Justitia, getormenteerd

Smekend om verlossing

----------------------

Belgisch Centrum tegen cybercrime start op 27 mei

Overgenomen van GVA

16:42 Op 27 mei wordt het "Belgian Cybercrime Center" (BCC) plechtig geopend in Brussel en de eerste activiteiten starten in oktober in Kortrijk. Dat zei staatssecretaris voor Justitie Carl Devlies (CD&V) in de Kamer aan Ozlem Ozen (PS).

Omdat er steeds meer cyberaanvallen op de informaticanetwerken van allerlei staten zijn, namen de Belgische ministers van Justitie, Binnenlandse Zaken en Economie op 20 april 2010 een initiatief om cybercriminaliteit te bestuderen en mensen op te leiden om ze te voorkomen.

Ook de bedrijven Microsoft, CSC, Cisco, Atos Origin en de organisatie Febelfin zijn partners in dit project. Het Centrum staat onder leiding van de Katholieke Universiteit van Leuven, meer bepaald van professor Jos Dumortier.

Opleiding

De Katholieke Universiteit van Leuven heeft op 9 februari voor dit BCC een subsidie van 1,3 miljoen voor drie jaar gekregen. De laatste details van het contract tussen de Europese Commissie en de KUL worden momenteel vastgelegd.

Het BCC zelf komt in Kortrijk omdat daar de nodige faciliteiten zijn om opleidingen te organiseren. Er zullen echter ook opleidingen elders in het land plaatsvinden.

Inventaris

De minister van Justitie wil - naast de uitbouw van dit Centrum - ook een inventaris maken van alle bestaande initiatieven om informatica tegen cybercriminaliteit te beschermen, om tot één nationale strategie te komen.

In België werden in 2008 dagelijks 20 computers gekraakt en de Belgische websites werden toen in hoorzittingen in de Kamer de derde slechtst beveiligde ter wereld genoemd.

Meer informatie over informaticacriminaliteit vindt u op de expertenpagina van John De Wit.

JDW

------------------------

Om door het bos de bomen niet meer te zien staan, nog maar eens de EUSSR op haar best

----------------------------

Europees Hof verbiedt Belgische censuur

Rechter mag geen uitzendingen verbieden

• woensdag 30 maart 2011, 05u00 De Schandaard

BRUSSEL - Belgische rechters mogen geen uitzendingen op radio of tv verbieden. Met dit ophefmakende arrest legt het Europees Hof voor de Rechten van de Mens de censuur in ons land aan banden. Ook op kranten en weekbladen.

Van onze redacteur

België is geen dictatuur, maar censuur bestaat hier wel degelijk. Het gebeurt geregeld dat een rechter een tv-uitzending verbiedt of een krant of tijdschrift uit de rekken laat halen. Meestal is dat omdat iemand zich in zijn privébelangen - vaak privacy - bedreigd voelt. Hoewel onze grondwet persvrijheid garandeert en voorafgaande censuur verbiedt, leggen sommige rechters in kort geding media aan banden. Soms ook op eenzijdig verzoekschrift.

In 2001 oordeelde een Brusselse rechter dat een uitzending van het RTBF-programma Au nom de la loi over medische blunders niet mocht worden uitgezonden. Dat gebeurde op vraag van een neurochirurg, die vreesde dat hij in opspraak zou worden gebracht. In beroep en in cassatie werd die beslissing bevestigd. Maar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens besliste gisteren anders.

Verwijzend naar het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, zeggen de rechters in Straatsburg dat 'de vrijheid van meningsuiting alleen beperkt kan worden met een zeer precieze wettekst'. De wet en de rechtspraak in België zijn over dit onderwerp echter alles behalve precies, aldus het Europees Hof. Tenzij België zijn wetgeving op dit terrein aanpast en specifieke uitzonderingen omschrijft, moet een rechter zich voortaan onbevoegd verklaren.

Voortaan is het dus uitgesloten dat Nick Rodwell (eigenaar van de rechten op Kuifje) door een rechter laat verbieden interviews met hem uit te zenden in een reportage die nogal kritisch is over zijn koopmansgeest.

Ook Koppen en Telefacts kregen met een uitzendverbod te maken.

Dirk Voorhoof, professor mediarecht aan de UGent, is opgetogen over het arrest - al dwingt het hem zijn nieuwe handboek in voorbereiding aan te passen. 'De beslissing van het Hof van Cassatie in dit dossier heeft de deur wagenwijd opengezet voor uitzendverboden en zelfs preventieve controles van reportages of duidingprogramma's op televisie. Het was nochtans al jaren duidelijk dat dergelijke censuur via kort geding, en vaak via procedures op eenzijdige verzoekschrift, strijdig was met het Europees Mensenrechtenverdrag.'

Volgens Voorhoof heeft het Hof van Cassatie een te formeel-legalistische kijk op persvrijheid. Zo wordt het verbod op preventieve censuur op de geschreven pers, vaak gewoon omzeild door even te wachten tot er enkele nummers verkocht zijn en dán het medium uit de rekken te laten halen. 'Een andere juridische spitsvondigheid van het Hof van Cassatie kwam erop neer de audiovisuele media niet als pers te beschouwen, omdat in de grondwet uit de negentiende eeuw sprake is van “la presse,, later vertaald als “drukpers,. Waardoor het verbod van censuur voor de audiovisuele media geen bescherming kon bieden.'

De RTBF is uiteraard blij, maar ook de geschreven pers heeft redenen om te vieren. In die sector is de inzet nog groter. Denk maar aan de beslissing in 2008 van de rechter om het weekblad Humo uit de rekken te halen vanwege een satirische fotomontage over Fernand Koekelberg en Sylvie Ricour.

Voorhoof: 'Dit arrest gaat over audiovisuele media. Maar het Hof verwijt België dat rechters lukraak inperkingen op de persvrijheid opleggen die niet in de wet vastgelegd zijn. Dat verwijt geldt net zo goed voor de geschreven pers.'

-----------------------

Och ongetwijfeld zullen enkelen van U denken : waarom al dat spotten op de Vaderlandsche Media? Kunnen die dan geen Rechtszaak aanspannen wegens ‘k weet-nie-wa allemaal? Wegens schending van hun goede naam zou inderdaad moeilijk zijn, want die hebben ze al lang niet meer. Trouwens, vooraleer in Berlusconi-land (denk aan de knaap uit het gedicht die  liep en sloeg zijn moeder dood en vluchtte met het herte rood), de Valse Wrede Boze Deerne Justitia mij bij de lurven kan vatten, zullen nog veel F16’s moeten overvliegen om Afrikaanders uit te roken, zodat ze van daar weg en naar hier vluchten.

Ik zou aan de rechter, in voorkomend zeer hypothetisch geval, als volgt argumenteren : als ik, in hoge nood verkerende, ergens in  de brousse en stuk gazet vind in de bouches, dan gebruik ik die toch ook om , U weet wel, af te vegen? Zou die gazet daarvoor ook kunnen beledigd zijn, om ze zogezegd oneigenlijk gebruikt wordt? Wat is dan het verschil tussen Internet en de brousse? Met dat verschil dat de brousse zelfreinigend is, en de Pers niet! De Pers volhardt in de boosheid!

Om de vergelijking door te trekken : moest van het stuk papier in de berm een geur van heiligheid kwaliteit opstijgen, ik zou het met respect behandelen. U niet? Voorbeeld: geen haar op mijn (kaalwordend) hoofd, dat er aan denkt, te schimpen op t Pallieterke, op Mark Grammens, en zelfs niet op de schuine scherts van ‘tSCHELDT !!!! Die schrijven ook niet altijd alles naar mijn zin, maar begot ze zijn altijd recht-uit recht-aan.

Ik verzoek inmiddels de Cybergoden ook vandaag hun poten te willen afhouden van onze blogs. Met beleefde groeten.