_xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

1010

zondag 22 mei 2011

Alles via Nieuw Pierke!

Over trams in Antwerpen en Romeins Recht in de mond van Grootbakkes en Keizer van Leuven, dan over ’t Gevallen JENE(ver)WIJF, (The Fallen Madonna with the Big Boobies?), vervolgens over het failliet van Europa en De Ware Finnen, maar vooral over Guynokio, de Riberale Roerganger-Leugenaar. U weet we l: de Waalse PS-Ministerin Cruella met “Avec Guy, c’est génial”…..

Vooral diens retour naar de ware Vaderlandsche Politieke Stal, de Wetstraat, moet in ons achterhoofd blijven nazinderen (Zou zijn baantje bij Europa in gevaar zijn?). Er is blijkbaar een Skakespeariaans drama in de maak….Alles is mogelijk! Vooral voor wie zich nog Villa Politica herinnert, met het interview waarin Keulen, voor het oog van de camera, verongelijkt, door Jong De Croo naar de achtergrond werd verdrongen. “Ikke, Marino Keulen, ben de goeie kandidaat, allez, da weette toch”…..

Kijk, mensen, lezers, lezeressen, lieve vrienden, het is mij (om de 14 dagen) een waar genoegen maar liefst 8 volle bladzijden van Marc Grammens (Journaal) te ontvangen. Voor de prijs moet U het niet laten : kost minder dan een van die dagelijkse kwal-gazetten en biedt 10 keer meer en dan vooral correcte informatie. Zelfs het collectioneren van oude nummers is een plezier, dank zij de verzorgde uitvoering en het glanzend papier.

Geen elektronische uitgave. Spijtig?

Nieuw Pierke daarentegen is in principe kosteloos beschikbaar via mail. .

Elk zegge het voort!

--------------------------

Zo Gezegd - mei '11 (Uitspraken over actuele thema's)

zo, 01/05/2011 - 14:04 — redactie

’t Gents Nieuw Pierke tekende voor dit plezierke

-------------------------

13.05.11 De tram naar Wijnegem en de lafheid van de decreetgever (Louis Tobback)
Er is nogal wat te doen omdat de Raad van State de bouw van de tramlijn Deurne-Wijnegem deed stilleggen. Ik heb het bewuste arrest gelezen, en vond er alle ingrediënten in van de zieke van dit land: de burger, het parlement, het gerecht....
Twee: het parlement. In ons systeem wordt de rechter niet geacht de wet te interpreteren. Hij mag die alleen toepassen. Maar om dat te kunnen, moet de rechter die wetten wel kunnen begrijpen. En daar wringt het: het Vlaams Parlement stemt flutdecreten. Het verheft sociologenpraat tot decreet. Een jurist zei me: "Als ik Vlaamse decreten lees, krijg ik heimwee naar mijn cursus Romeins recht." Het genie van Rome zat niet in zijn veldslagen, maar in zijn organisatorisch talent. De Romeinen ontwikkelden heldere juridische begrippen die tot vandaag het recht ordenen.
Maar wat moet een rechter met een Vlaams decreet dat een 'begrip' als 'sluipverkeer' hanteert? Waar vindt hij daarvan de juridisch sluitende definitie? Alleszins niet in het Romeins recht. 'Sluipverkeer' is het verkeer dat voor mijn deur passeert en dat ik niet graag zie langskomen, en dat ik liever door de andere straten zie gaan. Wanneer de decreten helder en consistent zouden zijn, dan kan die burger grote projecten niet zomaar tegenhouden. Tenzij hij gelijk heeft.
Wat met die tramlijn het geval lijkt. Daar is er ronduit sprake van 'lafheid' van de decreetgever. De Raad van State liet de bouw van de tramlijn stilleggen omdat de overheid ten onrechte een afwijking toestond op de verplichting om een MilieuEffectenRapport (MER) op te stellen. Heeft de Raad van State niet gelijk? Als de overheid voor een ingrijpend project als de heraanleg van de Turnhoutsebaan al durft zeggen dat er geen MER nodig is, waar is dan nog wel een MER vereist? Alleen nog voor een kerncentrale? Dat is laffe wetgeving: men zet de verplichting tot MER in het decreet, en tegelijk opent men achterdeurtjes en laat men 'ontheffing van de verplichting' toe. Slechte wetten leiden tot rechteloosheid.... In Vlaanderen kan zo goed als niets meer, omdat onze decreten iedereen toelaten alles tegen te houden.
Volledige tekst hier ....
(Louis Tobback in De Morgen. In de tekst staat in de zin 'In ons systeem wordt de wetgever niet geacht de wet te interpreteren.' het woord de wetgever. Dat lijkt uit de context bekeken een fout te zijn, en we hebben in de tekst hiervoor in de zin het woord vervangen door rechter: 'In ons systeem wordt de rechter niet geacht de wet te interpreteren'.)

09.05.11 Domme gansje Gennez en het Vlaams socialisme (Mark Grammens)
Het domme gansje dat aan het hoofd staat van de socialisten in Vlaanderen en alle verkiezingen waaraan ze deelgenomen heeft, verloren heeft, vond er, in wat volgens sommigen een laatste stuiptrekking als voorzitter was, niet beter op dan het traditionele l mei-feest van de linkerzijde te ontsieren door een vileine aanval op de N-VA, door Walter Pauli (in De Morgen, 2.5.11) misprijzend "ranzig" genoemd.... Inmiddels weet elkeen dat Gennez weg moet uit de leiding van de partij, en dat een van de redenen is dat juist zij, die zo smacht naar een minister-portefeuille, de grootste hinderpaal vormt voor SP.a om een plaats te veroveren in de Vlaamse deelnemersgroep van een eventuele Belgische regering. Zij heeft van meetaf gekozen voor kollaboratie met de PS, en maakte zich onmogelijk door tijdens een Vlaams overleg nota's te nemen die door haar omgeving werden doorgespeeld aan het kabinet van Di Rupo. Sindsdien vindt er geen betekenisvol Vlaams overleg meer plaats.....
... Gennez werd in 2007 vooruitgeduwd naar een voorzitterszetel waar ze nooit op had mogen gaan zitten, en er zich uit machteloosheid omringde met de verkeerde raadgevers en foute vrienden, die slechts op eigenbelang uit waren. Als de tekenen niet bedriegen, ziet vrijwel iedereen in de SP het ook zo, en is het alleen nog een kwestie van tijd voordat de koppen gaan rollen. Van het grootste belang is dat tegen dan de partij tot het besef komt dat haar plaats niet in België is, maar in Vlaanderen, en dat dit konsekwenties meebrengt. In Wallonië bestaat er geen Waals-nationalistische partij omdat de socialisten daar, overigens unisono met de andere partijen, de belangen van de regio boven die van België plaatsen, behalve voor zover het Belgische belang samenvalt met het Waalse. Zo eenvoudig ligt dat. Wallonië is niet minder nationalistisch dan Vlaanderen, integendeel, het is het nog méér, maar de taak om dit nationalisme politiek te vertegenwoordigen, wordt er ingevuld door ondermeer en bovenal het Waalse socialisme. De verwijten die de SP de N-VA toestuurt, zijn dus eigenlijk een zelfverwijt, want de N-VA doet wat een Vlaamse SP had kunnen en moeten doen, maar nooit heeft gedaan.
Moge de voorzitterswissel die naar het schijnt in het najaar in de SP zal plaatsvinden, aanleiding geven tot een volledige ommezwaai en tot de geboorte van een uitgesproken Vlaamse politieke linkerzijde. Daar heeft Vlaanderen recht op, en daar heeft "links" in Vlaanderen ook recht op. Het moet voor eens en voor altijd gedaan zijn met dat onnozel belgicisme van "links", en met die onbedaarlijke neiging van Vlaamse "linksen" om zich te smijten in een blinde kollaboratie met Walen en andere Franstaligen, die met wat "linkse" woordjes hun feitelijk hardnekkig Waals-regionalistisch of Belgisch-imperialistisch beleid opleuken, - en de Vlamingen trappen daarin.....
Er is werk aan de winkel. Het volstaat niet een nieuwe voorzitter te installeren als de socialistische beweging niet zichzelf hervindt, in regionalisme, het afwijzen van de unitaire logika, en het konsekwent gaan voor jobs voor de eigen landgenoten in eigen streek. Gedaan met de verankering in het belgicisme, en gedaan met de vlucht in een zielloos en onsociaal internationalisme.
(Mark Grammens in Journaal nr. 601, 5 mei '11)

09.05.11 Wie zal hier het debat voeren over 'Europa'? (Mark Grammens)
De Finnen nemen het niet dat zij via de Europese instellingen en regels moeten opdraaien voor "potverterende" landen uit het zuiden die zich in de problemen hebben gewerkt. Konkreet gaat het over Portugal, dat heel binnenkort een beroep zal moeten doen op "Europa" om uit de financiële nood te geraken. En kijk nu goed: de parlementsverkiezingen in Finland zijn wél relevant als "Europa" straks geld zal moeten geven aan Portugal, want toen de regelgeving in verband met hulp aan financieel noodlijdende lidstaten van de Europese Unie tot stand kwam, hebben de Finnen aan de aanvaarding van deze "solidariteit" de clausule verbonden dat hun eigen parlement (en dus niet een Europees parlement of een andere Europese instantie) zulk een financiële tegemoetkoming aan een van de lidstaten zal moeten goedkeuren. Het is ons geld, aldus de Finnen eensgezind, en onze demokratisch verkozen vertegenwoordigers zullen beslissen over de besteding ervan, niemand anders. Dit betekent dat het Finse parlement zichzelf een vetorecht heeft toegekend inzake Europese financiële hulp aan staten die met bankroet worden bedreigd.....
En wat Europa betreft, dat zijn poten van Finland moet afhouden, zoals de leider van de "Ware Finnen" betoogt: wordt het niet stilaan tijd om in alle Europese landen het lidmaatschap van de Europese Unie en deelneming aan het monetaire stelsel van de euro ter diskussie te stellen? Men ziet toch dat de Europese burger al sinds tenminste tien jaar stelselmatig eurosceptischer wordt. Alle verkiezingsresultaten en alle opiniepeilingen tonen dit aan. De bankenkrisis van kort geleden was zowat de laatste stimulans die nog nodig was om het euroscepticisme te doen zegevieren, tenminste in de geesten van de Europese mensen. Moeten eerst alle traditionele partijen ten onder gaan voordat ze leren te beseffen dat het hun taak is om het debat over "Europa" te voeren, en vooral niet te denken dat dit tot het verleden behoort, want dan komt men er zeker niet en neemt de proteststem almaar feller in kracht toe.
Waar blijft Vlaanderen in dit debat? Pleiten voor een Vlaanderen dat zelfstandig zou zijn "binnen Europa" is een logische absurditeit, want "Europa", zoals dat thans bestaat - een ander soort Europa was denkbaar geweest - is de grote vijand van de zelfstandigheid van de volkeren die er deel van uitmaken, en bestrijdt zelfs deze zelfstandigheid tot buiten zijn grenzen. Denk aan Montenegro, toen het zich afscheidde van Servië: tot op vandaag wordt het door de Europese instellingen geboycot. Er komt nooit een zelfstandig Vlaanderen "binnen Europa". Waarom doet men dan alsof het anders zou zijn? Een vlucht uit vrees voor het debat?
(Mark Grammens in Journaal nr. 601, 5 mei '11)

09.05.11 "Aarts-leugenaar" Verhofstadt is terug en De Croo zwijgt (Mark Grammens)
Op het kabinet van de liberale minister Turtelboom (Binnenlandse Zaken) was de hele VLD-leiding samengekomen (dus niét op het partij sekretariaat, dat ruimte in overvloed biedt voor dit soort bijeenkomsten), op één persoon na, partijvoorzitter Alexander De Croo, die niet was uitgenodigd en er pas achteraf, toen er iets over uitlekte in de pers, over ingelicht werd. Aanwezig waren alle grote tenoren, Verhofstadt, Dewael, De Gucht, Vanhengel en nog een paar anderen. Naar het onderwerp van diskussie hoeft men niet te raden: Alexander de Croo.
Toen De Croo aan de macht kwam in de VLD, bleek dit op een misverstand te berusten. "De partij had dan wel nood aan een louterende en vooral demokratische voorzittersverkiezing, maar het was nu ook weer niet de bedoeling dat iemand anders dan Marino Keulen die zou winnen" (Ann Peuteman, in Knack, 9.12.09). Helaas voor de meester-manipulator van de VLD, Verhofstadt, juist het feit dat Keulen beschouwd werd als de kandidaat van de machthebbers, zorgde ervoor dat in de tweede ronde van de voorzittersverkiezing, toen het ging tussen De Croo en Keulen, niet Keulen maar wel De Croo het grootste aantal stemmen kreeg. De partij wilde af van de oude garde. Echter, die trekt zich niet vrijwillig terug. Ze heeft een tijdje geduldig gewacht, maar nu slaat ze toe. ...
Nu Verhofstadt terugkeert, zou het misschien de gelegenheid zijn om een pamflet uit te geven met de voornaamste punten uit de drie burgermanifesten die Verhofstadt zoniet geschreven dan toch destijds onder zijn naam heeft gepubliceerd. De basisgedachte ervan luidt dat we thans slechts "een onechte demokratie" kennen, en dat daar slechts verandering in kan komen als we het volgende programma realiseren: afschaffing van de Senaat, afschaffing van zowel de stemplicht als de lijststem, het invoeren van het referendum voor alle belangrijke beleidszaken, rechtstreekse verkiezing van burgemeesters en van de eerste minister, het invoeren van voorverkiezingen zodat de burger en niet de partijen de kandidaten aanduidt, en nog zo een en ander. We citeren alleen voorstellen die in elk van de drie burgermanifesten voorkomen. U weet inmiddels wat Verhofstadt daarvan tijdens zijn achtjarig premierschap heeft tot stand gebracht. Letterlijk niets. Wij leven dus dank zij hem nog steeds in een "onechte" demokratie.
En die man, met zijn generatie, die wegens kiezersbedrog van de macht verstoten werd, eerst door de kiezer en daarna door de stemgerechtigden in de eigen partij, aast nu weer op de macht, want de bijeenkomst die voorgezeten werd door mw. Turtelboom, kwam er op influistering van Verhofstadt. De leider is terug en wacht alleen op het geschikte moment om zijn plaats weer in te nemen. Geen leugen of bedrog zal daarbij worden geschuwd. Iemand die hem goed gekend heeft en in hem heeft geloofd, André Monteyne, een man die de illusie koesterde dat er nog korrektheid bestaat in de liberale politiek, noemde hem ooit (in 't Pallieterke, 24.6.09) een "aarts-leugenaar". Anderen hebben dezelfde ervaring. Het publiek dat met waardering zijn burgermanifesten las, natuurlijk nog het meest. Als de VLD terugkeert naar Verhofstadt, dan bewijst zij dat in Vlaanderen liberalisme staat voor kiezersbedrog. Het behoort dus tot de informatieplicht om de mediastilte over wat er gaande is in de VLD te doorbreken, zodat men het vervolg van de gebeurtenissen goed ziet aankomen en ze misschien ten gunste kan beïnvloeden.
(Mark Grammens in Journaal nr. 601, 5 mei '11)

---------------------