_xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

138 bis

donderdag 21 juli 2011

Laatste Nationale Feestdag

Tweede salvo : de naweeën

De voorraad kronen is uitgeput. Er

is ook niemand meer om ze te dragen.

----------------------

Vervolg en slot van de Elf Juli-toespraak van Johan Sanctorum.

…/…

Vlamingen die ook in het buitenland durven zeggen dat ze Vlaming zijn en onze cultuur vertegenwoordigen.

En ik zal het blijven herhalen: de Vlaamse culturele elite, de schrijvers, kunstenaars, intellectuelen, zullen we moeten overtuigen om in deze linguïstische confrontatie het voortouw te nemen, tegen de sluipende Belgicisering en de mythe van de meertalige Vlaming. In het interbellum van vorige eeuw was onze culturele elite Vlaamsgezind, het moet vandaag in de 21^ste eeuw opnieuw lukken. We hebben dringend goede ambassadeurs nodig:

Een identiteit draag je uit, exporteer je, letterlijk. Het is een expansieverschijnsel, een aura dat schittert,- niet iets waarvoor men zich bijna excuseert.

U weet wellicht dat onze Keizer Karel in Spanje “el Flamenco” werd genoemd, en dat hij Vlaamse muzikanten naar Madrid liet komen omdat de Spaanse zangers vals zongen. Naar het schijnt is daaruit ook de Flamenco als muziekvorm en dans ontstaan. Er zijn dus goede redenen om u ginder als zuiver gebekte Flamenco te presenteren, in plaats van als vals zingende Belg, mocht u er deze zomer naar toe trekken. Stop de onderdanige beleefdheid en het aanpassingsdenken, de etiquette van de Untermenschen. In plaats van uw boekje “Spaans op reis” mee te nemen, geef uw gastheer eens een “Holandés para hispanohablantes” cadeau (‘“Nederlands voor Spaanstaligen”).

De taal is ons ultiem territoriummerk, onze voetafdruk. We moeten hem onbeschaamd durven plaatsen, in plaats van ons te gedragen als veeltalige kameleons van zodra we de grens over zijn, of zelfs in eigen huis. We moeten breder denken, durven articuleren, Europa hoort ons toe, en niet andersom.

Met deze zonnige noot wil ik besluiten. Het is aan de Vlaamse artiesten, de Flamenco’s van vandaag, hier uitgenodigd, om de daad bij het woord te voegen.

Boem-paukeslag, geef er een lap op!

Ik dank u.

(*)
NvdR: Sanctorum zinspeelt hier op een artikel op de website Apache, waarin Tom Cochez stelt dat Sanctorum onder verschillende schuilnamen de loftrompet op zichzelf aanheft. Artikel 'Hoe Bruno Valkeniers met ‘zijn pen’ het Vlaams Belang uitzuivert'

·         

--------------------

Diagonaal herlezen

Jean Pierre Rondas en Johan Sanctorum : twee herauten die vrij en vrank durven spreken! Waren er zo maar meer!

En dan denk ik : “Hallo, Bart! Wat nu?” Als een broekventje heeft U zich laten rollen. Nu wacht U de verguizing en het afstoten. Uw lotgenoten van het Vlaams Belang heeft U de keel niet kunnen afsnijden, integendeel : daar kriept reeds de poort van het ‘cordon sanitaire’, die openzwaait om jullie binnen te laten stromen. Jullie zijn niet de weg van de Leterminator willen opgaan, en dus is jullie lot bezegeld.

Tenzij er nog hefbomen zijn in de Vlaamse Parochieraad…waar jullie de lakens helpen mee uitdelen en quasi onmisbaar zijn….

Laten we eerst eens afwachten hoe de Regering Homo Erectus N° Uno er zal uitzien : 4 PS-ssers op fianciën, op sociale zaken, op immigratie, op justitie (de cruciale sectoren) 3 Tjeven (op binnenlandse en buitenlandse zaken, op mobiliteit) een paar SPA-drinkers, een paar Groenen : alle twee op ondergeschikte sectoren als windenergie en zeevisserij. Verder een paar villa’s in het Zuiden op naam van de dochter voor de Oppertjeven, een leger lucratieve postjes in staatsverband, en boven alles : een regen van adellijke lintjes in het vooruitzicht. Wie weet, voor den Cleynen Eyskens misschien wel de titel van Burggraaf. En, wie weet, het vooruitzicht op een Staatsbegrafenis en bijzetting in de crypte van Laeken.

Voor de Premier een lieftallige Nederlandstalige homo-secretaris naast hem, bij zodanig dat wij gespaard blijven van zijn ‘Nedderlaans’. Verder krijgt, met hetzelfde oogmerk, iedere Franstalige minister of Hovaardigheidsbekleder een charmante Nederlandstalige lesbienne-secretaresse als woordvoerdster.  Waarmee meteen bewezen is, dat tweetaligheid absoluut niet hoeft, dat de tewerkstelling in de tolken-branche een serieuze ‘boost’ best kan gebruiken, en last but not least, dat wij de kabeljauw voor de kust van Oostende besparen om Frans te moeten leren vanaf hun geboorte….

”Chaque bête son interprête, n’est-ce pas?”