|
-xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
1088
zaterdag 2 juli 2011
OVER DE KUNSTMARKT DER KUNSTLOZEN
De mars van de tierende bedelaars
FILANTROOP - 29 JUNI 2011
In Het Vrije Volk
----------------------
Een mate van bescheidenheid valt de hedendaagse kunstenaars niet toe te dichten. Alsof ze op het pluche bij de Heer zelve genesteld liggen, gedragen ze zich als zijn profeten die de religie kunst met donderredes als het ware geloof aan de man komen opdringen.
De mars der beschaving blijkt slechts een ordinaire schreeuw om geld. Niet het geld dat de kunstenaars zelf moeten verdienen met hun artistieke capaciteiten, maar het geld dat op een gemakkelijke manier van de burger afgetroggeld wordt. Het zelfbeeld van de hedendaagse kunstenaars is kennelijk zo negatief dat de beroepsgroep zich niet in staat acht het eigen potje te koken en daarom de burger voor zich laat werken. Het zal moeilijk zijn een historische vergelijking te vinden voor de wijze waarop kunstenaars de afgelopen weken tekeergingen tegen het voorgenomen kunstsubsidiebeleid. En het was geen vriendelijk verzoek tot voortzetting van de kennelijk eeuwig bedoelde subsidieverstrekking, maar meer het genre van Wij kunstenaars eisen. Want wat hebben we de laatste weken een massa kunstbobos op ons beeldscherm voorbij zien marcheren in een schreeuw om geld. Ik zou me eerlijk gezegd generen als ik me zo zou moeten hoereren voor een zak duiten. De geldbelustheid van kunstenaars lijkt in deze jonge eeuw tot in de hemel te reiken. De altijd zo tegen het platte materialisme rebellerende kunstelite staat volledig in haar blootje naturist te wezen. Niks geen beschaving maar een grove schreeuw om gemeenschapsgeld. En als ze binnen de kunsten het kaf maar eens van het koren wilden scheiden, want alles wat zich kunst noemt eist geld van de burger en marcheerde richting Den Haag
Ondertussen verschenen linkse hotemetoten met beschuimde kaken op de beeldbuis om de burger moreel te pressen. Wat Hanneke Groenteman met kunst te maken heeft is mij een volslagen raadsel. Of het zou het parasiteren op de zak van de burger moeten zijn, waar ze haar levenswerk van gemaakt heeft. Op het vervaardigen van iets kunstzinnigs heeft niemand haar ooit kunnen betrappen. In het AVRO-programma Opium (of die titel iets te maken heeft met het hoge gehalte aan alcohol- en drugsverslaafden in de kunsten weet ik niet) liet Cornald Maas met zijn zeiloren fier in de wind Hanneke Groenteman volledig uitrazen. En er kwam nog net geen honkbalknuppel aan te pas. Mocht Oerol dankzij de bezuiniging eraan gaan dan kan de natuur weer veilig op adem komen na dertig jaar kabaal en lichtvervuiling. Want waarom moeten kunstenaars zo nodig hun behoefte in moeder natuur doen?
Maar veel erger dan het gedram tijdens de Oerol-televisie-uitzendingen, waarmee de aanvang van de Mars der beschaving ingeluid werd, maakte de componist Louis Andriessen het met zijn oorlogsretoriek (u weet wel, de term die links Nederland voor Gerrit Zalm reserveerde nadat de minister wegens de moord op Theo van Gogh de oorlog aan het terrorisme verklaarde) wel héél erg bont. De componist weet namelijk iets uit zijn bakkes te trekken wat helemaal niet zo beschaafd is als de Mars der beschaving ons wil doen geloven: "Het is oorlog". Alles wat na de oorlog is opgebouwd in de laatste 60 jaar wordt nu kapot gemaakt".
In het licht gezien van het luttele feit dat de man het letterlijke gevolg is van zestig jaar kunstsubsidie, misschien een niet al te overdreven stelling. Men heeft voor hem zelfs een faculteit in het leven geroepen zodat hij zich hoogleraar Scheppende Kunsten aan de Universiteit van Leiden mag noemen. Helaas voor zijn studenten is de man zelf aan zon faculteit nooit afgestudeerd. Maar dat krijg je met fantasiefaculteiten die even spontaan als EHEC-bacteriën ontstaan om linkse vrinden een zinnig en goed gehonoreerde oude dag op burgermanskosten te bieden.
Zijn ster als componist had hij vooral zien rijzen door zijn collaboratie aan de marxistische opera Reconstructie die hij samen met zijn geestverwanten Peter Schat, Louis Andriessen, Reinbert de Leeuw, Misha Mengelberg, Jan van Vlijmen, Hugo Claus en Harry Mulisch op de planken van het Holland Festival kreeg. Het was een ode aan Che Guevara en tegelijk een hetze tegen het in kunstenaarskringen zo gehate Amerika. Niet dat er in die dagen geen rode moordregimes waren waarover zon maatschappijkritische opera meer recht van bestaan had. Reconstructie werd het opus I van het subsidiëren van de ondergang van het vrije Westen. Castro en Chávez eten er nog steeds genadebrood van.
En wat te denken van die PvdA-malloot Jetta Klijnsma, die de bezuiniging op de kunsten samenvat als een roofoverval. En het had er nu juist alles van dat sedert de invoering van kunstsubsidie de kunstenaars een roofoverval op de burger pleegden. Want hoe valt het afhandig maken van geld waarvoor iets terugkomt dat men niet wil anders uit te leggen? Het linkse motto de vervuiler betaalt zou hier zeer goed van toepassing zijn. De tierende linke elite zou er dus goed aan doen zich als mecenaat op het gesubsidieerde kunstaanbod te storten. Maar ik vrees dat het kunstminnaarschap in die kringen afzakt naar een dieptreurig niveau zodra er de eigen beurs voor getrokken moet worden.
Waarom vooral links zich zo opblaast voor het behoud van de veel te hoge en afgedwongen burgerbijdrage aan de kunsten, ligt in de loopgraven van het marxisme opgebaard. Daar is de gedachte dat de mens door vadertje staat uitgemergeld mag worden op de tong beslagen. Maar het andere kwaadaardige daarin is gelegen in het omkopen van een voor het marxisme nuttige groep retorici. Niet alleen de rode socialisten, maar ook de bruine socialisten waren er zich van bewust dat het voor de ideologie van levensbelang was de kunstenaars schatplichtig te maken. En omdat in de Mars der beschaving de verantwoordelijke staatssecretaris Halbe Zijlstra met Adolf Eichmann vergeleken werd, wil ik hierover ook graag een duit in het zakje doen.
Dat een niet onaanzienlijk deel van de kunstenaars zich tijdens de bezettingsjaren verlaagde door zich te laten misbruiken om het nationaalsocialisme een beschaafd aanzien te geven is niet alleen bekend, maar de vele werken die ik erover doorworstelde leveren beschamend grote namen op, van wie een deel na de bezetting doodgemoedereerd meeliep met de democratie alsof het die altijd gediend had. En er waren er die na eerst door de secretaris-generaal van het door de bezetter ingestelde departement van Volksvoorlichting en Kunsten financieel gefêteerd te zijn, zich na de bevrijding tot het marxisme bekeerden om zich vervolgens door de democratie te laten subsidiëren. Van bruin naar rood was in een poep en een zucht gebeurd, zou Karel Appel u kunnen vertellen als hij niet tot zijn dood daarover gezwegen had.
Het komt op mij dus niet zo vreemd over dat links Nederland de kunstenaars schouderklopjes uitdeelt, en hier en daar linkse hotemetoten met schandelijke retoriek in de krant of op de buis verschijnen om de kunstenaars moreel van dienst te zien. Waarom kunstenaars graag links zijn, waarom links zo graag kunstenaars bedient, smeekt dan ook niet om nadere uiteenzetting. Om dezelfde reden zet links zich ook zo fanatiek voor de moslims in. Het is ordinaire omkoping door de ideologie voor de ideologie. Desnoods ten nadele van de gehele samenleving, zet de ideologie haar huurlingen in om het verkrijgen van de macht.
Dat de Mars der beschaving net niet op Mussolinis Mars naar Rome ging lijken, was ondanks de oorlogsretoriek van Louis Andriessen, aan het ingrijpen van de ME te danken. Het Binnenhof staat symbool voor de parlementaire democratie. Het kunstenaarsschuim heeft daar niets te zoeken maar slechts te buigen voor wat de parlementaire democratie besloten heeft. Tenzij kunstenaars zich boven de parlementaire democratie achten. Gezien de veelvoud aan voorbeelden van kunstenaars die met hun werken totalitaire ideologieën hebben gediend, zou dat me niet verbazen.
--------------------
Diagonaal herlezen
Bovenstaand stukje gaat dus over onze Noorderburen. Maar het ligt zo dicht bij wat er bij ons gebeurt, dat men gewoon in gedachten namen en plaatsen kan inwisselen, om er zich in te herkennen.
Het fenomeen is nauw verbonden met Linx Bestuur, want Linxen gooien graag met het geld van anderen
Als er al een verschil mocht zijn tussen Noord en Zuid, dan is het in de vergbeten hardnekkigheid waarmee onze Vlaamse artiesten reiken naar de pot met Overeheids-Manna. Hoe minder talent, hoe gretiger hun klauwen. Zij zijn al lang vergeten, als ze het al ooit geweten hebben, dat echte kunst niet uit het hoofd en de porteonnaie, maar uit het hart komt
. Ik heb het nergens beter onder woorden weten brengen, dan bij die 3 gelegenheids-cineasten, die de film Schellebelle 1919 gemaakt hebben : het had profetisch kunnen klinken, hoe dorpsamateurs op de set ineens volleerde acteurs bleken te zijn, zoals er nog vele duizenden talenten waren, op de zolders en in de kelders : schilders, dichters, schrijvers, muzikanten, fotografen
Hier had ik aan willen toevoegen : geef onze mensen terug kwaliteit op de beeldbuis : werk van eigen bodem, gebracht door eigen mensen, met bescheiden middelen. Door bijvoorbeeld bij toneelopvoeringen of zangavonden van amateurs, cameras te plaatsen die alles professioneel opnemen. Kost duizendmaal minder dan werken met duurbetaalde vedetten en het beetje geld dat de gezelschappen zouden ontvangen, zou duizendvoudig vruchten opbrengen. Want niets wordt meer op prijs gesteld dan een beetje waardering. Wat nog het meest zou renderen, dat is de kwaliteit die onze kijkbuiskijkers zouden ontvangen, in plaats van de elfendertigste herhaling van oude afgezaagde series, of van Amerikaanse humbug.
Het staat iedere dag bewezen in de TV-programmas, in de overzichten en in de boekskes (abstractie gemaakt van Het Nieuws en De Sport!) : meer dan 90 % is afkomstig van over de Oceaan
Stip met een rode stift hun herkomst aan, en deze bladzijde zal iedere dag opnieuw voor meer dan 90 % rood gekleurd zijn.
Inderdaad, bij ons zijn de artiesten, net als de hoernalisten en alle andere tisten, gewoon ook tierende bedelaars.
STOP EENS N BLOKKER BLOGGER IN UW TANK
|
