ik : g’hebt de complimenten van ons Ma….Ja, was de repliek, maar over de Christelijke Vasten hebt ge de bal toch niet goed geraakt hé!

Mij werd uitgelegd : vasten was wekenlang, dag en nacht, zonder opzien tebaren, gewoon sober leven. Slechts éénmaal daags uw ‘nooddrujft’ nemen, U zoveel mogelijk plezier ontzeggen en nog godvruchtiger dan anders door het leven gaan. Voor mensen met zwaar werk, voor ouden van dagen en voor zieken, kon er ‘dispensatie’ verleend worden : daar wist de Pastoor wel raad op.

Dedju, dacht ik! En nu worden wij de les gespeld door alle soorten gazetten-tuig die partij trekt voor vreemde Sahara-snuiters…..Vaticanum II is toch maar een rare bedoening geweest!  Hadden wij nog maar die oude vertrouwde Catechismus!

Ja die Oude Mechelse Catechismus, ten gerieve van alle Bisdommen van Belgie….Zou die nog bestaan? Zou die Stinckman die ooit hebben moeten van buiten leren? Waar zouden we die kunnen vinden?

Tja, die bestaat misschien niet meer in boekvorm, maar wel op Tinternet, waarschijnlijk ten gerieve van het nageslacht. Na te zien op

http://www.holyhome.nl/Mechelse-Catechismus.html

(*) Voorgeborchte : dat stond allemaal in die Mechelse Catechismus, en dus ga ik dat hier niet nogmaals uitleggen! U zult wel zien als het zover is!