_xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
190
maandag 1 augustus 2011
OVER SMERIGE HOERNALISTEN GESPROKEN
Umberto dItalia
Als tegengif
-------------------------------
Ik geef toe : het is een eigenaardig begin. Maar liever Uw nieuwsgierigheid gewekt, dan U De Morgen voorleggen om U een bloedopdrang te doen krijgen. Het verwondert mij altijd dat het papier, waarop zoiets gedrukt wordt, niet wegloopt uit afkeer voor dergelijke hoernalistiek.
Enfin : U bent gewaarschuwd. Als U leest tot het einde, dan wacht U een kleine versnapering als vergoeding voor de doorstane emoties.
Ten geleide : Umberto II van Savoye, echtgenoot van Marie Josée de Belgique, was de laatste koning van Italië, die na WO II weggestemd werd na een nipte nederlaag
.Sedertden blijven de Savoyes verbannen uit het land
-----------------------
Smerig
01/08/11, 06u59
De Morgen
---------------------------
De Arabische Lente leek soms te mooi om waar te zijn. Vreedzaam protest dat corrupte regimes op de knieën dwingt. Dictators die als dominostenen vallen. Maar in Syrië is er niet veel van het lentegevoel meer over. Of beter, blijft het botsen op genadeloze repressie.
Sinds de start van de protesten op 15 maart zijn er tussen 1.500 en 2.000 doden gevallen, duizenden mensen zijn opgepakt, gefolterd of verdwenen. Gisteren werd een nieuw intriest record gevestigd met 136 slachtoffers, waarvan 100 alleen al in de stad Hama.
Net voor de start van de ramadan wilde het regime van sterke man Bashar al-Assad blijkbaar niet alleen een voorbeeld stellen, maar ook het momentum van de betogers in de opstandige stad breken. Hun enige misdrijf: vreedzaam blijven protesteren tegen een dictatoriaal regime. De getuigenissen uit Hama zijn hallucinant. Troepen vielen de stad binnen en schoten op alles wat bewoog.
Net geen dertig jaar geleden speelde zich een soortgelijk drama af in dezelfde stad. De opstand van 1982 werd door Hafez en Rifaat al-Assad, de vader en oom van de huidige machthebber, neergeslagen. Toen werd de helft van Hama in puin gelegd. Enkele tienduizenden inwoners overleefden de slachtpartij niet. Rifaat leeft vandaag ongestoord en rijkelijk in de Londense wijk Mayfair.
Het geweld kan niet verhullen dat het Assadregime met de rug tegen de muur staat. Het blijft zich krampachtig aan de macht vastklampen en ziet alleen nog heil in een smerige oorlog tegen de eigen bevolking. Met als absolute dieptepunt de moord op de 13-jarige Hamza al-Khateed. Een kind dat vooraleer het drie kogels in de borst kreeg een maand lang werd gefolterd. Toen de familie het lichaam terugkreeg, had het snijwonden, kneuzingen en sporen van zweepslagen. Er waren sporen van brandwonden aan zijn voeten, ellebogen en knieën door elektrische schokken, en zijn penis was afgesneden.
Als de internationale gemeenschap om geopolitieke of andere redenen niet kan/wil/durft in te grijpen, kunnen we alleen maar hopen dat de betogers erin zullen slagen Bashar eigenhandig omver te werpen. En dat de dictator niet zoals zijn oom in een chique Londense wijk eindigt, maar voor het Internationaal Strafhof.
--------------------
Diagonaal herlezen
Dat Vuil Linxen VUIL zijn, ZEER VUIL, dat kunnen we dagelijks ervaren. Idem dito over dat liegen van hen. Maar vuil zijn, en liegen daarbij, daar moet men hoernalist van De Morgen voor zijn!
Kom, laat ons een papieren mitrailleur gaan inslaan op het Falconplein, zodat we met gelijke munt kunnen terugbetalen.
Er was eens
.
We hebben hier, raar maar waar, tijdens het verlof, tamelijk veel Antwerpse vrienden, want er zijn nogal wat campings in de rondte. Gisteren avond waren we in de Gemeentelijke Sport en Feestzaal voor een musical met onze plaatselijke vedetten (topklasse in vergelijking met de BRT) en daarom wilden we het dochtertje van onze Italiaanse vrienden nogmaals gaan feliciteren. Juist. Op de camping die ze uitbaten aan het Meer. Een aanradertje : nergens krijg je ½ zalmforel zo mals en zo sappig opgediend : 8,- dus voor de prijs moet U het niet laten. Met de groeten van Antonetta, de vriendelijke waardin.
Komt daar binnengevaren een nest Antwerpenaren, en voilà : heel de zaak, die gewoonlijk vol luidruchtige Duitsers of Hollanders zit, was nu ineens lijk dat cafetaria op de Groenplaats. Lawaai voor twintig, en ze waren maar met drie en wat klein grut.
De mop, die we toen hoorden, hebben we achteraf toen het gebulder wat verstild was, moeten overzetten in zowat alle vier de wereldtalen die we min of meer machtig zijn. Enfin, vier buiten de twee eigen talen : Nederlands en Werst Vlaams. Zowat iedereen had inderdaad verrast opgekeken als de naam van Eddy Merkx viel, want die wordt hier nog altijd vereerd als een relikwie van Padre Pio..
Vander Albert en zoon Filip zitten te kijken naar het avondnieuws. Er wordt gewed voor grof geld wie van de 2 favorieten de sprint zal winnen. Albert speelde op Eddy Merkx, won en stak de poen op zak. Maar dan bedenkt hij zich en bekent te middag die sprint reeds te hebben gezien. Ja, zeg Filip, ik ook papa, maar wie had gedacht dat hij ook nu zou winnen.
Geloof het of niet : de mop sloeg niet aan bij de Italianen. Ook niet bij de Duitsers : wisten die veel dat Coburg nog ooit een der hunnen is geweest! Maar die Italianen van nu! Val nu dood! Zouden die onze koning misschien liever zien dan wij, die ons toch over onze eigen koning vrolijk maakten?
Neen, meisjes en jongens : de wereld is toch zo klein : Paola, Rufo di Caalabria, de vrouw van Albert en dus de moeder van Filip, was toch een Italiaanse?! Filip was op die manier een halve Italiaan, en Italianen lachen niet met de eigen landgenoten, ook al zijn het maar halve. Het hielp zelf niet Di Rupo op te voeren als troost, als waarschijnlijke Premier : als homo lieten ze die liever Linx liggen. Lachen met de Stelende Eksters was er dus niet meer bij
Toen hun gesprek buiten ons om dan terugviel op hun eigen Regina, lUltima, (de laatste) die, wisten ze nog, ook een Coburger was van Belgischen koninklijken bloede, konden we alleen maar heimwee voelen in hun woorden. Dat die Regina Marie Josée de Belgique, ten tijde van WO II regelmatig de tafeldame was geweest van Herr Hitler, hebben we maar blauw-lauw gelaten. Want weet U (dat waren we even vergeten) Italianen zijn in doorsnee fervente royalisten gebleven
.
Zo, dat was om even de smerigheid van De Morgen te vergeten!
Dat we later op Breivik , Geert Wilders, Vlaams Belang en Lega Nord uitkwamen, was puur toeval. Want het lacherige knappe dienstertje in de zaal was een Roemeense vluchtelinge, waar toch niemand van ons iets kon op tegen hebben. Vooral de mannen niet. Grappig hoe haar Italiaans nog slechter was dan het mijne
..en hoe ze kushandjes wierp naar Mohbama op het scherm
.
Ik dacht : als Filip dit hier moest weten! Hij is toch ook een gezonde man, en daarenboven een echte Coburger! Half Italiaan zelfs!
STOP EENS N BLOKKER BLOGGER IN UW TANK
|
