… dat vroeg of laat in het ene of het andere kamp de stoppen zouden doorslaan. Nu is het zover en dan gebeurt het nog als toppunt van ironie in een der vroegste socialistische heilsstaten…..

Uit persoonlijke contacten met onze buren, brave Noren, kennen we lichtjes de Noorse achtergronden van dat onmetelijk groot en mooi land. Die zijn net zoals de Vlaamse achtergronden : werken, zwijgen en vuisten maken in de broekzakken, om enkel onder vrienden, hoofdschuddend te mekkeren over al dat Linx gedoe. Ook onze buren hebben ‘gestemd met de voeten’, gewoon door uit te wijken. We zijn samen met de ander buren, Duitsers, Walen, Engelsen, goed onderweg om rasechte Italianen te worden, althans volgens onze Italiaanse buren. Wij voelen ons aanvaard, omdat wij niet gekomen zijn om te profiteren, anders dan van de zon, maar om te brengen. Wij kalefateren hun leegstaande en vervallen ‘podesta’s’ (=koeplekjes) op en we revitaleren  a.h.w de verlaten landschappen. Al is er de laatste jaren wel wat concurrentie gekomen van de overkant der Adriatische Zee : van Kroatie en Kosovo, die ware dumpingprijzen hanteren. Nog geen 10% van de prijs van het vastgoed in Italia…

Dus die Noorse buren. Over hun land, dat steeds verder afgleed naar een herboren Regionaal en Nationaal Socialisme, wisten zij, dat het een kokende vulkaan was geworden, vooral gericht tegen de torenhoge belastingen en de wilde immigratie die ook daar absolute voorrang kreeg op de eigen bevolking. Tot daar de gelijkenissen. Hun zelfstandigheid hadden zij in 1905 bevochten van de Zweden, wat wel een verschil was met ons, Vlamingen, die nog altijd ‘bezet’ waren door de Belgen. Bij hen integendeel kwam daar bovenop de extravagante levensduurte, tengevolge van de potverterende Overheid, een ander socialistisch getinte karaktertrek. Als voorbeeld haalden zij de prijs aan van een expresso in Oslo : € 5 à 7 (omgerekend van Noorse Kronen) tegenover € 0,90 in Italia. Zij hoopten dat er door deze dramatische en onmenselijke eenmans-opstand in Oslo, eindelijk een einde zou komen aan de socialistische dictatuur. Dat de ogen van de burgers eindelijk zouden zijn opengegaan. Voor zover als het al niet te laat was : de immigratie begon haar (slechte) vruchten af te werpen.

Is er voor ons, Vlaams Nationalisten, gelovigen of ongelovigen, enig voordeel te rapen uit deze  Danteske toestanden?

Triestige oorzaak, maar gunstig resultaat : nu zijn in de media eindelijk de maskers gevallen. In Nationaal Socialistisch Duitsland van voor de oorlog hadden dat soort agitatoren een naam : de S.A. (Sturm Abteilung), de straatvechters en stoottroepen van de National Sozialistische Deutsche Arbeiter Partei (NSDAP), waar een zekere Adolf Hitler de Führer van was. Bij ons is dat heden ten dage de Colabo-Coburger met de Homo Erectus en hun trawanten in de rangen van ons eigen volk. Voorvechters van het Post Communistisch Nationaal en Regionaal Socialisme.

Nu hun maskers gevallen zijn (zie de kleine SS-Wolvin Kathleen Cools), zullen onze burgers misschien, eenmaal na de sensatie tot hun positieven gekomen, hun gezond verstand terug krijgen. En willen zij niet verder leven in een maatschappij waar zij voorgekauwd krijgen te slikken wat zij mogen denken en vooral wat zij niet mogen denken.

Straks, misschien zelfs veel vroeger dan algemeen verwacht, krijgen zij hun kans. Neen, niet om de PS weg te stemmen (dat doen misschien de normale Waalse mensen die al dat Brussels gedoe stinkend beu geworden zijn), maar om de Riberalen, de koffie verkeerde PS (SP) met Jene(ver) of in ’t Groen geserveerd, en de Eeuwige Gele Joden der Tjeven (met excuses aan het Joodse volk voor de verkeerde annotatie) een pandoering te geven zodat dezen onder de kiesdrempel van 5% vallen.

Dan zou het Amen en Uit zijn met de ‘democratie omgekeerd’ en kunnen wij eindelijk als vrije burgers in ons eigen vrij en vrank land wonen. Het startschot voor een Europees overheersend volksnationalisme is al jaren geleden gegeven. Met de dramatische Noorse paukenslag is het in zijn eindfase getreden.

Gebeurt dat niet, dan staan ons donkere tijden te wachten, want Regionaal of Nationaal Socialisme, die blijven vechten om, ten eigen bate , volk, land en burgers op te offeren, tot de vermeende ‘Endsieg’. Zelfs op de puinen van het platgebombardeerd Berlijn schreeuwde Dr. Goebbels met overslaande stem : “Wollen Sie den totalen Krieg?” waarop de massa buiten zichzelf van enthousiasme antwoordde met een driewerf herhaald daverend “Sieg Heil”….

Ja, die Sossen : ons moet U ze niet leren kennen. Zelfs wolven in schaapsvacht zijn menslievender. Want die huichelen tenminste niet waar ze op uit zijn….

André Baert