_xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

198

woensdag 3 augustus 2011

De zwakke zoekt bescherming

Maar voedt zelf de slang aan zijn borst

----------------------

De uitvinder van ‘het socialisme dat gezellig moet zijn’ – hij heeft er ondertussen zelf een gezellige en vooral hete boel van gemaakt – had, met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid, volgende situaties reeds in het oog (zie artikel hieronder): onderwijl beduvelen we ze en worden er zelf beter van….

Ach de moederborst van Vadertje Staat : dat zoiets moet uitkomen, juist in ‘De Week van de Moedermelk’ : Vadertje Staat is de moederborst die melk zuigt uit de mond van de onmondige baby, ipv omgekeerd….

Regels, regetjes en voorschriftjes : zo slurpt de borst de levenbrengende melk terug op….

--------------------------

Sociale lening duurder dan hypotheek bij gewone bank

De hypothecaire leningen bij sommige sociale kredietmaatschappijen zijn duurder dan gedacht. In vele gevallen komt de rentevoet zelfs hoger uit dan bij de gewone bank, zo blijkt uit een enquête door Test-Aankoop. Duizenden, doorgaans financieel zwakke, gezinnen komen zo bedrogen uit.

Wie bij de bank moeilijk een lening krijgt, kan aankloppen bij een sociale kredietmaatschappij die gesteund wordt door de overheid. Maar de kandidaat-gezinnen kijken beter goed uit hun doppen, zo raadt Test-Aankoop aan. De consumentenorganisatie vroeg in maart de tarieven van de verscheidene sociale kredietmaatschappijen in het Vlaamse en het Brusselse Gewest op en kwam tot onthutsende conclusies.

Eerste vaststelling: hun tarieven lopen fel uiteen. Zo is bij het Vlaams Woningfonds een twintigjarige hypotheeklening van 100.000 euro mogelijk tegen een rente van 1,50 procent, terwijl aan de vergelijkbare lening bij het Kempens Woonkrediet een rentetarief van 4,85 procent vasthangt. Over de periode van twintig jaar komt dat neer op een verschil van ruim 39.000 euro aan aflossingen. De Brusselse sociale kredietmaatschappij Petit Propriétaire is zelfs ruim 47.500 euro duurder dan het Vlaams Woningfonds.

"Zulke enorme verschillen zijn niet te verantwoorden. De sociale leningen zijn niet altijd sociaal en schieten hun doel voorbij", zegt financieel expert Yves Evenepoel van Test-Aankoop. "De problemen zijn er overigens niet van vandaag. We krijgen al twintig jaar klachten over sociale leningen."

De consumentenorganisatie kwam tot een tweede merkwaardige bevinding. Sommige instellingen, waaronder het Kempens Woonkrediet, Petit Propriétaire en de leden van de vzw Sociaal Woonkrediet, blijken hogere tarieven te hanteren dan de klassieke bank. De gezinnen met een laag inkomen die ervan uitgaan dat ze bij een sociale kredietmaatschappij alvast goedkoper lenen dan bij de bank, komen zo bedrogen uit.

Het Kempens Woonkrediet erkent het probleem. "Ja, we krijgen klachten van ontevreden kredietnemers", geeft medewerker Erik Peeters toe. "Maar we kunnen er niets aan doen. Voor onze tarieven hangen we af van de politiek. De Vlaamse regering laat de sociale kredietmaatschappijen in de kou staan. We hebben haar daar al dikwijls op gewezen."

Er zijn twee soorten kredietmaatschappijen, de gesubsidieerde en de niet-gesubsidieerde. Het Kempens Woonkrediet behoort tot de tweede groep. De instelling krijgt dus geen centen van het Vlaams Gewest, dat zich bij de banken wel garant stelt voor alle toegekende leningen. "We kunnen onze rentetarieven niet naar beneden halen met subsidies, zoals het Vlaams Woningfonds dat wel kan", legt Peeters uit. "De Vlaamse regering sluit met de banken contracten af die de basis vormen voor onze kredietverschaffing. En daar hangen onze rentetarieven aan vast."

Maar ook bij een gesubsidieerde instelling als het Vlaams Woningfonds is het foutgelopen. Deze krant bracht vier maanden geleden aan het licht dat de instelling op de rand van het bankroet balanceerde en de lage sociale rentevoeten onhoudbaar werden.

Test-Aankoop dringt er bij de gewestregeringen op aan snel een einde te maken aan de wirwar aan sociale leningen. In november vorig jaar pleitte de N-VA ook al voor een fusie van het Vlaams Woningfonds, de Vlaamse Maatschappij voor Sociaal Wonen en maatschappijen als het Kempens Woonkrediet.

Het kabinet van Vlaams minister van Wonen Freya Van den Bossche (sp.a) beklemtoont dat die hervorming intussen door de Vlaamse regering is goedgekeurd en dat de centralisatie op Vlaams niveau in gang gezet is

-----------------

Sociaal

De Belg mag dan een baksteen in de maag hebben, een eigen huis is door de hoge vastgoedprijzen voor heel wat mensen steeds minder haalbaar. Maar Vlamingen die bij een gewone bank geen woonlening krijgen, kunnen wel aankloppen bij de Vlaamse overheid voor een financieel duwtje in de rug. Via verschillende instanties kent die leningen tegen bijzondere voorwaarden toe. Tot zover het goede nieuws. Want de voorbije jaren leek alles wat kan mislopen ook mis te lopen.

De sector is nog altijd een lappendeken. Het Vlaams Woningfonds (VWF) en de Vlaamse Maatschappij voor Sociaal Wonen (VMSW) kennen leningen toe met een lage rente. Daarnaast zijn er enkele tientallen erkende sociale kredietmaatschappijen. Die genieten van een gewestwaarborg op de kredieten die ze verstrekken.

Het Vlaams Woningfonds, waar dertigduizend gezinnen een sociale lening hebben lopen, zit in zware financiële nood. Uit een alarmerende audit werd enkele maanden geleden duidelijk dat het fonds afstevent op een faillissement tegen 2020. Te hoge werkingskosten, te weinig opbrengsten uit beleggingen en flaters, zoals een foute investering in een IJslandse bank waardoor 52 miljoen euro in rook opging. Daarop besliste de Vlaamse regering om het VWF en de VMSW te fuseren. De nieuwe vennootschap voor sociale leningen zal echter pas tegen 2013 operationeel zijn.

Eind 2009 bleek uit een grote doorlichting ook al dat het gros van de kredietmaatschappijen niet naar behoren functioneerde. Eén onderzochte lening op de zes werd onterecht toegekend. Vaak werd de aankoopprijs van een woning bewust lager ingeschat om het pand te laten voldoen aan de definitie van bescheiden woning. De schattingen werden ook meer dan eens uitgevoerd door de zaakvoerders of hun partner. En sommige van die kredietmaatschappijen blijken nu rentevoeten aan te rekenen die hoger liggen dan bij een gewone bank.

Consumentenorganisaties krijgen al sinds mensenheugenis klachten over sociale leningen. Tien jaar geleden publiceerde deze krant een spraakmakende artikelenreeks over manifeste fraude met gelden voor sociale huisvesting in Vlaanderen. Tien jaar later blijven de verhalen over onfrisse praktijken opduiken.

Steven Samyn
Chef politiek

--------------------

Diagonaal herlezen

Dan is de Marokkaanse Staatsbank (is een omschrijving van toepassing op alle Banken in Marokko) heel wat genereuzer voor hun 13^de Provincie (correct?) zorgen, waarmee ze hun landgenoten bedoelen die een vreemd land binna zo goed als geheel bezetten. Om daar huizen te kopen zonder geld en die te laten verkommeren..

Tja, het Muzelmans bankieren verschilt lichtjes van het onze, waar het geld bij bosjes uit onze zakken wordt geklopt, zoals U zojuist gelezen hebt.

De Marokkaanse Bank koopt bij de Notaris dat eerste vastgoed in de straat, en betaalt cash de hoogste prijs , netjes in de pocket voor de verkopende erfgenamen.  Dan bekomt Mo of Rachid of nog iemand anders een huurcontract voor hem en zijn mannelijke opvolgers, tegen een zacht prijske. Zeggen we € 150 per maand. Bank content, Mo content. Want Mo kan nu dat huisje beginnen ‘melken’. Per ‘gerestaureerde’ kamer die hij onderverhuurt aan € 450,- kan hij in Marokko al vlug een hele straat opkopen…

Neen, zo simpel gaat het niet allemaal. En ach! Het zou ons niet mogen kunnen schelen. Iedereen in deze ketting moet maar zijn verantwoordelijkheid opnemen : de notaris, de witwascellen, de banken, het kadaster, de inkomsten belasting, de OCMW’s : iedereen knijpt een oogje dicht en zodoende is heel de straat blind….

Want hemelhoog boven deze gang van zaken, staan onze Rode Broeders, die waken over, gelukkig voor hen, deze nieuwe ‘verworpenen der aarde’….Onder het aloude socialistische credo : krab ik Uwen rug, krabt gij de mijne….Want de Staat bestelen, dat mag, maar Uw vrienden : ça jamais!