Goudreserve

-------------------------------------

Oorlog

22/03/11, 06u41

Het moet de eerste keer in de Belgische geschiedenis zijn dat een regering in lopende zaken ten oorlog trekt. Wat het begrip bijzonder relatief maakt, want als je ten oorlog kunt trekken, wat kun je dan eigenlijk niet? De Belgische F-16's waren overigens al in de lucht vooraleer de plenaire vergadering van het parlement het engagement goedkeurde. Maar dat is, toegegeven, een eerder vormelijke opmerking, want al eind vorige week was in de commissies gebleken dat er een zo goed als unaniem draagvlak voor het optreden bestond.

In tegenstelling tot de inval in Irak - toen België zich, overigens volkomen terecht, verzette tegen de drogredenen die Amerika en Groot-Brittannië inriepen om het land binnen te vallen - zie je bij Libië inderdaad niet meteen redenen om dat niet te doen. Alle tegenargumenten zijn immers niet echt overtuigend. Natuurlijk klopt de analyse dat men al veel eerder via diplomatieke en andere omwegen een halt had moeten toeroepen aan het schrikbewind van Kadhafi, maar je gaat een etterende wonde toch niet laten voortzweren met als argument dat je het vroeger met wat ontsmettingsmiddel had kunnen oplossen?

De klassieke vredesbeweging klaagt dat nu wel wordt opgetreden omdat er geostrategische en oliebelangen op het spel staan, terwijl dictators in landen waar die er niet zijn, verder hun gang kunnen gaan. Een observatie die klopt, maar dat is opnieuw geen rechtvaardiging om deze keer opnieuw niet op te treden. Het is eerder een pleidooi om dit optreden als precedent te zien in een meer opgedreven internationale inspanning om de democratie en mensenrechten te verdedigen.

Kadhafi gedraagt zich niet alleen als een waanzinnige in zijn nadagen, volgens alle getuigenissen is hij dat ook. Blijven toezien hoe de man zijn eigen bevolking uitmoordt, zou meer zijn dan schuldig verzuim. Moreel gezien zou het neerkomen op medeplichtigheid. Je kunt niet jarenlang aandringen op meer democratie in het Midden-Oosten, en dan plots afzijdig blijven eenmaal de bevolking opstaat om dat ook te realiseren.

In tegenstelling tot de inval in Irak is er ditmaal ook een ondubbelzinnig internationaal mandaat. Zolang men zich binnen de limieten van dat mandaat houdt - het instellen van no-flyzone en de bescherming van de burgerbevolking - zijn er weinig valabele redenen om het met deze missie oneens te zijn.

Yves Desmet

-----------------------------------

’t Is precies alsof Smetje van ’t Gazetje hier op een avond is komen kaarten met mijn  Italiaanse vrienden. Die spreken ook met een zekere herkenning en dus met afschuw in hun stem, over de ‘guerra’ (spreek uit gwerra) in hun achtertuin. Ethiopië is hier nooit ver af.

Voor Desmet is het alleen de aanleiding om te kunnen spreken over een spook-regering die ten oorlog trekt. Als je dat, als spook-regering kunt (durft), wat kan je dan niet, vraagt hij zich af.

Wel, Smetje, als je A zegt, moet je niet doen als een socialist, en dan over iets anders beginnen. Je moet ook B durven zeggen. En B is in voorkomend geval, dat Crembo, Letererminator, Van Ackere en tutti quanti, geen haar beter zijn dan Khadafi! In Tripoli en in Brussel regeert een kaste die zich gewoon de macht heeft toegeëigend, zonder daartoe door het volk te zijn aangesteld. Ergo : in Brussel regeert men tegenin de wil van het  Volk!

De Navo zou dus, in preventieve bescherming van de burgers, ook hier mogen bombarderen!

In Berlusconi-land denkt men aan de gevolgen. Hier komen gas en olie grotendeels uit Libië, dat wel, maar de vluchtelingen uit dat land spoelen hier met duizenden aan op onze kusten. Volgens de Europese wetgeving moeten al die mensen verder geholpen worden, al heeft de bevolking meer goesting om ze te lynchen of terug de zee in te jagen, zelfs zonder hun gammele schuiten. Al weet men op den duur niet meer waar men daarmee moet blijven : zelfs in brand steken gaat niet want dan is het milieu voor vele jaren verpest.

Misschien dat Brussel die bootjes kan bergen? Als oorlogsbuit! O0m er een ‘kunstwerk’ mee te maken, die aantoont voor hun nakomelingen, hoe hun voorouders hier ooit zijn aanbeland. De Vinkingen bewaren toch ook hun snekken, als herinnering aan vroeger tijden?!

--------------------------------------

Dat Khadafi een slecht staatshoofd zou zijn? Dat hij niet goed zou zorgen voor zijn onderdanen?! Waar haalt men dat uit! Hij is zelf een veel beter staatshoofd dan  al de Europese staatshoofden samen, die immers allemaal, van de eerste tot de laatste enorme staatsschulden bij elkaar geregeerd hebben. Hij niet! In de Libische Staatsbank (dus niet bij hem privé! zoals dat het geval zou zijn bij onze ‘democratische’ regeeerders) liggen er tonnen en tonnen goud!

Khadafi zou, als goed huisvader (6 zon en, 1 dochter, X aantal madammen) beter gehuldigd dan vervolgd worden. Of – in coda veninum – hebben de Westerse Mogendheden met Amerika op kop, het niet eerder gemunt op die goudvoorraad?!  

Want, niet te vergeten : naast het gewone gele goud, is er nog het Zwarte Goud, de olie, die onuitputtelijk is!

Als nu al die Libische bootvluchtelingen eens een kilootje goud, of een paar vaten aardolie konden meebrengen als welkomst-geschenk : wedden dat die van Lampedusa dan ineens veel vriendelijker zouden worden?!

Zie wat dS daarover schrijft :

De Libische leider Moammar Kadhafi kan het op zijn minst financieel nog een tijdje uitzingen want hij zit op een berg goud. In de kluizen van de Libische centrale bank ligt een goudreserve van 143,8 ton, meldt de financiële krant Financial Times. De krant baseert zich op recente cijfers van het Internationaal Monetair Fonds (IMF).

Daarmee zit de Libische goudvoorraad wereldwijd in de top 25. Tegen de huidige marktprijzen vertegenwoordigt ze een waarde van meer dan 6,5 miljard dollar (4,8 miljard euro). Dat is volgens de Britse krant voldoende om een klein leger huurlingen maandenlang, of zelfs jaren, te betalen.

Terwijl vele centrale banken hun goudreserves in internationale valuta in Londen, New York of Zwitserland aanhouden, ligt de Libische goudberg in het Noord-Afrikaanse land zelf. Om het goud te verhandelen moet kolonel Kadhafi het edele metaal dus het land uit krijgen. De grootste mogelijkheden ziet de Financial Times in Tsjaad of Niger.

Bankiers wijzen er op dat geen enkele internationale bank of handelshuis het Libische goud zal willen kopen, om niet gelinkt te raken met Libië. In Tsjaad of Niger kan het goud gebruikt worden in valuta-swaps in banken die eigendom zijn van de Libyan Foreign Bank, een dochter van de Libische centrale bank.

------------------------

Kortom, deze bloemlezing mag niet besloten worden,

zonder het overzicht bij het Vlaams Belang….

Oorlog en lopende zaken

22.03.2011 12.21u - Gerolf Annemans sloeg gisteren nagels met koppen in de Kamer. Zo wees hij er fijntjes op dat de Belgische gevechtsvliegtuigen al op weg waren naar Libië nog voor het parlement die beslissing had goedgekeurd. Ach, ‘dat was maar een formaliteit’, zeggen sommigen. Net zoals de Belgische grondwet intussen een formaliteit is geworden…

Terwijl Paul Geudens (Gazet van Antwerpen) zijn vlammenwerper bovenhaalt om Gerolf Annemans te roosteren, uiten zijn collega’s – net zoals Gerolf Annemans trouwens – wèl kritische bedenkingen bij de militaire interventie en de politieke beslissing. “We hebben nu een regering van lopende zaken die ten oorlog trekt. Dat is één van de zwaarste beslissingen die een regering kan nemen: oorlog voeren in een ver land dat ons niet eens bedreigt”, merkt Luc Van der Kelen terecht op (Het Laatste Nieuws, 22.03.11). Ook Liesbeth Van Impe noemt dat “redelijk ongezien” en dus “moet het parlement niet alleen geïnformeerd worden, het heeft in deze de beslissingsmacht in handen. Niet iedereen in de regering lijkt dat te beseffen.”

Van Impe schrijft dat deze ‘regering van lopende zaken’ telkens een stapje verder gaat en haar bevoegdheden “sluipenderwijs” uitbreidt. Paul Geudens loopt er in een wijde bocht omheen, maar het baart collega’s als Guy Tegenbos (De Standaard) wel zorgen: “De oude regering – die in het nieuwe parlement nog wel een meerderheid heeft maar in het noorden maar een derde van de kiezers vertegenwoordigt – doet haast alles. (…) Alsof de verkiezing van juni 2010 nooit heeft plaats gehad.” Terwijl België F16’s uitstuurt om de ‘democratie’ in Libië te redden of te gaan vestigen, wordt er in eigen land een loopje genomen met de democratie.

Wat die democratie betreft, die is in Libië nog lang niet in zicht. Dat is niet alleen de visie van Gerolf Annemans, maar ook van andere waarnemers die thuis zijn in de Arabische en islamitische wereld. “Er is nog geen dageraad voor miljoenen Libiërs. Ze leven nog steeds onder de duistere tirannie van stammen en stamhoofden”, waarschuwt Afshin Elian voor voorbarig optimisme en euforie (Elsevier.nl). “Waarom, politiek gesproken, bemoeien Europa en Amerika zich met de burgeroorlog in Libië? Wie garandeert ons dat de opvolgers van Khaddafi fijnere figuren zouden zijn dan de kolonel?” Een prangende vraag die Annemans ook stelde, maar die onbeantwoord blijft.

Voor alle duidelijkheid: kolonel Khaddafi was en is een schurk. Maar zo lopen er wel meer rond op deze aardbol. Libië is een wespennest. Lijdzaam toezien was wellicht geen optie, maar wie de militaire aanval nu rechtvaardigt met een verwijzing naar het internationale recht en de rechten van de mens, moet niet de andere kant opkijken als in Congo, Zimbabwe, Noord-Korea, Myanmar, China het bezette Tibet de mensenrechten worden vertrappeld.