.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

De Vlaamse Minister-President!

’t Pallieterke geeft hem vandaag de titel van ‘hoogtewerker’ en dat is wel de beste vinding op de markt der vindingen voor een Minister-President-op-afstand-maar-in-functie. Een personaliteit die daarenboven op hetzelfde moment als een glorieuze bergbeklimming, op de rand van de afgrond balanceert met een een Begroting-in-Evenwicht. Baas Ganzendonck had het niet beter gekund!

Al heb ik afgezworen nog ooit dM te raadplegen als bron van informatie, heb ik me gisteren laten verleiden door de titel van Bart Eeckhout boven zijn waarderende commentaar op Kris Peeters : ACONCAGUA. Raar maar waar, dM blijft het deze keer proper houden, want van de aap die naarmate hij hoger klimt, hij meer zijn bloot Gatz laat zien, lijk in de Koepelzaal van het Vlaams parlement zo fijnzinnig werd opgemerkt, rept Bart niet. Natuurlijk niet, want tot nader order zijn de Sossen en Kris Peeters als zoveel handen op één welgedane buik.

Komt daarbij, dat de Tjeven nu meer dan ooit met fluwelen handschoenen dienen aangepakt te worden, in verband met de federale mogelijkheden die ‘Johan’ uit het vuur aan het slepen is…De carrière van Genez als vice-premier dient immers met alle middelen te worden beschermd….

Als de Niveanan er eenmaal uit liggen, is meteen de Belgische status quo verzekerd.

Aconcagua

29/12/10, 06u49

Laten we in deze donkere dagen na Kerst mild blijven voor Kris Peeters. Het was tenslotte voor een goed doel en niet voor zijn plezier dat de minister-president de Aconcagua trachtte te beklimmen. De arme man werd er op de koop toe geveld door hoogteziekte, zoals overigens voorspeld was. En ach, dat hij alles in het werk stelde om tegelijkertijd zijn eigen stem op de radio te krijgen om toch maar zelf de cheque van de regering voor een ander goed doel te kunnen uitdelen, is niet erg fair maar nu ook weer geen halszaak.

Tot daar onze mildheid. Want goed doel of niet, in de laatste weken voor het kerstreces hoort een regeringsleider zijn plaats te kennen, en dat is in het parlement. Daar wordt dan traditioneel de begroting voor het komende jaar besproken, niet het spannendste maar wel het belangrijkste debat van het jaar.

De afwezigheid van Kris Peeters was dan ook ongehoord. De vergelijking met een mediageile primaat was niet de meest fijnzinnige uit de parlementaire geschiedenis, maar de oppositie had alle recht om zich te verzetten tegen die vernederende en ongewettigde afwezigheid.

Kris Peeters moet tijdens deze vakantie maar eens voor de spiegel gaan staan. Veel dichter bij minachting voor het parlement kom je immers niet dan door een plaatsvervanger naar het begrotingsdebat te sturen. Zou het kunnen dat de minister-president het Vlaamse beleidsniveau niet altijd even spannend meer vindt? Dat hij te vaak ondervonden heeft dat hij in het Vlaams Parlement toch geen gelijke vindt en er zich dus alles kan permitteren? Dat N-VA en sp.a het vooral elkaar lastig maken zodat hij zich ook in zijn kabinet kan beperken tot verdelen en heersen?

Het lijkt er alleszins op dat de minister-president meer van hoogmoed dan van hoogteziekte te lijden heeft. Het voorbije regeringsjaar was het dan ook allerminst "perfect met Kris". Aan warmte had deze regering, die cultuur en jeugd verwaarloost, toch al geen overschot. Maar er schort ook wat aan haar economische prioriteiten. Niet haar besparingsijver moet deze regering ten kwade geduid worden, wel het gebrek aan visie achter haar verraderlijke kaasschaaf.

We wensen de minister-president maar vooral zijn regering beterschap in het nieuwe jaar. Het is nodig.

Bart Eeckhout
Politiek commentator