Toekomstbeeld

Is reeds gedeeltelijk de Middellandse Zee over gestoken…

--------------------------------

Sta mij toe een beetje onderstaand stukje te verlinken, door helemaal bovenaan te zetten, wat de schrijver als sluitstuk bedoeld heeft :

De voorstelling in de vrije en onafhankelijke media is op twee manieren fout. Allereerst fout naar de vorm omdat het een volksopstand gelijkstelt aan een democratische opstand, vanwege het taalkundige gegeven dat ‘demos’ volk betekent. Het is daarnaast fout naar de inhoud omdat het veronderstelt dat maatschappelijke processen overal ter wereld in dezelfde richting verlopen, namelijk naar meer mondigheid en meer seculariteit.

Beide fouten samen monden uit in een perverse logica, waarin het slechte naast het goede kan bestaan zonder dat dit gevolgen hoeft te hebben.

Waar het ons, in  het Westen, naartoe leidt?

Naar wat te zien is op de satellietbeelden rond het Italiaanse Lampedusa. Zet U even neer : als 1% van de 85 miljoen Egyptenaren hun land laat voor wat het is, en naar het Westen afzakt, hebben wij er ineens 850.000 nieuwe monden bij die moeten open gehouden worden….Zij zullen, naast hun analfabetisme en hun armoe, ook hun idee over democratie meebrengen, namelijk dat de Koran boven onze wetten staat….

Eenzelfde rekensommetje maken voor de andere Noord-Afrikaanse landen laat ik aan Uw verbeelding over. Maar het ziet er naar uit dat het begrip ‘xenofoob’ dat de dode Marie Rose Morel naar het hoofd kreeg geslingerd, binnenkort het woord van het jaar zal worden, naast ‘laadpaal’ omdat we straks allemaal zullen rijden op iets dat de wetenschap nog altijd niet exact weet wat het is : elektriciteit. Volgens Google is dat een verschijnsel. Als U het mij vraagt : er zijn exactere beschrijvingen te vinden in de natuurwetenschappen….

BDWX stelde het in de Antwerpse kathedraal even anders dan de kabels aansluiten op een ‘laadpaal’ om te kunnen rijden. Ik las ergens dat hij zich luiop afvroeg op welke kerncentrale Rozeke was aan gesloten. Wel, ik raad hem aan om opnieuw Eric von Däniken, de fantast, open te slaan, waar die het heeft over oude Indische verhalen, waar er sprake is van vliegdingen (vimana’s) die zich met de snelheid van het geluid voortbewegen op een soort vloeistof opgeslagen in minuscule aan boord gebrachte containertjes. Een paar dagen geleden stond op deze blog het unieke artikel uit Het Vrije Volk (NL) over de nano-waterstofdeeltjes die binnen een paar jaar de stinkende petrol van de wereldmarkt zouden  kunnen verdringen. Zo’n vergelijking, beste BDW, had pas op de maat van de overledene geweest : een raket-bezieling met de waterstof aangedreven die zo hard gemist wordt in de Vlaamse Beweging.

Ach Ja! Het is zo al moeilijk genoeg. Elektriciteit en Islam : men weet beiden alleen bij benadering te definiëren….al zijn beiden even divers en onschuldig  - op afstand – maar levensbedreigend bij het benaderen….

----------------------------

Wat is “islamitische democratie”?

ENCINA NAVAN - 16 FEBRUARI 2011

Waarom vermijden onze media het i-woord tijdens de volksopstand in Egypte?

 Onze vrije en onafhankelijke media overstromen ons dagelijks met een uiterst rooskleurig beeld van de volksopstand in Egypte. Ze laten alles weg dat de roze droom zou kunnen verstoren. De volksopstand wordt soms stilzwijgend gelijkgesteld aan de komst van de seculiere democratie, dan weer expliciet door mededelingen als ‘internet speelde een belangrijke rol’ en ‘er liepen haast geen mannen met baarden rond’ en ‘islam speelde nauwelijks een rol bij de demonstranten’. Dit soort opmerkingen zijn bedoeld om de indruk te wekken dat het volksoproer in Egypte een uiting van het verlangen naar een moderne democratie naar westers voorbeeld, ingegeven door het verlangen naar vrijheid.

De eerste vier opvolgers van de profeet, de zogenaamde rechtgeleide kaliefen, werden benoemd via een kiesprocedure, hoewel dat geen echte democratie genoemd kon worden. Democratie in de islam draait om de soevereiniteit die alleen god toebehoort – dit is de ware betekenis van islam, “overgave”, namelijk overgave aan het woord van god.

Democratie voor een moslim is die staatsinrichting waarin alle mensen op gelijke wijze zich overgeven aan het woord van god, zoals geopenbaard in koran en soenna. Het is essentieel om te begrijpen dat een gerechtshof dat de sharia toepast niet soeverein is als gerechtshof, want die soevereiniteit behoort alleen aan allah. Alleen al hierdoor is er geen trias politica mogelijk in een islamitisch  land: tegen de soevereiniteit van allah is geen verweer mogelijk [1]. Hieruit vloeit ook voort dat mensen, die de wetten van allah zouden willen veranderen, zich verzetten tegen de overgave aan allah, dus tegen islam.

Een ander punt waarop de islamitische democratie zich volledig onderscheidt van de westerse democratie, is dat mensen geen wetten kunnen maken. Ze moeten zich beperken tot het zo goed mogelijk interpreteren van de heilige koran, want die bevat alles wat men nodig heeft om de wetgeving in te richten en te handhaven. Elke afwijking van de wetten van allah is bi’da, vernieuwing, oftewel verzet tegen de overgave aan allah (commentaar islam site). Volgens een hadith is hij die vernieuwing aanbrengt in de islam gedoemd om naar de hel te gaan De tekst is kristalhelder:

“If anyone introduces an innovation or gives shelter to a man who introduces an innovation (in religion), he is cursed by Allah, by His angels, and by all the people.”

Deze twee punten, dat de soevereiniteit niet aan het volk toebehoort maar alleen aan allah, en dat dus het recht om wetten te maken niet aan het volk toebehoort maar alleen aan allah, staan centraal in islam. Elke moslim weet dit, maar de vrije, onafhankelijke media in het westen zwijgen erover.

Een volksopstand in een islamitisch land zal bijna zeker alleen een islamitische democratie tot stand brengen, omdat moslims alleen de islam als ervaringskader hebben. De westerse democratie met seculiere partijen, met trias politica, met gelijkheid voor niet-gelovigen en gelovigen, is voor hen praktisch onbekend. Moslims interesseren zich nauwelijks voor wat er in de buitenwereld gebeurt en vertalingen van westerse boeken kom je in die wereld nauwelijks tegen. Ook als Moebarak en zijn kliek weg is, dan blijven de schriftgeleerden de islam verkondigen zoals ze is: tegen het westen, tegen democratie, tegen vernieuwing.

Voor Europeanen ligt dat heel anders. De Romeinen zetten in 510 voor Christus hun koning af en richtten eigenhandig een republiek in. De Grieken bedachten de democratie. De Venetiaanse Republiek en de Verenigde Nederlanden waren relatief democratische staatsvormen in een overigens grotendeels monarchistisch Europa. De Zwitsers schiepen hun eigen Helvetische Confederatie en in het Duitse Rijk werkten de vrije steden samen in verbanden als de Hanze. De oprichting van de VS en tenslotte de Franse Revolutie waren de laatste grote ontwikkelingen in deze historische ervaring van de Europeanen.

Een derde overweging bij de Egyptische volksopstand is dat ze heel goed door islam gemotiveerd kan zijn. In soera 12 Jozef wordt uitvoerig verhaald hoe de koning van Egypte zich onrechtvaardig opstelde ten aanzien van de Bani Israël. Jozef overwint de koning omdat allah hem nodig heeft voor latere gebeurtenissen (lees tafsir, met name de 8^ste alinea). De koran geeft hier een hogere betekenis aan de strijd tussen de pharao en Jozef: het volvoeren van gods plan.

Het koningschap heeft na de eerste vier kaliefen een nog wrangere betekenis gekregen voor de moslims omdat de vierde profeet, Ali, tijdens zijn conflict met Moeawiyya in 657 koos voor bemiddeling door korangeleerden en niet door allah, dat wil zeggen door te vechten tot er een beslissing zou vallen. De Kharidjieten, die een belangrijk deel van het leger van Ali vormden, verlieten het veldslag met de leuze ‘alleen god beslist’. Deze inschattingsfout van Ali leidde tot een broederstrijd tussen moslims (fitna) die jaren duurde en uitmondde in het kalifaat van de Omajjaden. Deze periode heeft bij moslims een slechte naam, omdat de Omajjaden maar oppervlakkige moslims waren. Bovendien maakten de Omajjaden het kalifaat erfelijk, een voorbeeld dat de Abbasiden en Osmanen volgden.

Heersers als Moebarak volgen niet strikt de sharia, maar zijn ‘koningen’ die vooral hun eigen macht nastreven of die van buitenlandse machten, zoals de VS. Dit soort heersers, net als de pharaoh en de Omajjaden, tast de soevereiniteit van allah aan en mogen dus uit naam van islam bestreden worden. Volgens invloedrijke schrijvers als Mohammed Abduh en Rashid Rida is alleen de geopenbaarde wet, de sharia, een wettige basis voor de samenleving en tevens bescherming tegen uitbuiting en privilege. Het volk moet klaarstaan om een eind te maken aan een dergelijke heerschappij[2].

Een voorbeeld daarvan is de moord op Sadat. Sadat had in 1977 vrede gesloten met Israël, wat hem op een korte oorlog met Lybië kwam te staan. In 1981 werd Sadat vermoord vanwege zijn ‘verraad aan islam’. De moordenaar werd gemotiveerd door een fatwa en riep onmiddellijk na de aanslag triomfantelijk uit: ‘Ik hem pharaoh gedood’, waarmee hij verwees naar soera 12 en 26:29, waarmee de strijd tegen pharaoh gelijk staat aan strijd voor allah.

Voor wie meent dat het bovenstaande ver weg staat van het alledaagse leven van de Egyptenaar en van de godsdienst van vrede, nog wat andere feiten ter overdenking.

In 2005 al bleek uit een rapport van Zogby dat ongeveer 40 % van de Egyptenaren een islamitische democratie wenste.

Blaydes en Linzer deden onderzoek naar de mening van Egyptische vrouwen over de plaats van religie in hun leven. Op grond hiervan kwamen ze in 2008 tot de conclusie dat 60 % van de Egyptenaren (80 % van de mannen en 45 % van de vrouwen) behoren tot ‘godsdienstig rechts’ gerekend moet worden (bron artikel). 52 % van de respondenten meende dat politici die niet in allah geloven ongeschikt zijn voor een bestuurlijke functie (p. 609 / 34).

Het originele onderzoek van deze twee onderzoekers vindt u hier.

Er wordt geciteerd uit een onderzoek verricht door de Egyptische overheid in 2004 waaruit bleek dat:

86 % van de vrouwen meende dat mannen het recht hadden om hun vrouw te slaan in    bepaalde situaties

70 % van de vrouwen meende dat mannen het recht hadden om hun vrouw te slaan als die sex weigerde

63 % meende dat mannen het recht hadden om hun vrouw te slaan als deze met een andere man had gepraat (p. 605 / 30).

Volgens Blaydes en Linzer:

“Er is geen enkele garantie dat een godsdienstige politieke partij in Egypte significant anders zou zijn dan de AK Partij van Erdogan in Turkije – een partij die alles doet om Turkije te islamiseren. Nietttemin, de analyse toont aan dat de sociale en godsdienstige voorkeuren van de Egyptische bevolking behoren tot de meest conservatieve van de islamitische wereld.” (vertaald uit artikel, E.N.)

Niet alleen het zelfbeeld van de Egyptenaren is geheel gekleurd door islam, maar ook hun beeld van de buitenwereld:

49 % heeft een positief beeld van Hamas

30 % heeft een positief beeld van Hezbollah

75 % is voor het instellen van straffen als steniging, hand afhakken, enzovoort.

Van de mensen die menen dat islam een grote rol speelt in de politiek, is 95 % daar positief over.

Van de mensen die mensen dat islam een kleine rol speelt in de politiek is 80 % daar negatief over. (bron: PEW, 2010)

Uit alles blijkt dat de meerderheid van de Egyptenaren een zeer godsdienstig leven nastreeft, in het privé leven, maar vooral ook in het openbare leven.

Een democratische revolutie in een islamitisch land zal bijna onvermijdelijk leiden tot een islamitische democratie. Een islamitische democratie is net zo een aanfluiting van dat begrip als de volksdemocratie in Noord-Korea.

De voorstelling in de vrije en onafhankelijke media is op twee manieren fout. Allereerst fout naar de vorm omdat het een volksopstand gelijkstelt aan een democratische opstand, vanwege het taalkundige gegeven dat ‘demos’ volk betekent. Het is daarnaast fout naar de inhoud omdat het veronderstelt dat maatschappelijke processen overal ter wereld in dezelfde richting verlopen, namelijk naar meer mondigheid en meer seculariteit.

Beide fouten samen monden uit in een perverse logica, waarin het slechte naast het goede kan bestaan zonder dat dit gevolgen hoeft te hebben.

Natuurlijk zou het heel mooi zijn indien het Egyptische volk, net als het Franse in 1789, besloot om de ketenen van de oude bestuursvormen af te schudden en een modern staatsbestel op te zetten. Dan zouden de Egyptenaren echter niet alleen hun dictator moeten afzetten, zoals de Fransen met hun koning deden, maar ook de schriftgeleerden hun invloed moeten ontnemen en de sharia vervangen door de Universele Rechten van de Mens.

Democratie naar westers voorbeeld is precies datgene wat moslims verafschuwen, want het betekent dat wetten van mensen belangrijker zijn dan die van allah.

Zie: Waarom ze ons haten (4) democratie

Egypte is een islamitisch land met de sharia als rechtssysteem (sinds 1980, zie Egypte streeft naar islamisering).