20 MAART 1943

de hemel reikte ook die dag de aarde de hand

-----------------------

De foto (hierboven), een paar minuten geleden genomen, toont de hemel boven Italië, die gisteren verscheurd werd door Sarkozy’s straaljagende moordenaars. Precies hetzelfde gebeurde, lang geleden, die zaterdag 20 maart (1943) toen de lente buiten open barste, en binnen een familie van 5 onmondige kinderen met hun moeder, hun nog jonge vader zagen sterven.  Zonder dat die echt ziek was geweest, en zonder dat er hulp kon geboden worden. Een knaap van 7 jaar stond achter de gordijntjes tussen-in ook naar de blauwe lucht te kijken, waar Engelse jagers als woedende horzels rond de trage Duitse bombardementsvliegtuigen cirkelden, onderweg, toen nog, met hun bommenlast naar Engeland. Een paar maanden later begon de tocht andersom.

Leven en sterven : het maakt onlosmakelijk deel uit van ons bestaan, en iedereen wordt, met tijd en boterhammen, verondersteld te wennen aan het verlies van de geliefden. Al kan dat verlies iemand compleet gek maken…Zelfs de knapste koppen verliezen al eens de pedalen…..

Bij GVA glundert men al een paar dagen! Met reden. Je moet effenaf uit pure liefde een stuk van zinnen zijn,  (of Clovis heten) om op die manier te verbranden wat men gisteren nog aanbeden heeft.

Wijlen Clovis deed dat uit liefde voor zijn Clothildis (*) en hij haalde er baat bij. De God van Clothildis schonk hem immers de overwinning.

Kijk, als de Ere-Voorzitter denkt te moeten op de schoot gaan te zitten van de ergste vijanden van het Vlaams Blok/Belang, om uit te huilen, dan is dat zijn zaak. Tot op zekere hoogte kan ik akkoord gaan, daar er in het geheel brokstukken te vinden zijn van het afbrokkelende cordon. En dat is goed. Voor zover denk ik zelf, dat hij het geestelijk testament van Marie Rose Morel uitvoert, die ,moest ze nu nog goed en gezond bij leven geweest zijn, waarschijnlijk een soort van Pax Flandriensis had kunnen benaarstigen.

Maar moest mijn tante een man geweest zijn, dan was ze mijn nonkel.

Hij heeft dus, hoe aimabel de man ook is; een grens overschreden, waarbij ik noodgedwongen moet beamen : laat de doden de doen begraven.

Zeker, BDW verdient alle lof ter wereld voor wat hij en zijn Niveanen reeds bereikt hebben, maar het achterste van hun tong hebben wij nog altijd niet gezien. Daarom, op de kap van zijn eigen partij platte broodjes bakken : dat is niet een brug, dat is een heel continent te ver!

Het enige dat hij nu nog kan doen, is de eer aan zichzelf houden, en vervroegd een stap uit de openbaarheid terugzetten. Zijn strijd is gestreden.

En goed aan de partij heeft het allemaal wel niet gedaan.

En nu ik dan toch mijn hand aan het overspelen ben : ook El Cid zou eens uit een ander vaatje moeten beginnen tappen. Een echte Blokker lust geen verschaald bier! En dan spreek ik over hoe hij zich in het halfrond heeft laten afslachten door zelfs een klappei als Moe Vogels. Door te blijven hameren op het terugsturen van criminele vreemdelingen, desnoods naar de maan.

Dat is een afgezaagd verhaal geworden, dat met ‘democratische’ middelen niet op te lossen valt. Zwijg er dan ook over!

Spreken is zilver. Zwijgen is goud.

------------------------------------

02:00 Voormalig VB-voorzitter Frank Vanhecke heeft geen ambities om toe te treden tot de N-VA, maar hij vindt die partij vandaag wel geloofwaardiger dan het Vlaams Belang. Met de top van het VB heeft hij geen contact meer.

Voor het eerst sinds het overlijden van zijn echtgenote Marie-Rose Morel doet Frank Vanhecke weer politieke uitspraken. Hij spreekt zijn waardering uit voor de N-VA, omdat die partij het been stijfhoudt in de federale onderhandelingen. "Die houding van de N-VA kan ik waarderen", aldus Vanhecke. "Zoals de zaken nu evolueren, is N-VA voor radicaal Vlaamsgezinden de enige nuttige stem."

Na de prominente rol van Bart De Wever tijdens het afscheid van Marie- Rose Morel in de Antwerpse kathedraal rees de vraag of Vanhecke een overstap overwoog naar de N-VA. Maar dat blijkt niet het geval. "Ik geloof niet dat ik voor Bart De Wever een meerwaarde kan betekenen", zegt hij. "Bovendien hadden Marie-Rose en ik allebei al besloten om ons terug te trekken uit de politiek. Ik werk mijn Europees mandaat af en over twee jaar ga ik iets anders doen." Lex Moolenaar in GVA

--------------------------------

Psst

De Niveanen voor Vlaams Nationalisten de enige steun….Is dat geen zuivere rancune?

Het is niet goe , nu al een wissel te trekken voor wat in de toekomst ligt en dus onzeker is, namelijk de uiteindelijke goede resultaten van BDW. In handelsrecht-termen spreekt men in zo’n geval van ‘schoorseenwissel’, wat in schoon Vlaams wil zeggen; ‘wissel-cavalerie’. Een betalings-belofte voor niet geleverde goederen of diensten, waarmee men de overige schuldeisers zand in de ogen strooit.

BDW en de zijnen zullen onze enige steun zijn, pas de dag nadat Vlaanderen Onafhankelijk geworden is. Al zal dat een steun zijn met gecontroleerd wantrouwen. Gezien het Tjeven-gehalte in die partij. Dat zou onze Ere-Voorzitter toch moeten geweten hebben : het origineel is altijd beter dan de kopij.

---------------------------

(*) De Gemeente Desselgem o eeuwige schande!, deelgemeente van de Stad Waregem heette in de Middeleeuwen Tressaligna. Dat werd mij altijd verteld, door oude Desselgemnaren, en lag in een beschutte arm van de kronkelende Golden River, voor die wed rechtgetrokken en verbreed in de jaren ’70 ten behoeve van de scheepvaart uit Frankrijk. Hier werd in Mei ’40 enorm gevochten, want de voorhoede van de Duitse zegedronken legers geraakte maar niet aan de overkant, daar de Genie de brug op de steenweg had laten in  de luchtvliegen. Het water stond nochtans zeer laag, daar overal stroomafwaarts de sluizen en sassen vernietigd waren, zodat de Leie praktisch kon leeg lopen en dus op vele plaatsen zo goed als droog stond. Toen kwam de stenen bloot te liggen, waarover de rivier in vroeger tijden volgens de overlevering, bijna droogvoets kon doorgewaad worden. Zodat de mensen van ‘Overleie’ vlotter naar de kerk konden in het centrum van Desselgem, langs ‘kerkwegels’ over en door de meersen.

In die nu afgesloten dode arm van de rivier, bijna helemaal langs alle kanten  omsloten door de Leie, ligt nog altijd de hoeve ‘Munckenhof’, een heerlijkheid die reeds voorkomt in de oudste kronieken,  en afhing van de Sint Pietersabdij in Gent.

Volgens de overlevering zou dit de ouderlijke woning geweest zijn van Clothildis, zodat wij redelijkerwijze mogen veronderstellen, dat de Frankische koning Clovis ooit in onze streken op vrijersvoeten heeft gelopen. Dat hij later in Parijs tot koning van Frankrijk werd uitgeroepen, bewijst alleen maar dat ook toen reeds alles wat faam veroverd had, Frans moest spreken.

Wat er ook van zij ‘aanbidden wat men verbrand heeft, en verbranden wat men aanbeden heeft’ staat goed bekend in onze gewesten. Daar zijn de Tjeven meer rijk geworden!