STRASSBURG (herbakken)xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

(Zaterdag 1 November 2008)

Op doorreis van Italië naar Vlaanderen, over Zwitserland, Duitsland, Frankrijk in winterse toestanden kwamen wij, gewoontegetrouw, voorbij in Strassbourg/Strassburg. Daar waar de autostrade, na Offenburg, voor wie de kortste weg kent, zo goed als dwars door de stad loopt. Voor wie benieuwd is naar het Europees Parlement, gebouw + inhoud, zal hieronder niets lezen. Want de huidige misklein (1) Europa, zoals het thans als ‘geleide democratie’ draait, mag in feite geen kat interesseren. Laat staan een Vlaams-Nationalist. Het volstaat de gelijkenis te vermelden tussen een beroemd schilderij van de (instortende) Toren van Babel van Pieter Breughel-den-Oude, en de ronde vorm van het huidige protserige gebouw van glas en staal. Noch Europa noch de Bouwmeesters zullen blij zijn met deze vergelijking, maar de onbedoelde overeenstemming kan (verheugend) niet geloochend worden.

Besluit: Pieter Breughel-den-Oude was een vooruitziend man. En de Bijbel kan somtijds heel verhelderende dingen bepleiten.

Strassbourg/Strassburg schijnt, 60 jaar na de Tweede en voorlopig laatste Wereldoorlog eindelijk zijn definitieve herkomst/bestemming te hebben gevonden. Raus! aus das Reich en pour toujours pronkstuk et ‘pièce de résistance’ de La Douce France. Strassbourg sera Latine, ou ne sera pas! Waterhoofd Brussel is maar het excuus, Strassbourg is de toekomst!

Heden ten dage wordt daar, dank zij Europa, gebouwd en opgericht als zouden daar duizenden Barons von Münckhausen ingehuurd zijn, het ene al imposanter dan het andere, aan weerskanten van de verkeersader, die we 6 jaar geleden aantroffen als een slingerend asfaltlint vol kuilen en bulten; voorloper van de bouwoorlog in aantocht. Thans een zacht zoemend zwart biljarttapijt onder onze wielen, waar we geluidloos, als in een sprookje dat werkelijkheid is geworden, doorheen deze wereldstad suizen, die pas onlangs, op deze plaats, nog een woestenij van braakliggende vernieling was. Nu staan overal futuristische complexen, woonblokken, winkelcentra, lichtreclames in een onafzienbare opeenvolging, eindeloos uitdagend. Europa is rijk! Europa is voorspoedig! Europa beheerst, nu de Pax Americana ten einde loopt, de wereld. In Strassbourg rijdt men door de toekomst!

En bovenal, als een dreigend spookbeeld, onheilspellend donker afgetekend tegen de neon-verlichte avondhemel, tronend boven de daken van andere in aanbouw zijnde paleizen, totaal onverwacht, een moskeekoepel, in aanbouw, geflankeerd door twee machtige, nog in de steigers staande minaretten….

De Tempel der Achteruitgang….

Nu eens Frans, dan weer Groot-Duits, straks misschien Arabische Hoofdstad van het een-gemaakte Eurabia…Strassbourg, herbakken, de oven in. Daar waar nochtans iedereen weet, dat brood bij het herbakken niet beter wordt….